Ik lees de berichten over de mensen die zich nergens wat van aantrekken maar ik kan de puf niet meer opbrengen om me er boos over te maken. Het was een drama op de IC. De afgelopen dagen zijn er alleen al vanaf de IC meer dan 20 mensen overgeplaatst vanuit Tilburg naar de rest van Nederland en nu hebben we even een beetje ruimte weer op de IC. Er liggen wel nog meer dan 100 mensen opgenomen op de afdelingen en dus deels ook nog op de IC.
Het is onvoorstelbaar hoe hard iedereen aan het werk is en gemotiveerd zijn best doet.
En tegelijk hoe machteloos we ons vaak voelen. De mensen bij wie het uit de hand loopt en die op de IC belanden liggen vaak minstens 3 weken aan een zeer intensieve beademing en ik had laatst voor het eerst dat iemand ‘een beetje vooruit’ ging.
Het lijkt wel of er twee werelden zijn; binnen en buiten het ziekenhuis (voor mij dan) en of die twee niks met elkaar te maken hebben. Ik sprak vandaag nogal wat mensen uit andere delen van het land en ze kunnen het zich niet voorstellen. Ik merk het gewoon als ik met ze praat. Hoe erg het is bij ons waar alles opgeslokt wordt door Corona.
Dus ja, ik snap de mensen wel die er niks van snappen. Want ik wist waar ik ging werken na mijn vakantie, ik wist wat er aan de hand was maar hoe het voelde kon ik me geen voorstelling van maken tot ik erin zat. en ik merk dat ik het ook nu niet echt uit kan leggen.