Kim_S schreef: ↑di 19 dec 2023, 18:28
Hij heeft zijn eigen veilige plekje inderdaad om te eten, we hebben een puppyren staan, geen bench. En ze krijgen apart eten. Bruun 3x per dag en Atz 2x. Hij wordt ook al gek als hij Atz hoort eten, en hij het zelf al op heeft.
Hij kan dan wel weer heel voorzichtig een beloning aanpakken en rustig opeten, dat vind ik dan wel knap, maar zijn eten is een ander verhaal. Zal ook nog met wennen te maken hebben misschien. Zou voor hem wel fijn zijn als hij doorkrijgt dat hij ook rustig kan eten.
Ik heb 100 kilo barf in de vriezer, is toch wel leuk als ie dat ook kan opeten
Atz verteert bot niet meer zo goed dus die krijgt KVV, daar kan ik het ook niet aan kwijt…
Dat ging bij Emma ook wel goed. Zolang haar broer haar niet bestal. Ze heeft dat enkel zo erg met haar maaltijden gehad. De fokker gaf nogthans onbeperkt om dat te vermijden, maar ik denk dat ze toch wel weggeduwd is geweest als kleinste van de nest.
Naar mij toe is ze trouwens vrij snel oke geworden rond eten. Andere dieren moet ik wel uit haar buurt houden. Indien nodig kan ik de bak weghalen, al doe ik dat normaal niet, maar ik was eens vergeten haar ei onder een groentenmix te mengen die ze minder lekker vond. Ze vertrouwt mij dus wel.
Met Barf heeft ze het altijd voorzichtig gedaan, maar ze heeft dat de eerste maanden ook niet gehad. Ik zou niet direct het ergste vrezen, maar wel even wachten tot hij beseft dat zijn eten nergens anders heen gaat dan in zijn mond en niemand hem zal pesten.
Zij loopt trouwens voor mij uit naar haar bench en staat erin te wachten tot ik haar eten voor haar neus zet. Ik heb dat niet aangeleerd. Ik heb rond eten eigenlijk nooit dingen gevraagd, prikkels toegevoegd of in het begin in haar buurt gekomen tot ze klaar was. Eigenlijk gewoon ruimte en rust gegeven. Ik geloof dat ik haar ook niet aankeek.
Bij mijn ex schrokte ze wel, sprong de bak uit zijn handen, gromde ze naar hem, maar denk niet dat ze hem in die context ooit gebeten heeft. Dat had puur te maken met dat ze haar gespannen voelde bij zijn manier van doen.
Ik ben geen gt en de ene hond is de andere niet, maar ik herken wel zaken en dat is wat in mijn situatie goed gewerkt heeft.