Aaww, wat lief dat je daaraan dacht. Het is ondertussen nog maar een gedeeltelijke klaag.
Hij nam mijn verhaal super serieus en heeft heel duidelijk uitgelegd waarom ik voel wat ik voel en hoor wat ik hoor.
De korte versie is dat ik een luie buis van eustachius heb omdat die meer dan 25jr niet heeft hoeven werken, ik had geen trommelvlies dus dat hoefde niet. Nu zit de boel dicht en moet ie ff wennen aan zn nieuwe baan.
Dus daar waar de vorige KNO geen verklaring voor kon geven had deze man een steekhoudende verklaring. De zware medicijnen die KNO 1 had voorgeschreven heeft de man vandaag gewoon afgeraden. Daar was het echt nog veel te vroeg voor. Hij zei; ik beloof dat het beter wordt en je er blij mee gaat zijn maar ik kan je niet beloven in welke tijd.
Hoe langer een situatie heeft bestaan, hoe langer het wennen duurt.
Das dus de klaag.
Ik heb namelijk gister even gewerkt en ik ben knoerthard tegen mezelf op gelopen tot het punt dat als er nu iemand naar me wijst ik heel hard moet janken. Gister zelfs op mn werk.
Mijn stabiliteit berust op hard werken en ik kon de moed erin houden toen ik nog niet hoefde maar nu het eigenlijk wel weer van me verwacht word en het dus totaal niet gaat, trekt dat de stabiliteit wat onderuit. Ik krijg tot 26 feb om weer helemaal terug te komen, anders ga ik toch wel wat vertraging oplopen, dan is er geen diploma op 26 augustus maar 3 maanden later. En wat zijn nu drie maanden, voor mij een hele grote faal. Ik ben in 2010 begonnen en natuurlijk wel een diploma gehaald in 2019, maar ik kan pas volledig meedraaien met dit volgende diploma en het is nu 11 jr later.
Het houd me wakker snachts.
Morgen en vrijdag weer werken en ik mag naar huis als het niet gaat. Dan volgende week de laatste lesweek voor de laatste toets.
De KNO van vandaag zei; elke dag wordt het iets beter. Daar hou ik me dan maar aan vast en hopen dat het na die lesweek weer zo gaat dat het me lukt om weer lekker mee te draaien.
