Kaela schreef: ↑za 21 mar 2020, 19:42
Omdat dat in het plan dat er nu ligt helemaal niet hoeft.
Ik begin om eerlijk te zijn een beetje de kriebels van het hele "blijf thuis" te krijgen. Ja, we moeten verstandig doen. Party's, met zijn allen naar de markt, drukte op het strand, dat is allemaal idioot! Dat moet je nu niet doen. Er is een grote groep die echt niet snapt wat er speelt en dat brengt iedereen in het nadeel.
Maar als je je aan de richtlijnen houdt van social distance, hoesten en niezen in je elleboog, binnen blijven als je niet in orde bent enz, dan hoef je niet thuis te blijven. Je mag best naar buiten. En je mag best met je camper naar Drente. Zolang je je daar ook maar aan die regels houdt.
Je mag toch ook nog gewoon je hond uitlaten, een wandeling maken, met je paard rijden.
Ik vind dit lastig opschrijven, want ik onderschat het echt niet. Ik vind het hartverscheurend om hier over de zorgen over ouders te lezen. Ik heb diep respect voor de zorg en snap absoluut waarom we niet allemaal tegelijk ziek moeten worden. Het is echt niet dat ik denk dat het wel meevalt. Maar dat gezegd hebbende, ik denk ook niet dat het helpt als we onszelf regels op gaan leggen die vanuit de overheid en de experts niet gevraagd worden. Of nou ja, een ander dan, wat iedereen zelf kiest, is aan jezelf natuurlijk.
En dat was precies het gevoel wat ik deze week probeerde weer te geven toen ik schreef dat onze week vakantie in Friesland zo dubbel voelde.
Aan de ene kant hebben we hem gewoon verdiend, ik werk hard genoeg en die 2 keer per jaar dat wij een weekje weg gaan zijn voor mij echt even 'back to basic' niks hoeven en genieten van de rust
Wij zitten nooit ergens op een park, hotel of wat dan ook....wat wij boeken is zo ver mogelijk van alle leven vandaan, want dat leven heb ik al 24 uur per dag om me heen.
En toch voelt het vreemd om dan in deze tijd weg te gaan....zoals je zegt, voel je je bijna schuldig.
Terwijl wij beiden absoluut geen kuchje of snotneus hebben, dus absoluut geen reden om ons zelf op te sluiten thuis.....want als dat wel zo geweest was, had ik het echt niet in mijn hoofd gehaald om te vertrekken.
En nu.....nu hebben we met verbazing zitten kijken op het nieuws naar al die mensen die opeens van alles moeten en absoluut geen rekening houden met welke maatregel dan ook.
Het voelt zo raar en dubbel, want ook wij zijn iets gaan doen wat niet absoluut noodzakelijk is.....en ondanks dat we hebben alle voorzorg in acht genomen en niet iets doen wat niet mag, blijft het gevoel.
Boodschappen voor ons en de dames voor de hele week mee, het huis was ons al bekend, dus vooraf contact met de sleutelmevrouw dat ze alleen maar de sleutel hoefde te brengen en wij het geld wat normaal voor de honden bij haar afgerekend moet worden nu maar overmaken
Uitleg over licht, verwarming, keuken etc. was niet nodig want is allemaal bekend.....dus over het hek van de oprit even een praatje gemaakt over deze bizarre tijd.....en verder niet
Maar wel vandaag de honden heerlijk vrij kunnen laten wat thuis niet kan..., lopen zonder iemand te zien en de rust en de ruimte hebben waar we ook gewoon even aan toe waren.
......en dan denken aan mensen die hier in dit topic hun hart komen luchten omdat zij letterlijk met hun neus op de feiten worden gedrukt omdat ze midden in de 'war-zone' moeten werken nu
En of dat nu in de zorg of wat dan ook is.....het is gewoon zo bizar om dan buiten te lopen en te denken 'is dat lekker dan....het zonnetje schijnt, we hebben een megamegamega terrein helemaal voor ons zelf waar de dames kunnen racen en doen wat ze willen, zonder dat ze weg kunnen lopen, we zitten gezellig een netflixje te kijken.....terwijl er ontzettend veel mensen nu werkelijk het vuur aan de schenen gelegd wordt voor ons....ons als samenleving....een samenleving die gezellig collectief de boulevard opzoekt, elkaar het wc-papier niet gunt en rustig probeert grenzen te overschrijden als of maatregelen voor hen niet gelden.
Het is gewoon raar en dubbel