
Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen dat je een beetje tot troost kan zijn of dat kan helpen om haar weer aan het eten te krijgen, want inderdaad, dat moet ze nu toch echt gaan doen!
Tenzij er toch nog iets is wat haar daarvan weerhoudt… Ik durf het bijna niet op te schrijven, maar ik vermoed dat dat zelf ook al wel door je hoofd is geschoten.
Het is gewoon zwaar kl*te!