Siberienne schreef:ik zit weer thuis. Slapeloos, hoofdpijn en bijna niet kunnen eten. Reintegreren is echt niet makkelijk. En al helemaal niet als je verwijten krijgt die je niet kan plaatsen. Want als ik nu dus aangeef dat iets niet loopt voor mij, krijg ik terug dat ik niet kan samenwerken. En dat ik altijd mijn zin wil hebben.
En als blijkt dat je reïntegratie begeleider gesprekken gezellig doorbrief aan zijn collega's. Altijd gedacht dat de inhoud van die gesprekken vertrouwelijk hoort te zijn. Ook de interne coach blijkt gesprekken niet als vertrouwelijk te beschouwen terwijl ik dacht dat dat wel zo was. En terwijl mijn reintegratie begeleider en die coach in conflict liggen.
Zit je daar niet gewoon op de verkeerde plek?
Waardeloos hoe dat allemaal gaat zeg!
Sterkte, ik hoop dat je spoedig iets beters kunt vinden, met fijne mensen!
Bedankt voor jullie steun m.b.t. mijn moeder.
Spikkelneus, jij wet het precies te omschrijven. Zo voelt het inderdaad.
Ik probeer me er op afstand maar een beetje mee te bemoeien. Nou blijkt ze ingeschreven te zijn voor een aanleunwoning.

Daar is ze veel te zwaar voor!? Ze schrok wel toen ik haar dit uitlegde.
Subtiel probeer ik haar uit te laten vissen hoe ze denkt dat daar haar dagindeling zou zijn.
Hopelijk komt ze tot bezinning......