Ik ben het volledig eens met Esther.
Maar wat ik soms wel frustrerend vind om te zien (algemeen, niet per definitie in mijn eigen ras!), is als mensen nauwelijks moeite doen om een goede combinatie te maken maar gewoon een reu lekker dichtbij kiezen. Of alleen maar selecteren op kleur. Of op gezondheidsuitslagen ('nee, dragers fokken we niet meer hoor', 'alleen A-heupen').
Of fokkers waarvan je weet dat ze geen klap aan socialisatie doen met hun puppen. Of je weet dat een fokker nauwelijks nazorg doet, pup halen, betalen en opzouten en je mag nooit meer aankloppen.
Echt, ik ben de eerste om te zeggen dat elke fokker het anders doet en dat dat ook juist goed is. En ik zal niet zeggen dat wij het allemaal fantastisch doen of beter zijn dan anderen. Het zal ook nooit een reden voor ons zijn om het anders ('minder goed' in onze ogen) te doen. Maar het is soms wel bijzonder frustrerend dat die mensen hetzelfde geld vragen voor hun puppen, waarbij het niet gaat om het geld of de winst maar om de fokstrategie of hoe de pups opgroeien en dat die pups op 1 lijn worden gesteld met die van andere fokkers.
Ik ga het niet doen, maar dat zou ik nog wel een reden vinden om meer te vragen voor een pup. Kleur, vacht of geslacht niet. Maar de basis is heel belangrijk, ook (misschien wel juist!) voor 'een simpel huishondje'.