Krijgt Maud de gevaarlijke chemo, of de onderhuidse ?
Tara heeft sinds vandaag weer prednison, en pillen tegen misselijkheid en pijn, en zowaar gaat ze weer eten.
Prednison is trouwens wel klote spul, echt een naar middel.
Tara is op het moment niet zoals ze was, bij je komen zitten op de bank, bij je liggen op bed, met kussens gooien, blaffen doet ze dan nog wel, grommen ook maar het is gewoon een ander beestje geworden.
Ik word door heel veel mensen voor egoist uitgemaakt omdat ik kennelijk MOET kunnen zien dat ze pijn heeft.
Ik kan dat niet zien, ik weet niet of ik dat ooit kan zien, op sommige momenten als ik haar zie is het inderdaad beter om haar te laten inslapen...maar de leegte die daarna komt, dat ga ik niet trekken, ik ben daar bang voor, ik ben uberhaupt bang om alleen te zijn, terwijl ik weet dat ik genoeg familie en vrienden heb.
Aanstaande maandag moet ze haar 2de chemo halen, ik weet niet of die arts kan zien of ze reageert op die chemo, want dat kan ook nog, dat het geen effect heeft, en in dat geval is het niet meer dan wijs, om Tara in te laten slapen...zo'n leven mag en kan ik haar niet geven...
Ik weet dus niet, en de arts dus kennelijk ook niet, wanneer de chemo aanslaat, Tara heeft alleen een dunne naald lever en alvleesklier biopt gehad, en daar stelde ze uit vast dat ze lymfeklier kanker heeft, uitgezaaid naar lever en alvleesklier, er zijn geen lymfen bekeken, er is verder geen onderzoek gedaan, haar maag en darmen zagen er normaal uit, haar lever was groot en haar alvleesklier zat een "vaag procesje" (zoals hij dat noemde) in.
3 dagen daarna heeft ze dus opeens kanker...ik vind het een beetje vreemd allemaal.
Ze heeft 10 mg prednison gehad, ook een pil tegen misselijkheid en 1 tegen pijn...ze probeerde net nog een bromvlieg te vangen...
en ze heeft weer gegeten, plakjes kip filet en ham...gister avond at ze brood met kruidenkaas...en dat soort dingen geven hoop.