Hier kun je al je vragen en problemen kwijt met betrekking tot de gezondheid. Raadpleeg uw dierenarts bij twijfel of urgente zaken.

Moderator: Lizzy

Door Henk en Donja
#760703
Ik heb vanochtend nog even gebelt, het was eigenlijk zo goed als over en vannacht heb ik niets gehoort(wel de babyfoon naast het bed gehad hoor).

Ik laat het eten wel een paar minuten op kamertemperatuur komen, maar misschien kan dat nog beter, het water krijgt ze wel koud, maar dat is al een graad of tien als het uit de kraan komt op zn koudst. Ik zal eens kijken hoe ze reageert als ik haar eten langer laat staan voor ze het krijgt.

Ik had al gekeken en carnibest diabetes heeft geen koolhydraten dus kan ik dat proberen. Aan de andere kant wil ik eigenlijk liever zelf losse ingredienten proberen en zo een menu voor haar samenstellen aan de hand van wat zij het beste verdraagd.

Maargoed dat heeft de tijd, in smul zit ontsloten graan en ik heb begrepen dat dat minder allergenen bevat. Haar ontlasting is prima met smul, alleen de het 'koe' gedrag blijft wel.

De DA zei 'dan werkt dat dus gewoon niet zo bij haar' over dat ze niet kotst als ze flink gras heeft gegeten. Dus ik moet dan maar gaan moederen en zelf uitzoeken wat haar maagje dwars zit, een klein beetje gras zal ze altijd wel krijgen alleen die vraatzucht is heel erg voor haar vertering.

Maargoed je hebt gelijk, eerst maar kijken op welk temperatuurtje ze haar natje en droogje het beste aanneemt, dan kijken we weer verder. Ik kan haar voerbak wel even in een schaal warm water laten drijven om te kijken of het lauw beter gaat(dus boven kamertemperatuur).

Verder zit overigens overal graan of mais of wat dan ook in dus dat is best weer een dikke pro voor CB wat mij betreft.

Donja heeft nu 3x 50 gram op en het gaat prima, straks even 100 gram en morgen weer gewoon volle portie.

Raar eigenlijk dat ik het zo erg vind als mn hondje iets mankeert, misschien is het dat ze zo hulpeloos is en niet zoals mn kinderen gewoon kan zeggen wat er scheelt, ik weet het niet, maar ik hoop echt dat het noooooit meer gebeurt.
Door 202Spots
#760760
Henk en Donja schreef: Ik laat het eten wel een paar minuten op kamertemperatuur komen, maar misschien kan dat nog beter, het water krijgt ze wel koud, maar dat is al een graad of tien als het uit de kraan komt op zn koudst. .
Het duurd langer dan 'n paar minuten om op uit de koelkast vandaan op kamertemperatuur te komen hoor!! ;)
Zet de bak 10 min of zo bovenop 'n  pan met heet water, of giet warm water over de voer om warm te maken.
ijskoud drinkwater is ook niet lekker voor de maagies,dus ook liever op kamertemperatuur geven
Door Henk en Donja
#760856
202spots schreef: Het duurd langer dan 'n paar minuten om op uit de koelkast vandaan op kamertemperatuur te komen hoor!! ;)
Zet de bak 10 min of zo bovenop 'n  pan met heet water, of giet warm water over de voer om warm te maken.
ijskoud drinkwater is ook niet lekker voor de maagies,dus ook liever op kamertemperatuur geven
Jah zeg ik, doen we en we kijken hoe het gaat, ik spreid de kvv overigens wel heel fijn uit omdat Donja anders er een grote smeerbende van maakt.

Ik vind overigens wel dat je ook kunt overdrijven met het vertroetelen van je hond hoor ::)
Door Kuszco
#761015
Nou ik vind het helemaal niet raar dat je zo bezorgd bent om je hond. Zij kunnen een heleboel niet zelf aangeven.
Ik heb echt vaste regels voor wat betreft het eten. Mijn kinderen en man weten precies hoe ze hun eten krijgen.
Voor dat ik hier met KVV begon was er wel altijd wat. Braken,diarree. Nu ze KVV krijgen, krijgen ze dat nadat het een half uur in lauw water heeft gestaan. 4 Porties per dag, en nooit koud drinkwater. Ik moet zeggen dat je ziet dat het eten dan beter ligt. Maar goed aldoende leer je je honden kennen.
Bij mijn vorige honden had ik dit soort problemen nooit. Maar niet iedere hond is hetzelfde.
En ze zijn zo lief,die aandacht hebben ze verdiend toch? Dus raar is het niet dat je er zo mee bezig bent.
Groetjes Liliane,Zita en Lotje.
Door Henk en Donja
#761037
Ik doe het ook graag voor dr hoor, het is alleen dat ik onderhand wel eens wil zien dat het ook gewoon goed kan gaan, zonder gekloot de hele tijd.

We hebben haar nu drie maand in huis en als ik er zo aan terug denk wat ik allemaal heb afgesleept met die hond, gewoon door de combinatie angstig/wantrouwig/slecht eten/allergie? combinatie.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat we een heel goed passend hondje hebben gevonden, maar ik ga nooit meer met een achterblijvertje/teruggebracht hondje naar huis. Dit had ook helemaal verkeert kunnen gaan en dan zat je met alle ellende van dien.

Aan de andere kant ben ik ook wel weer blij dat ze bij ons is gekomen, want ik betwijfel of er meer mensen zouden zijn geweest die met zoveel tijd en gedult dit hondje zouden opvoeden, als je kijkt hoe dit hondje van een volledig verkeerd gesocialiseerd angstig ding tot een redelijk stabiel maar wel heel sociaal jong dametje is uitgegroeit ben ik echt heel trots op haar. Misschien zal ze altijd een stukje ontwikkeling missen omdat je met haar niets kunt inhalen(ze is gewoon niet onder druk te zetten dus alles moet heel voorzichtig aangewent worden) en moet ik soms wel heel duidelijk op mn strepen gaan staan omdat ze anders weer terugvalt uit de 'roedelstructuur'(waar ze volgens mij de eerste 4 maand van haar leven nooit in heeft gezeten). Stapje voor stapje komen we er wel en zal ze ook leren dat wij haar nooit af zullen vallen.

Zo gaan we ook gewoon haar voer nog iets lauwer serveren, geen probleem hoor, ik hoop maar dat het iets uitmaakt.

Groetjes, Henk en Duttende Donja
Door Kuszco
#761171
Hartstikke goed zoals jullie dat verwoorden. Zo is dat ook. Ze had veel slechter terecht kunnen komen.
Jullie doen in ieder geval alles voor Donja. Dat is alleen maar goed. Die hond vertrouwt helemaal op jullie en duidelijk niet zonder reden.
Wij klungelen ook al jaren met de allergie van Lotje.  Hebben al zo veel geprobeerd.
Bij haar is het een combinatie van allerlei dingen. Ik heb nu een adres van iemand gekregen die werkt met syntheses. Zij behandelt op afstand. Het lijkt op Bachbloesem maar is niet hetzelfde. Dat ga ik dus nu eens proberen.
Ik hoop dat het met Donja vlug beter gaat.
Succes ermee.
Groetjes Liliane,Zita en Lotje.
Door 202Spots
#761510
Henk en Donja schreef: We hebben haar nu drie maand in huis en als ik er zo aan terug denk wat ik allemaal heb afgesleept met die hond, gewoon door de combinatie angstig/wantrouwig/slecht eten/allergie? combinatie.
3 maand is nog niet lang hoor!!!
Gewoon rustig doorgaan zoals je nu doet,en voordat je 't weet is alles zoals je het wil hebben!

Ik kan Roefus d'r verhalen over Lara niet meer vinden, maar moet je zien hoe ver DIE is gekomen!!
Waar zijn ze gebleven???
Door Henk en Donja
#761586
202spots schreef: 3 maand is nog niet lang hoor!!!
Gewoon rustig doorgaan zoals je nu doet,en voordat je 't weet is alles zoals je het wil hebben!

Ik kan Roefus d'r verhalen over Lara niet meer vinden, maar moet je zien hoe ver DIE is gekomen!!
Waar zijn ze gebleven???
Ik weet dat het nog niet lang is, maar zo lijkt het wel in het begin. We hebben dan ook echt abnormaal veel samen gedaan, naar het werk mee en ga zo maar door. Gewoon puur omdat er zoveel weer goed gemaakt moest worden, want echt alles zat scheef aan haar had ik het idee.

Maarja zoals ik al zei, heel veel heeft ze zo snel opgepakt en aangenomen dat ik er verbaast van sta(maar dan ook op een bijna menselijke manier), maar o wee als er iets niet goed gaat he, dan ben je gewoon even weer bij af en dat maakt het zo MEGA moeilijk.

Ik weet wel dat het prima gaat hoor, op cursus doet ze ondanks dat ik heel anders met haar train, het heel goed vind ik. Het is dan ook alleen als ik even niet goed geconcentreerd de commandos/lichaamstaal doe dat ze het even niet snapt en dus overspringt.

Donja lijkt behoorlijk warm eten het prettigst te vinden ook(dus net als jij in de pan met heet water). Maargoed we testen nog even door.

Groetjes Henk en voor de TV hangende Donja
Door 202Spots
#761687
Henk en Donja schreef: Het is dan ook alleen als ik even niet goed geconcentreerd de commandos/lichaamstaal doe dat ze het even niet snapt en dus overspringt.
Ach het duurd gewoon ietsie langer dan dat ze van plan was, maar voordat je 't weet heeft ze haar baasje precies zo getraind als wat ze in haar koppie had! ;)
Maar je bent toch  'n goeie Doggy Daddy hoor Henk! 8)
Door roefus
#761690
202spots schreef: 3 maand is nog niet lang hoor!!!
Gewoon rustig doorgaan zoals je nu doet,en voordat je 't weet is alles zoals je het wil hebben!

Ik kan Roefus d'r verhalen over Lara niet meer vinden, maar moet je zien hoe ver DIE is gekomen!!
Waar zijn ze gebleven???
Ik lees dit topic toevallig.
Dankjewel Dory, omdat je je de verhalen over Lara zo goed herinnert  :-* :-* :-*

Beste Henk, qua allergiën heb ik met Lara goddank nooit te maken gehad.
En dat is maar goed ook, want ik had het niet eens fatsoenlijk kunnen constateren, ik mocht niet naar haar kijken, haar niet benaderen, helemaal niets.
ZO angstig.

Ik mag zeggen dat ik levenslang honden heb gehad (en ik ben 52) en ook 'opvang-honden'.
Maar nog nooit heb ik een hond gekend met zulke grote angst als Lara.
Uit Turkije, 7 maanden oud: EEN brok angst.
Niet durven kijken (opgesloten in een hoek, met het kopje naar de muur), niet durven eten, niet durven lopen....
Elke tik in huis, elk gebaar, elke deur, elke drempel, de tv, kortom ALLES was ANGST voor haar...
Na 8 maanden ben ik voor het eerst met haar kunnen gaan 'wandelen'...de deur uit.
Zolang heeft het geduurd voordat ik dat aandurfde, voordat ik EEN BEETJE vertrouwen kreeg.
Ik ben nu (na bijna een jaar) bezig met haar zindelijkheidstraining.
Want ik kon haar niet benaderen, en zeker niet (ook niet heel voorzichtig) corrigeren.
Ik kon nauwelijks bij haar IN DE BUURT komen....
Dus dan willen we zwijgen over haar ook nog 'een correctie' geven.

We kunnen ons altijd afvragen of we 'zo'n hondje' hadden moeten nemen.
Ik ben (voor mezelf) doodgewoon gelukkig dat ik Lara in huis genomen heb.
Ik heb veel geleerd (meer dan ik kan zeggen), ik heb geleerd dat zelfs 'intense' angst, kan verworden.
Dat de meest intense angst 'over kan gaan'.
Door open te staan, door te begrijpen, misschien zelfs door 'verliefd te zijn' op dat hondje, terwijl het hondje mij afwees.

Ik durf nú te zeggen dat Lara doodweg gelukkig is.
Dat ze sinds 2 weken náást mij (en bij Roefus) in de keuken durft te eten.
Dat we spelen, dat ze tegen me opspringt, dat ik ineens 'een pup' heb met een inhaalslag.
En dat ik feitelijk VRESELIJK ontroerd ben, dat ik dit mee heb mogen maken.

Zou ik iemand zo'n angstig hondje aanraden?
Nee: NOOIT.
Want ik weet doodeenvoudig zeker dat dat geen optie is voor de gemiddelde hondenfan.
Maarrrr....ik weet OOK zeker, dat 'hoofdatuk Lara' een dimensie aan mijn leven gaf, en een ongelooflijke voldoening.

Elke pup kun je naar je hand zetten (met wat oefening).
Elke hond heeft zijn kenmerken.
Maar je zet NIETS naar je hand, en je mist 'de kenmerken' als zoveel angst in je huis terecht komt.
Maar Lara heeft uiteindelijk mijn totale hart veroverd, en ik ben ontieglijk gelukkig dat ze bij mij terecht kwam.
En ik zou het, als ik er opnieuw voorstond, DIRECT opnieuw doen.
Wat een heerlijke hond  :-* :-* :-*

Ben bang dat ik iets TE emotioneel ben.
Het is ook al laat  :-\
Maar ik kan niet meer zeggen dan dit: ga ervoor en wil niet teveel.
Geef tijd en ruimte.
Alles wat je investeert, krjg je drie-dubbel terug.

Ik hoop een beetje dat dit een opsteker voor je is.
Over voedings-allergiën weet ik niet al teveel,  maar ik denk dat hier wel specialisten zijn.
Geef je hondje rust, ook wat eten betreft, en geef 'wat goed is'.
Ik denk dat je over pakweg een half jaar een gigantische leuke hond hebt, vrijwel zonder problemen.
Ennnn....'een goeie hondenvader' (woorden van Dory) maakt haast alles goed.  ;)
Door Henk en Donja
#761745
@Dory: Zo hoort dat ook, communiceren is tweerichtingsverkeer he, ik hou er ook niet van als er tegen me geschreeuwd wordt :-X

@Roefus:

Wat een verhaal zeg, bij ons ging het wel anders, maar dat emotioneel belastende en zo vol kunnen schieten herken ik wel.

Donja is best angstig, maar dit uitte zich in dat ze altijd bij mij wou zijn, op schoot liggen, maar ook dat er niemand in de buurt mocht komen. Ik had haar ook opgehaalt en haar ondanks dat mijn verstand het eigenlijk maar niks vond toch meegenomen omdat ik vreemd genoeg een heel goed gevoel had bij deze hond en dat heb ik zeker niet zomaar. Dat heeft ongeveer twee weken geduurt, toen kon ik eindelijk met de socialisatie beginnen en dat was ook hard nodig, want ze wist en begreep echt helemaal niets. Wat later toen het piepen als is weg was zo uit de hand liep heb ik haar mee kunnen nemen naar het werk, dat ging ook prima gelukkig. Na dat maar volgehouden te hebben wou ze vanzelf minder vaak mee enzovoorts.

Het was dus werkelijk of ik een klein kindje had, eentje die zich razendsnel ontwikkelde dan wel maarja.

Achteraf is het feit dat ze mij geaccepteerd had als 'paps' gewoon ontzettend goed geweest, ze heeft ook altijd alles gewoon van me aangenomen. Ik heb me ook in het begin direct in hondentaal verdiept, ook corrigeren heb ik in het begin al grommend en heel soms met een tikje aan de halfcheck afgedaan. En ja hoor, hoe erg ik het ook vond, het blijft een hond en voor een hond in mijn huis gelden grenzen, die krijgt ze dus ook kost wat kost aangemeten.

Die duidelijkheid, dus ook af en toe lelijk tegen haar zijn heeft twee kanten, ze wordt bang en verliest even haar vertrouwen in mij, maar in een degelijke vertrouwensband die je langzaam opbouwt met een angstige hond is respect voor het baasje van heel groot belang. Sterker nog eigenlijk, alles bouw je daaromheen op, pas je allemaal aan aan je hond, maar als jij zegt 'ho tot zover' moet jou hond weten dat ze direct inbind.

Ik wil best getraint worden door mn hond, maar duidelijke grenzen moeten er zijn, ookal is het alleen om de rust voor de hond te bewaren. Want zeker een angstige hond heeft veel routine en structuur nodig, en uitlaten ook ja, heel veel samen doen want zo leren ze in het begin.

Donja is voor zover ik nu kan achterhalen vanuit belgie naar nederland versleept en toen een maand of twee in een kennel opgesloten bij zon fijne fokker. Mager trouwens dat Donja was joh, niet normaal, maarja ze moest ook voor 10,5 weken doorgaan terwijl ze al zeker 16 weken was he........ :'(

Maargoed, dat is een afgesloten hoofdstuk nu ze lekker in haar nieuwe roedeljasje zit, het gaat heel snel hoor met een pup, maar als je er 24 uur per dag mee bezig bent is 3 maand moederen best even pittig.

Heel veel succes met Lara, Doja is overigens ook een terrier mixje. Op een gegeven moment zul je zien dat haar gedrag zo omslaat, zo was het met Donja in ieder geval.

Ik vind dat als je dan een keer boos moet zijn, je dat positief af moet sluiten met iets wat ze goed kan(ookal is het een brokje opeten). Oja en liever 1 keer echt heel goed boos worden en dan over, goed afsluiten en klaar. Nogmaals, je kunt alles aanpassen aan een hond, maar er blijven altijd grenzen die je moet handhaven(ook voor de rust van jouw hond natuurlijk). Nouja dit heb ik van Donja geleert en ik denk dat ik dat anders nooit zo had gedaan of zo duidelijk had begrepen, en ookal is het helemaal niet leuk om mee bezig te zijn, het is wel o zo belangrijk als voor de rest alles al zich aan de hond aanpast. Gelukkig wordt dat ook al heel snel minder hoor.

EDIT: Ik zit het even door te lezen, maar ik bedoel dus niet jou te vertellen hoe je met je hond om moet gaan hoor, ik schrijf altijd maar gewoon wat in me opkomt.... ;D

Groetjes Henk en een op schoot snurkende Donja
Laatst gewijzigd door Henk en Donja op wo 16 mei 2007, 09:03, 1 keer totaal gewijzigd.
 Terug naar “Vragen en Problemen over gezondheid”

Barfplaats wordt gesponsord door