Moderator: Lizzy
ik ben een vrouw hoor frits, en tegen castratie (wat mijn eigen hond betreft en in principe iedere gezonde hond, maar ik hoef niet met de hond in kwestie te leven)qyan schreef:Zoals 90% van alle gebruikers hier, ik sprak over mannen in het algemeen Wendy, en Barbara zit met een dilemma wat te doen en soms ook bij een gezonde hond kan die ontzettend van zijn operatie opknappen en het is hondsvermoeiend zeer zeker als je minder valide bent om continu de strijd aan te moeten, soms heb je gewoon de kracht daar niet voor en reken maar dat die rotzakken dat heel goed in de gaten hebben, mijn honden hebben het ook in de gaten als ik mijn slechtere dagen heb en daar wordt dan zwaar misbruik van gemaakt, en in mijn werk heb ik heel veel met gcastreerde reuen te maken, die ik onder beide omstandigheden heb gekend, en in 99% van de gevallen zijn ze er wel op vooruit gegaan.
barbara moet idd zelf de keus maken!
sylvia schreef: Als Dos zo is omdat hij gebeten is blijft hij dat zeker doen na castratie,misschien nog erger omdat hij in een nog onzekerder positie staat als castraat.En zo ik het lees,zijn leeftijd meegenomen is Dos heerlijk aan het proberen de leiding over te nemen of in iedergeval heeft hij door dat als hij niet luistert dat jij toch lekker niks kan doen.Als zijn balle eraf gaan is dat probleem nog steeds niet verholpen.Als hij zo loopt te stressen omdat hij weer naar buiten wil,dan zeker te weten dat er een loopse teef in je buurt rond loopt.Ik denk dat je enige optie is om hem even onder strak regime te zetten .Het zou toch zonde zijn als je hem straks nooit meer los kan laten lopen. Enneh even iets minder tactisch maar ik zeg het toch..een schop onder zijne achterwerk wil ook wel eens helpen om de oren te openen,ik geloof dat er wel eens een sortement van vacuum onstaat tussen achterwerk en orenff de hersens ophijssen naar boven waar ze thuis horen
lekker kort schreef:daar heb je ook helemaal gelijk in, begrijp me niet verkeerd!
Zoals 90% van alle gebruikers hier, ik sprak over mannen in het algemeen Wendy, en Barbara zit met een dilemma wat te doen en soms ook bij een gezonde hond kan die ontzettend van zijn operatie opknappen en het is hondsvermoeiend zeer zeker als je minder valide bent om continu de strijd aan te moeten, soms heb je gewoon de kracht daar niet voor en reken maar dat die rotzakken dat heel goed in de gaten hebben, mijn honden hebben het ook in de gaten als ik mijn slechtere dagen heb en daar wordt dan zwaar misbruik van gemaakt, en in mijn werk heb ik heel veel met gcastreerde reuen te maken, die ik onder beide omstandigheden heb gekend, en in 99% van de gevallen zijn ze er wel op vooruit gegaan.
Groeten fritz.
Lupa schreef: ben niet helemaal mee eens met Fritz,en hier ben ik het nog meer mee eens
ik zie niet de wandelingen of het uitlaten van mijn honden als een sociale gelegenheid, daarvoor ga ik naar de kroeg of ik spreek af met mensen.
het wandelen met mijn honden is een tussen spel tussen mijn honden en ik, het liefste heb ik helemaal geen andere honden bij.
Het gaat om ons en onze band, als ik met andere mensen wil lopen en met andere honden dan gebuurd het ook wel maar ernaast.
De basis is mijn honden en ik.
Vooral als je een probleem hebt met je hond, want je heb er niks aan om te socializeeren met anderen als je je hond de andere kant opgaat.
Een castratie is geen garantie voor goed gedrag, denk aan de geur die de hond met zich zal dragen , ken menig gekastrrede honden die lastig gevallen worden omdat ze gekastreerd worden, en dat is echt niet bevoordelijk voor de socializatie van de hond.
Naar mijn menig is een hond in goeie banen te leiden alleen door een goeie baas hond relatie, als de hond onder de indruk van je is als roedel leider zal hij het niet in zijn hoofd halen om obsternaat te doen.
maar de relatie baas hond krijgje niet door naar het bos te gaan en te gaan "beppen"met andere mensen, tenminsten niet als doel.
Hond en baas moeten 1 worden en dat krijgje door toch alleen met je hond op stap te gaan.
Socializatie van de baas komt later wel
. Prince de labrador (10 jaar) luistert voor geen meter, heeft echt overal schijt aan. Ammy is een DH (7 jaar) en was als pup al erg dominant naar andere reuen (met 7 mnd had hij de hond van de buren al te pakken 
). DH's staan er om bekend dat ze erg kunnen trekken. Ik zelf heb al een tuigje en halti geprobeerd, maar meneer trekt hier gewoon doorheen. Met de slip ging zijn hele kraag eraan en nu met een gewone band gaat het nog het beste (hij is natuurlijk niet meer een van de jongste). De fokker zei ons al dat castratie in de meeste gevallen niet helpt. Nu is dat voor Ammy geen enkel probleem. Hij is totaal niet geïnteresseerd in loopse teefjes, laatst gaf hij zelfs eentje die aan zijn ballen rook een waarschuwing 
. Ik loop op een veld waar een natuurlijke rangorde heerst tussen de honden. Soms komt er wel eens een nieuwe hond bij zoals laatst. Dit was een kruising tussen een DH en een mechelaar (2 jaar oud). Zijn baasje had hem 3 mnd daarvoor laten castreren, maar de hond was nog steeds erg dominant. Zo erg dat een gevecht tussen Ammy en hem onvermijdelijk was. Ammy is heer en meester op het veld en kon hem gelukkig aan (had er alleen een bloedende tong aan over gehouden). Tegenwoordig heeft de kruising alle respect voor Ammy en loopt meestal met een boog om hem heen . Ook met de andere honden ging de kruising een confrontatie aan. Zo ook met mijn Prince. Prince die echt nog nooit een hond had gegrepen moest uiteindelijk wel van zich afbijten en ook die laat de kruising nu met rust. Soms is het dus beter om ze het zelf te laten uitzoeken (gelukkig denken alle mensen op het veld er zo over anders had je een hoop boze baasjes ) anders blijft er een spanning tussen de honden waarna het uiteindelijke gevecht vaak vele malen erger is. Ook had de fokker gezegd dat Ammy ons op een gegeven moment zou gaan uittesten (tussen de 2 en 3 jaar). Ook zou er een gevecht komen tussen Prince en Ammy. Nou wij waren de wijze woorden van de fokker vergeten totdat op een zomerse dag (Ammy was 2 ½ jaar) in de tuin een heel gevecht uitbrak. Prince is dus niet zo’n vechter en gaf het gelukkig al snel op. Daarna is er een rangorde gekomen waarin Ammy meestal de baas is en Prince het alleen voor het zeggen heb als het om tennis balletjes gaat (daar is Prince echt heel fel mee en weet Ammy dat hij op moet passen, Ammy gaat dan ook erg onderdanig blaffen als hij ook een tennisbal wil ). Ook het gevecht met ons is Ammy aangegaan. Grommen als hij van de bank afmoest, enz. Zo erg dat ik hem een keer alle hoeken van de kamer heb laten zien 
. Nu hoef ik alleen maar te kijken en hij weet het al. Ik sta nu boven hem en alles wat van mij binnen mag komen accepteert hij (zo ook mijn drie katten). DH’s hebben nou eenmaal een grotere behoefte aan rangorde (en zullen doorgaan totdat deze bekend is) dan b.v. een labrador. Zoals ik al zei is Ammy nu alweer zeven jaar en is hij wat rustiger geworden. Het zijn vooral de aankomende jaren dat ik echt van hem kan genieten. Ik denk dat Eidos jouw lekker aan het uittesten is en dat moet je heel serieus nemen anders kan het uit de hand lopen. Castratie zal denk ik niet helpen bij het oplossen van dit probleem. Veel succes.qyan schreef:Ik ben het niet helemaal eens. Het ligt eraan , wat je met je hond wilt gaan doen. Wil je echt gaan werken met je hond of lekker uitlaten en verder niet.
en hier ben ik het nog meer mee eens
. (bij wijze van)Truus schreef:ook als ik niet met qyan richting africhting had gegaan had ik het zo gedaan.
Ik ben het niet helemaal eens. Het ligt eraan , wat je met je hond wilt gaan doen. Wil je echt gaan werken met je hond of lekker uitlaten en verder niet.
Samen met anderen uitlaten is goed voor de hond en voor de mens. Kan erg gezellig zijn hoor!!
De hond leert ook van pup afaan hoe de roedel in elkaar steekt rn wordt gecorrigeerd als het iets fout doet.
Waarom zou je dan geen band met je hond krijgen en een worden met je hond.
Ik zie het probleem niet
Misschien is het wel voor ie
)
