Lizzy schreef:
Het hele onderzoek lijkt wel bijna een wassenneus.... En ik geloof dus dat je gelijk hebt.... Maar goed, ik neem aan dat het HD onderzoek met of zonder sedatie niet het verschil uit kan maken tussen HD A en HD C/D? Toch? Is het dus echt de moeite waard, waar men zich druk om maakt? (en is het dus de moeite waard om sedatie te eisen?).
Een wassenneus,neuh dat geloof ik nou ook niet. Maar ook niet dat sedatie het verschil kan maken tussen A en C. en oh ja, binnen ons ras ook wel eens de drama's van de DA die de hond helemaal plat gespoten had en het hele heupgewricht aan gort had getrokken en dat daardoor de hond HD=C had. Een jaar later werd er stilletje over geröntgend en dat gaf dezelfde uitslag.
Mijn visie hé. Ik geloof dat de milieu-invloeden zwaar overschat worden en dan men te snel maar roept. ja zie, trappen gelopen, ja zie, dat krijg je als je met een pup het strand op gaat enz. enz. Mensen weten vaak de mooiste K**smoesjes te verzinnen als blijkt dat een pup HD heeft.
Als die pup geen hd in de aanleg heeft gehad krijgt die het ook niet van een strandwandelingetje meer of minder. Neem dan als voorbeeld Joris van Erna of onze Mucho die met 4 jaar een perfecte uitslag kreeg en die alles had gedaan wat de hd-god verboden heeft.
Je kunt een hond met in de aanleg hd in zijn jeugd in een glazen kastje stoppen en zo nog een goede uitslag verkrijgen. Blijf je dat soort honden volgen zie je toch dat ze met 7 jaar in elkaar gestort zijn omdat ze na de foto's ineens alles mochten en zichzelf finaal kapotliepen.
Of men kijkt enkel naar de ouderdieren wat uitslagen betreft, dat opa of oma verrotte heupen had letten we niet meer op, tenslotte waren hun kinderen vrij, dus het heeft niet vererft. De volgende generatie(s) kan echter prima een terugslag krijgen.
Ook vindt men een C van tegenwoordig een prima uitslag als je er maar een A tegenover zet. Dat die A een NBW van 15 kan hebben gaan we met een big smile aan voorbij, maar moet je zien wat een "geweldige" basis daar wordt gelegd voor de volgende generaties.
Vandeweek las ik ergens dat iemand heel trots verslag deed van een testnest tussen een D en een E hond en wauziewonder, de puppen hadden allemaal A of B. Over hoe het de volgende generaties zal vergaan werd niet eens over gesproken. Hier was zogenaamd iets bewezen. En als je dan al dit soort dingetjes bij elkaar neemt vind ik het niet raar dat er door de jaren heen nog steeds maar weinig verbeterd is.
Wat mij betreft zouden de fokregelementen op dit vlak flink aangescherpt mogen worden, maarja, die regelementen worden weer door de fokkers opgesteld en men is zo bang dat ze een keer zelf een Ctje hebben die ze dan langs de kant moeten zetten dat ze die regels zo ruim mogelijk houden met als gevolg dat er plenty honden zijn met A en B en dat er toch C-honden gebruikt worden omdat het nu eenmaal mag.
Sedatie heeft mijn inziens weinig invloed op de uitslag, maar ik vind het wat waus om een hond onnodig te sederen.
Voeding....ja, hele slechte voeding in de zin van verkeerde verhoudingen zal invloed kunnen hebben op de groei van het skelet. Tot op heden in mijn ervaring dat de uitslagen op brok en vers geen verschillen gaven.
ik laat het maar aan andere over, koop wel een nieuwe pup 
), dus dit kan ook niet zwart op wit gezegd worden. En dan even het verhaal in de bieb nemen over vit C, zou dit de absolute oplossing zijn?
