Hafan was als pup hyperactief. Echt heel erg. Zo erg dat wij er echt uitgeput van raakten. Na een jaar zijn we er pas achter gekomen dat het aan het voer lag. Het heeft nog een jaar geduurd voordat Hafan redelijk hanteerbaar werd. Sinds februari van dit jaar eet hij pas vers. Daarvoor brokken. Hij wordt onder andere hyper van smaakversterker. Als hij per ongeluk een chipsje van straat pakt, moet hij 1 à 2 uur uitrazen. Gelukkig komt zoiets nog maar zelden voor. Vandaag is het Hafan toch gelukt om chips te jatten. Ik weet niet hoeveel, maar ik weet zeker dat hij er van heeft gegeten. Het eerte half uur zaten wij hier met samengeknepen billen te wachten op de explosie. Het volgende half uur zaten wij elkaar enigszins verbaasd aan te kijken. De explosie is nooit gekomen
