pearlsofpassion schreef: ↑zo 27 okt 2024, 20:16 Wij zagen onlangs ook een twintiger in een rolstoel. Maar zo'n stoel met neksteun en tafel ed. Dat hadden de kindjes nooit eerder gezien.Wat goed PoP! Je hebt ook helemaal gelijk, gewoon eens contact maken en het gesprek aangaan is zo goed!
We zaten aan het volgende tafeltje, dus ze keken wel wat en toen we vertrokken, kwamen we erlangs.
Omdat ik niet wilde dat ze zouden gaan staren en wijzen en omdat ze ook al keiluid vragen stelden uiteraard,ging ik het wat uitleggen en vriendelijk naar hen lachen en zijn we bij het tafeltje even gaan kijken en praten.. Gewoon een minuutje een praatje of hij zo geboren was en wat er juist was waardoor hij niet kon lopen ed.
Dat vonden de ouders heel fijn. Die jongen zelf vroeg dan ook luidop wat er gebeurde en waarom, dus konden zijn ouders ook uitleggen dat de kindjes gewoon even kwamen vragen en kijken omdat ze dat niet kenden .. Gezellig zo.. Zaten we in hetzelfde schuitje.![]()
En zo leer je de kinderen ook meteen dat je niet gek moet gaan doen en dat het ook maar gewoon mensen zijn.
Want je merkt dan wel dat die mensen dit soort vriendelijke en menselijke reactie niet vaak krijgen, en doorgaans wss enkel bekeken worden.
Ik moet zeggen, zo vaak heb je die kans niet. Ik tref niet bepaald vaak mensen in een rolstoel oid. Maar ik let er wel op dat bijvoorbeeld met gedag zeggen tijdens het wandelen, ik dat ook aan de persoon in de rolstoel zeg, niet alleen tegen de persoon die duwt.
Onze situatie leende zich verder niet voor interactie. Het was in een losloop verblijf voor maki’s en er begon een opstopping te ontstaan rondom de aapjes. Ik geloof ook niet dat de jongen het zelf heeft meegekregen. Hooguit misschien een van de volwassenen die bij hem hoorde. Ik ben doorgelopen, juist zodat de jongen lekker van de aapjes kon genieten.