[rosmin]

Is ook moeilijk Siberienne om te zien, je voelt je dan zo machteloos he?
je zou willen dat het ouder worden probleemloos zou gaan…
Zachte aai voor Shad

[frodo quin]

Een van mijn kittens, Marsh, heeft een gebroken staart (bij overgang rug/staart)

Ow, dat is heftig! Arme jongen. Ik hoop dat het goed komt of dat het in ieder geval zijn levenskwaliteit niet aantast.

[frodo quin]

Beterschap voor Marsh!

Eigen klaag; zacht maar zeker zien we Shad achteruit gaan. En dat is moeilijk om te zien. Hij wil steeds minder en loopt steeds moeilijker ondanks flinke pijnstilling. Onrustig bij vlagen maar slaapt ook heel veel. Ons oude manneke. Ik vind het moeilijk.

Ik snap dat je er moeite mee hebt. Die aftakeling is de weg naar het einde en dat kan nog jaren zijn, maar het is wel confronterend. Daarnaast is het altijd lastig als je ziet dat ze hun niet top voelen en hun mindere momenten hebben.
Ik heb dat zelf een beetje met Yorick (ratje). Die heeft sinds een tijdje achterhand verlamming.Verder wel topfit en hij geraakt nog overal zonder hulp, maar de kans dat hij er binnen 6 maand nog is is klein. Bij ons wel dat hij zich duidelijk fysiek nog goed voelt en dat scheelt veel. Wanneer je constant het idee hebt dat je aan het afwegen bent of er wel nog voldoende levenskwaliteit is valt het nog zoveel zwaarder.

[frodo quin]

Eigen klaag: Quin is ziek. Maagdarmontsteking denkt de da. Ze had al een paar dagen slechte ontlasting, maar dat is niet heel abnormaal hier. Ze vinden ook vanalles op straat en soms zelfs in de tuin.
Vannacht diaree en deze ochtend vroeg overgegeven. Ze wou wel mee gaan wandelen, maar na 500 meter was het duidelijk dat het geen goed idee was, dus haar weer naar huis gedaan en opnieuw met Emma vertrokken. In de voormiddag ging het nog niet beter dus de da gestuurd en we konden vanavond gaan, maar het ging van kwaad naar erger dus we zijn deze middag nog mogen komen. Onderweg heeft ze nog spuitpoep gehad. Nuja poep, het was puur water, ook qua kleur, met een beetje een grijze schijn van de actieve kool die er in de uren daarvoor al quasi volledig uitgekomen was langs alle kanten. Het was net of een kraan even volle bak open ging.

Begon nog een man van zijn oren te maken dat ik haar ontlasting moest opruimen... Hm, dat gaat niet he. Zei ik ook dat water was en dus niet op te kuisen is, maar hij vond dat het toch moest en ik ben uitgevlogen.

Bij de da heeft ze ook nog een paar keer overgegeven. Vocht en slijm, maar er zat intussen ook een beetje bloed bij. Hopelijk werken de injecties tegen misselijkheid en de ab. Morgen voormiddag moeten we terug.

Arm braaf kind had moeite om tot daar te lopen en terug maar deed haar best en het is gelukkig gelukt. Emma was mee voor de steun en heeft zich voor haar doen heel geduldig gedragen.

[Siberienne]

Oei, zo hevig is niet fijn! Beterschap voor Quin

[kiara]

Poeh dat is wel heftig de diarree
Hopelijk gauw weer beter

[rosmin]

Arme Quinn, hoop dat ze snel opknapt.

[frodo quin]

Ze is verre van oke, maar al minder miserabel dan gisteren. De injecties tegen het overgeven werken gelukkig en die heeft ze deze voormiddag weer gehad. Ze heeft ook al een minibeetje willen eten. Dat kwam wel in een bruine plas uit, maar de ab heeft ook zijn tijd nodig.
Nu nog een weekje ab en probiotica en hopelijk is ze dan de oude.

De mosselen die iemand een eind terug in het park dumpten zijn trouwens de hoofdverdachte. Daar heeft ze de avond voor ze ziek werd nog 1 van gevonden.

[sam28]

Ik klaag even over mijn monsters die maar niet verder lijken te komen met de herintroductie.

[Anne in Zweden]

Oef, ik spreek net met onze buurvrouw, tante Inga-Britta voor de honden, en die vertelt me dat een andere buurvrouw van ons, Karin, dinsdag plotseling is overleden. Ze was 48 jaar.
Dat hakt er wel even in, na het overlijden van Ronald vorige week. Ik kende Karin niet echt, maar haar man spreken we vaak wanneer we met de honden wandelen en hij in de auto langsrijdt en dan even een praatje maakt. Hij heeft gezondheidsproblemen dus zou je eerder verwachten dat er iets met hem zou zijn. Het overlijden van Karin komt echt als een donderslag bij heldere hemel, voor iedereen hier.

Het mag nu wel weer even voorbij zijn met mensen die veel te vroeg overlijden.

[sam28]

Jeetje Anne!! Wat vreselijk weer! Ondanks dat je schrijft dat je haar niet goed kende wil ik je toch sterkte wensen.

[Anne in Zweden]

Jeetje Anne!! Wat vreselijk weer! Ondanks dat je schrijft dat je haar niet goed kende wil ik je toch sterkte wensen.

Dank je. Wat me zo raakt is dat het zo onverwacht komt en gevoelsmatig zonder enige aanleiding. Als ze bij een auto-ongeval was omgekomen, dan zou ik me denk ik niet zo verslagen voelen, dan voelt het meer als vreselijke pech. Maar als iemand met 48 gewoon dood neervalt... dat confronteert je zo met je eigen sterfelijkheid en die van je dierbaren...

[Kim_S]

Oef, ik spreek net met onze buurvrouw, tante Inga-Britta voor de honden, en die vertelt me dat een andere buurvrouw van ons, Karin, dinsdag plotseling is overleden. Ze was 48 jaar.
Dat hakt er wel even in, na het overlijden van Ronald vorige week. Ik kende Karin niet echt, maar haar man spreken we vaak wanneer we met de honden wandelen en hij in de auto langsrijdt en dan even een praatje maakt. Hij heeft gezondheidsproblemen dus zou je eerder verwachten dat er iets met hem zou zijn. Het overlijden van Karin komt echt als een donderslag bij heldere hemel, voor iedereen hier.

Het mag nu wel weer even voorbij zijn met mensen die veel te vroeg overlijden.

Ooooohhh nee, wat erg!!
Voor de buurman en hun familie, en voor de rest van de buurt ook… Jemig, ben er helemaal stil van
Knuffel voor iedereen daar

[Siberienne]

Dank je. Wat me zo raakt is dat het zo onverwacht komt en gevoelsmatig zonder enige aanleiding. Als ze bij een auto-ongeval was omgekomen, dan zou ik me denk ik niet zo verslagen voelen, dan voelt het meer als vreselijke pech. Maar als iemand met 48 gewoon dood neervalt... dat confronteert je zo met je eigen sterfelijkheid en die van je dierbaren...

Ja dat komt dan zo hard binnen, het is ook niet te bevatten, knuffel ook van mij.

[frodo quin]

Dank je. Wat me zo raakt is dat het zo onverwacht komt en gevoelsmatig zonder enige aanleiding. Als ze bij een auto-ongeval was omgekomen, dan zou ik me denk ik niet zo verslagen voelen, dan voelt het meer als vreselijke pech. Maar als iemand met 48 gewoon dood neervalt... dat confronteert je zo met je eigen sterfelijkheid en die van je dierbaren...

Het is eng he. Het besef dat iemand zomaar ineens dood neer kan vallen, ook als je jong bent en niets levensbedreigend mankeert. Het is toch altijd schrikken en moeilijker om mee om te gaan. Voelt een soort van oneerlijk.