[kiara]

Dus bij jou is dat net zo. Het is toch bizar, ben je al zoveel maanden verder en het schiet niets op. Dat maakt zo gigantisch moedeloos.
En al zolang dus naar een psycholoog en psychiater en geen klap verder.
Heb je wel dingen die je een beetje kunnen afleiden, waar je hoofd even iets stiller van wordt?
Bij mij is dat bijvoorbeeld kaarten maken. Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat het niet altijd lukt.
En wat ik zelf maar niet begrijp, hoe kan het dat ik in het vakantieverblijf zo goed oude zooi uit mijn jeugd deel al heb kunnen verwerken en dan toch ook in staat was om te fröbelen of een wandeling. En hier thuis staat het verwerken stil, zak ik nog verder terug en ben ik tot niets in staat. Het is toch niet normaal. Het was hier altijd zo fijn en rustig. Het verschil is zo groot.

Hier geen psycholoog want wachtlijsten, wel een maatschappelijk werker die ik volgende week ga zien.

De lawaai is van s ochtends 8 uur tot half 4 smiddags. De mensen zitten gewoon in die woningen. Heb echt met ze te doen. Maar de herrie is hier ook te veel. En hierna gaan ze de twee blokken ernaast nog doen. Vanavond een groot feest met muziek omdat de over buurjongen geslaagd is. Moet gewoon kunnen natuurlijk, maar hoe kom je daar doorheen.
Zijn jullie ook overgevoelig voor geluid (bij mij ook door eds) en hoe gaan jullie daarmee om?
Oordopjes heb ik wel en gebruik ik ook maar niet hele dagen en avonden en nachten.

Kijk is op hoog sensitieve persoon.
Bij mij klopt alles daarvan en dan in combinatie met depressie nou dan is het compleet.

Ook al talloze keren psycholoog gezien helpt geen zak. Medicatie jaren geslikt mee gestopt helpt ook niet.

Maar omgaan met high sensitief is zo moeilijk, ga maar lezen op Google

[kiara]

Kijk lees dit maar is. Bij mij klopt alles

[pearlsofpassion]

Daar hoef je niet hoog sensitief voor te zijn.
Als je in een burnout zit, heb je dat allemaal. Maar als je hoog sensitief bent, raak je sneller in die fase van burnout dan een gemiddeld persoon.

Je raakt in een burnout als je stress te lang te vaak te hoog is. Op een keer zakt je curve van stress en opwinding, compleet in. Je hebt te ver geduwd. Je kan gerust in staat van opwinding zijn, maar je moet ook weer tot rust kunnen komen. Als je dat te lang niet doet, stijgt je stresscurve meer en meer. Tot je inklapt en dan zit je meteen onder de normale rustcurve. Nog lager in energie. Of je krijgt op de top van de curve andere klachten waaronder hart en vaatziekten en depressie, maar ook vb fibromyalgie. Als gevolg van te lang te hoge stress.

Hoogsensitieve mensen ervaren prikkels feller en kunnen daardoor moeilijker tot rust komen. Daardoor komen ze sneller hoger op de curve te zitten en kunnen moeilijker terug dalen. Bij gevolg komen ze sneller in burnout.

Maar je kan dus niet als je al in burnout zit bepalen of je hoogsensitief bent aan de hand van die symptomen. Want die symptomen heeft iedereen in een burnout.

[pearlsofpassion]

17185358958976869249568204873244.jpg (3.74 MiB) 2470 keer bekeken

(Uit 'Van stress naar veerkracht' van Séverine Van De Voorde. )

[pearlsofpassion]

17185360834019026668752404743605.jpg (3.73 MiB) 2470 keer bekeken

Dit zijn oa de gevolgen bij langdurig overmatige stress. Je wordt oa ook zwartkijker en krijt geheugenproblemen. Je gaat automatischer ipv doordacht reageren en je kan moeilijk relativeren.

[pearlsofpassion]

Dit is wat er normaal zou moeten gebeuren.
Het stresslevel daalt weer.
Je ziet bij de eerste grafiek dat als dat niet gebeurt, en je bent chronisch overprikkeld, het steeds verder stijgt en niet meer tot normale hoogte daalt. En dan zit je in de problemen.

17185362428614230802283529851731.jpg (3.82 MiB) 2470 keer bekeken

[Charlie Angel]

Dank voor alle uitleg Pop. Nu ben ik wel hoog sensitief. Maar zoals je weet heb ik ruim 10 jaar veel te veel van mijzelf gevraagd, continue zo der rust. Ook geen ruimte voor de klachten door eds. Dus achteraf zie ik goed dat die burnout en depressie onvermijdelijk was. Maar op dat moment niet. De schrik zat hem bij mij ook vooral in het letterlijk compleet instorten, lichamelijk en geestelijk.

[pearlsofpassion]

Ja, ik weet het.
Het is ook ontzettend lastig om jezelf te helpen bij zo'n dingen. Daar kan ik ook van meespreken. Het is niet voor niets dat ik dat boek in de kast heb staan.
Weten waar de fout zit en wat je zou moeten doen is 1 stap, maar ook effectief iets veranderen is nog iets heel anders.
En momenteel zit jij niet in de positie om daaraan te denken. Je moet eerst herstellen en je erbij neerleggen dat dat heel veel tijd gaat vragen. Dat ben je niet gewend he, zo aan jezelf denken.
Ik hoop echt dat je toch snel vooruitgang boekt en wat rust kan vinden. Dat hoogsensitieve helpt daar dan idd echt niet bij.

[kiara]

Dankjewel voor de uitleg.

Maar wat mijn huisarts zei is dat burn-out en depressie ( chronische) het zelfde is.

Hoog sensitief heb ik al me hele leven wat ik al niet prettig ervaar.

En ja wat kan je eraan doen. Ben ook zo ontzettend moe en futloos, maar moet door

[pearlsofpassion]

Hetzelfde klopt niet helemaal hoor. Je kan perfect een depressie zonder burnout hebben. Maar er is wel invloed natuurlijk. Het is met elkaar verbonden. Omdat het stresssysteem natuurlijk invloed heeft op je emotioneel welzijn.

[kiara]

Hetzelfde klopt niet helemaal hoor. Je kan perfect een depressie zonder burnout hebben. Maar er is wel invloed natuurlijk. Het is met elkaar verbonden. Omdat het stresssysteem natuurlijk invloed heeft op je emotioneel welzijn.

Dat laatste snap ik niet helemaal.
En kan je daar ook zo gruwelijk moe van zijn ja hè ?

[frodo quin]

Dankjewel voor de uitleg.

Maar wat mijn huisarts zei is dat burn-out en depressie ( chronische) het zelfde is.

Hoog sensitief heb ik al me hele leven wat ik al niet prettig ervaar.

En ja wat kan je eraan doen. Ben ook zo ontzettend moe en futloos, maar moet door

Neen hoor. Ik ben helemaal niet depressief en heb wel een burnout. Het zijn twee verschillende dingen, al kunnen ze natuurlijk wel samen gaan.

[pearlsofpassion]

Dat laatste snap ik niet helemaal.
En kan je daar ook zo gruwelijk moe van zijn ja hè ?

Ik denk dat dat persoonlijk is, maar dat overdreven vermoeidheid toch vooral met burnout samen gaat. Maar daar ben ik geen specialist in hoor.
Ik denk dat je ook depressies uit een andere hoek dan overprikkeling kan krijgen. Hormonaal vb. Of gewoon diep ongelukkig zijn. En dat dan vermoeidheid niet noodzakelijk zo hard meespeelt.
Maar dat is wat ik ervan maak. Ik wil daar geen harde uitspraken in doen.

Ik weet dat ikzelf bij negatieve emoties ontzettend moe wordt. Maar bij mij komt het dan ook uit de stresshoek. Ik balanceer ( of balanceerde, dat is eigenlijk niet echt meer op de rand) eerder op rand van burnout dan van zuivere depressie ookal zijn er perioden geweest dat ik ook heeeel erg donker van gedachten was. Het is al veel beter hoor. Werk er al jaren aan, heb bewust dingen gezocht die me ontspannen, en ik ben nooit zo ver gegaan dat ik in burnout viel. Dus dan is het al eenvoudiger om de situatie te verbeteren. En beetje per beetje gaat het beter, maar er is nog veel werk. Vandaar dat boek, om me te helpen met stress om te gaan. Want dat raak je natuurlijk nooit kwijt in onze huidige maatschappij.
De schrijfster is ook hoogsensitief en psycholoog uiteraard.

[kiara]

Ik denk dat dat persoonlijk is, maar dat overdreven vermoeidheid toch vooral met burnout samen gaat. Maar daar ben ik geen specialist in hoor.
Ik denk dat je ook depressies uit een andere hoek dan overprikkeling kan krijgen. Hormonaal vb. Of gewoon diep ongelukkig zijn. En dat dan vermoeidheid niet noodzakelijk zo hard meespeelt.
Maar dat is wat ik ervan maak. Ik wil daar geen harde uitspraken in doen.

Ik weet dat ikzelf bij negatieve emoties ontzettend moe wordt. Maar bij mij komt het dan ook uit de stresshoek. Ik balanceer ( of balanceerde, dat is eigenlijk niet echt meer op de rand) eerder op rand van burnout dan van zuivere depressie ookal zijn er perioden geweest dat ik ook heeeel erg donker van gedachten was. Het is al veel beter hoor. Werk er al jaren aan, heb bewust dingen gezocht die me ontspannen, en ik ben nooit zo ver gegaan dat ik in burnout viel. Dus dan is het al eenvoudiger om de situatie te verbeteren. En beetje per beetje gaat het beter, maar er is nog veel werk. Vandaar dat boek, om me te helpen met stress om te gaan. Want dat raak je natuurlijk nooit kwijt in onze huidige maatschappij.
De schrijfster is ook hoogsensitief en psycholoog uiteraard.

Tja de overgang zit ik ook middenin. Plus het een en ander op me bord gehad laatste jaren .

Ik ben nu ook bewust bezig met dingen die ik leuk vind ( trainen met Amber de herder) maar daar zagen ze het gisteren ook al aan mij dat ik er niet fit uit zag .( witjes)
Sta ook vaak te trillen op me benen.
Dat boek heeft voor mij geen nut kan mij er niet op concentreren helaas.
Ben wel al paar maanden met psycholoog bezig maar schiet ik ook niks mee op.
En ook die zei: je ziet er moe uit.

Na dat ik met de caravan ben weg geweest is het erger geworden. Teveel gedoe op me hals gehaald denk ik.

Het is wat hè om dit te hebben, je kan beter je been breken dan zien mensen dat

[kiara]

Neen hoor. Ik ben helemaal niet depressief en heb wel een burnout. Het zijn twee verschillende dingen, al kunnen ze natuurlijk wel samen gaan.

Maar de klachten kunnen toch wel overeen komen ?