[smulpaap]

Altijd sympathiek, een werkgeefster (m/v) die een medewerkster die zich twee keer ziek meldt in acht jaar nog even verder de grond in stampt. Ook heel nuttig voor het genezingsproces.

Sterkte, mop.

Tja , dat dus
Maar zo lijkt het altijd wel te gaan
Degenen die altijd doorgaan , zich bijna nooit ziekmelden , die mensen worden er het hardst op afgerekend

[Charlie Angel]

Bedankt allemaal, jullie zijn lief.
En Smulpaap, zo voelt het wel echt ja en niet alleen in de werksfeer.

[Ronald]

Kwalitatief uitermate teleurstellend, Angelique... Je meldt je natuurlijk al jáááren lang om het minste of geringste ziek hè... Tssss...

Heel veel sterkte en wijsheid. Laat je niet gek maken door de werkgeefster en kies voor jezelf, hoe lastig of dat dat ook lijkt.

[Kim_S]

Knuffel voor Angelique, zorg goed voor jezelf

[zurca]

Wat een uitermate vervelende situatie Angelique.
Makkelijk gezegd, dat snap ik, maar probeer het zoveel mogelijk naast je neer te leggen. Het vreet energie en die kan he nu wel beter gebruiken Sterkte en denk vooral aan jezelf nu..

[Charlie Angel]

Bedankt, jullie zijn lieverds. Zit ik weer te huilen, ik ben echt chronisch incontinent op dit moment.

[Anne in Zweden]

Bedankt, jullie zijn lieverds. Zit ik weer te huilen, ik ben echt chronisch incontinent op dit moment.

[Cathelijn]

Jee Angelique, ik leef met je mee Het is al moeilijk genoeg om je staande te houden met een chronische aandoening en je hebt al veel energie nodig om een beetje ok de dag door te komen en je staande te houden. Als dat dan niet meer lukt is wel het laatste wat je nodig hebt iemand die daar moeilijk over gaat doen. Als je nu veel moet huilen is dat ook een duidelijk signaal hè

[Charlie Angel]

Jee Angelique, ik leef met je mee Het is al moeilijk genoeg om je staande te houden met een chronische aandoening en je hebt al veel energie nodig om een beetje ok de dag door te komen en je staande te houden. Als dat dan niet meer lukt is wel het laatste wat je nodig hebt iemand die daar moeilijk over gaat doen. Als je nu veel moet huilen is dat ook een duidelijk signaal hè

Klopt het was helaas al heel duidelijk.
Het moment dat ik instorte was niet te missen helaas. Dit was vreselijk en hoop ik nooit meer mee te maken. Ook de dagen erna, ik had geen geheugen meer, kon amper een zin eruit krijgen en kom nog altijd niet op veel woorden en gebruik verkeerde woorden. Huil bij alles, in het begin gewoon hele dagen huilen. Ik kon geen telefoon gesprek voeren. Nu nog draait mijn hoofd overuren om alles.
Alles is teveel, wat ik eerst gewoon allemaal bleef doen, nu is 1 ding al teveel. Mijn huisarts heeft mij lang "gesteund" in het blijven werken omdat ze mijn argumenten begreep maar die nu zei toen ik een voorstel voor minder werken wilde doen; van werken is nu geen sprake, eerst rust en we zorgen dat je al die nieuwe braces en vingersplints gaat krijgen die nodig zijn.
Enige wat mij helpt aan rust in mijn hoofd is kaarten maken.
Bedankt, wil niet teveel klagen, maar hier schrijven helpt. Naast Jao sta ik er alleen voor. En een hele lieve dame van 86 uit Deventer waar ik dagelijks mee zit te appen, zo enorm lief. Heerlijk over alles en niets samen appen.

[sam28]

[Cathelijn]

Je hebt ons ook hè .
En kijk, als je de puf hebt, eens bij online buddies op Facebook. Een groep van mensen die, allemaal om verschillende redenen, minder zijn gaan werken of hebben moeten stoppen en hun leven anders zijn gaan indelen. Misschien heb je daar wat steun aan.
Ik ben zelf nu voor 50% afgekeurd. Op.mijn werkdagen balanceer ik ook wel op het randje, eigenlijk ga ik het rood in. Je weet hoe dat gaat . Op mijn vrije dagen trek ik wel weer bij, wat makkelijker dan jij schat ik in. Maar het blijft een valkuil, zeker als het druk is op het werk.

[smulpaap]

Dit is niet teveel klagen lieve schat
Je mag dit best van je afschrijven
En als ik dit alles zo lees dan denk ik , pak vooral je rust ! Ik herken zoveel uit hetgeen je beschrijft
Toen ik in mijn inktzwarte gat zat . Paniek , verdwalen , huilen , denken dat je gek wordt omdat je niets meer weet ... het altijd maar door gaan , op je tandvlees lopen terwijl het eigenlijk al lang niet meer gaat . En vooral niet willen klagen , het voor jezelf houden ....
Pas goed op jezelf meis , en blijf op de rem trappen als je voelt dat dat nodig is

[MillyMol]

Als ik het allemaal zo lees ben je niet maar een paar dagen ver over je grenzen gegaan… Je lichaam en je hoofd zeggen nu gewoon: stop en hó.

En soms heb je wat hulp nodig om weer in balans te komen. Dat kunnen mensen om je heen zijn, maar vaak kan een psycholoog -een onafhankelijke buitenstaander met professionele afstand, die niet oordeelt maar je wel een spiegel voor kan houden en je nieuwe inzichten en handvatten kan aanreiken- de juiste persoon voor je zijn. Wellicht is dat het overwegen waard?

Je verdient het namelijk om goed voor jezelf te zijn.

[Kaela]

Oh Angelique. Dit is geen klagen. Dit is jou realiteit en daar mag je je hart over luchten. Ik hoop dat je de omschakeling kan maken van het (willen) werken naar voor jezelf gaan zorgen. Je verdiend dat

[Siberienne]

Ik vind dit zo rot voor je Angelique! Maar pas goed op jezelf.

En je leidinggevende, tja. Ik heb zelf een geschiedenis met een burn out en ben nu zelf leidinggevende. Ik vind dat best lastig soms, om die balans goed te vinden met passen op de individuele persoon, belang van het team en van de werkgever. Dit niet om jouw leidinggevende te verdedigen, meer om je te troosten dat het heel persoonlijk voelt terwijl het dat waarschijnlijk helemaal niet zo is. Hij/zij ziet jou niet maar het probleem. En dat is niet goed, ik hoop alleen dat het er bij jou een beetje de angel uit kan halen dat het tegen jou gericht is.

Snap je wat ik bedoel? Het zegt niets over jou maar over hem/haar.

En ken je de boeken van Carien Karsten? Ik vond die zoooo verhelderend en kon dingen veel beter plaatsen, bv dat emotionele, dat dat ook te maken heeft met stoffen in je lijf die uit balans zijn.

Heel veel sterkte schreef ik uit gewoonte, maar eigenlijk wens ik je juist zachtheid, troost en rust toe. Veel knuffelen met de hondjes