Dit is veelzeggend genoeg vermoed ik, onze beide dames zijn er niet meer.
Dubhe al 6 jaar niet meer, en Kyrah is 10 maanden geleden naar de eeuwige barfhapjes gegaan. Ze was bijna 16 lentes jong, en de koek was op. Geen Shelties meer in huis.
Na een tijd hondloos te zijn geweest en eigenlijk niet van plan zijnde een 'nieuwe' te nemen, is het - niet van plan zijn - eigenlijk niet helemaal gelukt.
Dat wil zeggen, we hebben een adoptiehond......... voorlopig...
De dame is grieks, moeders allerliefste en niet allermooiste, 8 jaartjes (geschat want wie kan dat bij een lady of the streets precies zeggen) heeft 6 kinderen gehad (en wie weet hoeveel meer...) en eigenlijk kansloos op de MetWoef/Second Paws/Woeftime/Barfship pagina's. Want wie wil nou een ouwe taart... dan moet je wel een beetje maf zijn
Mevrouw is nog erg aan het bijkomen van alles, maar over een paar weken zal het vertalen van wat die mensen allemaal uitkramen aan koeterwaals wel een beetje gewend zijn. Het versvoer gaat er in elk geval in als koek, en de bak wordt hygienisch 20 x schoongelikt opgeleverd.
Foto van een blij kijkende Nana volgt nog, want het rugzakje moet eerst wat leger worden. Dat is nog wat te vol.