Ronald schreef: ↑za 10 dec 2022, 20:06 Ik denk dat als mannen kinderen zouden moeten baren, de mensheid allang uitgestorven zou zijn...Je bent lief..
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Kaela schreef: ↑za 10 dec 2022, 15:50 Dat kortste strootje is zeker zo! Het is (bij mij in ieder geval) echt een aanslag op je lijf. Ik kan wel zeggen dat het resultaat er wezen mag, maar mijn lijf is echt niet geschikt voor baby's produceren. Ik blijf er dan ook bij dat ik het nooit weer doe, een keer was geweldig en ook meer dan genoeg.Mee eens. En aan het andere uiteinde, de overgang, daar wordt ook lacherig over gedaan. Terwijl het gewoon echt niet fijn is, zo’n lijf totaal uit balans.
Maar wat betreft de medische wereld trekken wij ook aan het kortste strootje. Alles wordt voornamelijk onderzocht op mannen en dan komen wij dames aan met ons ingewikkelde hormoonstelsel en allerlei dingen die anders werken omdat wij baby's in ons lijf kunnen hebben en maken. Hoeveel ziektes zijn er in het verleden en worden er nu nog steeds afgeschoven op psyche (en anders gezegd: aanstelleritus) alleen maar omdat ze voornamelijk bij vrouwen voorkomen en nog niet duidelijk is wat er precies is. Ik vind dat best shockerend.
eelke schreef: ↑vr 09 dec 2022, 12:04Ik verwacht dat ik door trauma altijd al op standje overleven sta. Met mijn conditie verwacht je gewoon een lagere hartslag. Die hartslag krijg ik wel, als ik dagenlang van bank naar bed verhuis en geen prikkels krijg. Oke, ik raak dan ook super gefrustreerd maar mijn hartslag gaan dan wel onder de 50. Afgelopen nacht slecht geslapen maar wel in bed gebleven, ik zie dan in de diepe rust mijn hartslag naar de 50 gaan, ik ben bewust langer in bed gebleven (en nu dus suf als een konijn en hardlopen om de sufheid weg te krijgen mag niet.
Goed, als je dus in de overlevings-stand zit, vanwege, stress, een burnout, long-covid of welke andere oorzaak dan ook, reageert je lijf dus anders op zo'n hoge hartslag; hoooolyyyy mooollyyy er is iets levensbedreigends!!! Met als resultaat; laten we vooral na die inspanning alert blijven, want misschien komt er zo nog een noodsituatie!
Dan kom je inderdaad nooit tot rust. Waar eerder hardlopen dan zorgde voor een rustig en tevreden gevoel, maakt het nu dat je in alarmfase 4 blijft zitten.
Zit dat tussen je oren? Tsja. Stresshormonen maak je niet alleen aan in je hersenen. Uiteindelijk sturen die hersenen natuurlijk wel de boel aan. In dat geval kun je zeggen dat dingen als PMS ook net zo goed tussen je oren zitten. Of nou ja eigenlijk alles, want je hersenen zitten nu eenmaal tussen je oren en het is wel een belangrijk orgaan, op zich
Ik zou zeggen, doe eens van alles op standje schildpad. Ga eens langzaam wandelen in plaats van hardlopen, eet langzaam, doe je klusjes langzaam. Uiteindelijk zul je merken dat het heus niet zo veel extra tijd kost (ja oke, 10 km wandelen duurt wel veel langer dan 10 km hardlopen, maar dan wandel je er maar gewoon 4). In 7 minuten je boterham opeten ipv in 5 kost niet veel extra. Haal je haast uit je dag. Nu ben je waarschijnlijk aan het hollen, of stilstaan (= uitgeput op de bank of om 21.00 in bed).
Maar wees je bewust wat haast, opschieten, en snel dingen doen, voor effect hebben op je lichaam en hoofd. Moest ik ook dingen voor ontdekken hoor. Op mijn werk plan ik grotendeels mijn eigen afspraken bv. Tegenwoordig begin ik vrijwillig, en in eigen tijd, een half uurtje eerder. Dat geeft me tussen mijn afspraken door bv 2x 15 of 3x 10 min extra tijd. Hoef ik niet van de ene naar de andere afspraak te jakkeren (ik rij letterlijk langzamer in mijn auto nu) kan ik ff op mijn gemak een appje tussendoor lezen, en heb ik niet de hele dag het idee ooohhh neee straks ben ik te laat ik moet opschieten.
Eerst dacht ik dat dat niet kon, want jemig, een half uur langer van huis leek mij vermoeiender. Maar ik kom echt een stuk minder moe thuis.
Een hoge hartslag kost gewoon ook echt heel veel energie.
) eelke schreef: ↑za 10 dec 2022, 11:11Dit is het artikel. https://www.sepsis-en-daarna.nl/kan-ssr ... sychiater/graag, ik ben benieuwd naar het artikel. Maar dat kan óók overmorgen
Kaela schreef: ↑za 10 dec 2022, 15:50 Dat kortste strootje is zeker zo! Het is (bij mij in ieder geval) echt een aanslag op je lijf. Ik kan wel zeggen dat het resultaat er wezen mag, maar mijn lijf is echt niet geschikt voor baby's produceren. Ik blijf er dan ook bij dat ik het nooit weer doe, een keer was geweldig en ook meer dan genoeg.Je hebt inderdaad wel iets moois geproduceerd
Maar wat betreft de medische wereld trekken wij ook aan het kortste strootje. Alles wordt voornamelijk onderzocht op mannen en dan komen wij dames aan met ons ingewikkelde hormoonstelsel en allerlei dingen die anders werken omdat wij baby's in ons lijf kunnen hebben en maken. Hoeveel ziektes zijn er in het verleden en worden er nu nog steeds afgeschoven op psyche (en anders gezegd: aanstelleritus) alleen maar omdat ze voornamelijk bij vrouwen voorkomen en nog niet duidelijk is wat er precies is. Ik vind dat best shockerend.
Maar ik vind je nasleep echt heel naar. Niet onbezorgd en dat had ik je wel gegund.Kaela schreef: ↑za 10 dec 2022, 15:50 Dat kortste strootje is zeker zo! Het is (bij mij in ieder geval) echt een aanslag op je lijf. Ik kan wel zeggen dat het resultaat er wezen mag, maar mijn lijf is echt niet geschikt voor baby's produceren. Ik blijf er dan ook bij dat ik het nooit weer doe, een keer was geweldig en ook meer dan genoeg.Ik las er ook eea over en schrok er van bij hoeveel vrouwen er wordt aangenomen 'dat het tussen hun oren zit' terwijl er soms na jaren zoeken (ook buiten de reguliere geneeskunde, die veel te 'plaatselijk kijkt naar mijn zin) toch een lichamelijke oorzaak gevonden wordt. Zó erg vind ik dat! Dat je maar met een kluitje het riet in wordt gestuurd/er niet verder wordt gekeken dan buiten het bekende stramien wat op mannen is gebaseerd/afgestemd
Maar wat betreft de medische wereld trekken wij ook aan het kortste strootje. Alles wordt voornamelijk onderzocht op mannen en dan komen wij dames aan met ons ingewikkelde hormoonstelsel en allerlei dingen die anders werken omdat wij baby's in ons lijf kunnen hebben en maken. Hoeveel ziektes zijn er in het verleden en worden er nu nog steeds afgeschoven op psyche (en anders gezegd: aanstelleritus) alleen maar omdat ze voornamelijk bij vrouwen voorkomen en nog niet duidelijk is wat er precies is. Ik vind dat best shockerend.
Die beesten zoeken een warme plek in deze kou maar een muis komt nooit (en blijft nooit) alleen 
), tussen het plafond en de bovenvloer heb ik ze zelden gehoord. 
- pien - schreef: ↑zo 11 dec 2022, 11:40 Ik las er ook eea over en schrok er van bij hoeveel vrouwen er wordt aangenomen 'dat het tussen hun oren zit' terwijl er soms na jaren zoeken (ook buiten de reguliere geneeskunde, die veel te 'plaatselijk kijkt naar mijn zin) toch een lichamelijke oorzaak gevonden wordt. Zó erg vind ik dat! Dat je maar met een kluitje het riet in wordt gestuurd/er niet verder wordt gekeken dan buiten het bekende stramien wat op mannen is gebaseerd/afgestemdIk zag laatst ook een stukje dat vroeger vrouwen met MS naar psychiatrische instellingen werden gestuurd. Onder de diagnose hysterie. Ze snapten niet wat ze hadden, dus ze waren hysterisch. Later toen er mogelijkheden kwamen met röntgenfoto’s en scans zagen ze pas dat het echt een fysieke ziekte was en niets met de mentale toestand van doen had.
Eigen klaag : ik hoor muizen in mijn plafond
Elke wat koudere winter zitten ze bijv achter mijn keukenkastjes (vindt Streep dan wel weer heel interessant maar hij doet er weinig aan
Even kijken hoe het gaat lopen, anders moet ik maatregelen laten treffen
MillyMol schreef: ↑zo 11 dec 2022, 11:18 Het is niet alleen het biologische verschil tussen mannen en vrouwen waar onvoldoende rekening mee wordt gehouden bij medisch-wetenschappelijk onderzoek, zoals bijvoorbeeld de dosering en het effect van medicijnen. Ook de verschillen in etnische afkomst worden niet of nauwelijks meegenomen, ten nadele van alle niet-Kaukasische rassen.Dat is zeker ook waar en was ik vergeten te noemen. Echt heel erg!! Er is echt nog bijzonder veel winst te behalen.
En zo kan het dus gebeuren dat mensen van Afrikaanse afkomst medicijnen tegen bijvoorbeeld te hoge bloeddruk krijgen voorgeschreven die bij hen totaal niet of veel minder effectief zijn.
Er valt nog een hoop winst te behalen…
Kaela schreef: ↑zo 11 dec 2022, 04:25 Maar jullie hebben de mannengriep. Dat moeten wij dames ook niet onderschatten!Ja, dat schijnt heel erg te zijn, bijna dodelijk! Gelukkig heb ik daar nooit last van gehad. Kopje thee kan ik heel goed zelf zetten, kopje soep is ook geen probleem. En voor de rest gewoon onder de dekens blijven en uitzieken.
Siberienne schreef: ↑zo 11 dec 2022, 12:15 Wat mij opvalt is dat kennis uit de sportgeneeskunde, die veel aandacht heeft voor belasting / belastbaarheid balans, niet meegenomen wordt in de handtekening van problemen zoals oververmoeid / burn-out etc. Ik had het een keer tegen mijn bedrijftsarts over overtrainingssyndroom en die wuifde dat echt weg. Burn-out zat tussen de oren - terwijl er zo veel lichamelijke componenten aan zitten.Ook maar ff gelezen, ik kan nl ook wel eens "overdrijven" . Maar het gaat hier dus ( op een schouderblessure na
Pas toen ik ook hulp zocht op dat terrein, ging het beter
(Voor wie daar wat meer over wil lezen, aardig stukje gevonden: https://www.fysioprins.nl/overtraining/ )
) best goed aangezien prestaties nog verbeteren en ik met er goed bij voel.
ach ja misschien heb ik het niet in de gaten dan Siberienne schreef: ↑zo 11 dec 2022, 12:15 Wat mij opvalt is dat kennis uit de sportgeneeskunde, die veel aandacht heeft voor belasting / belastbaarheid balans, niet meegenomen wordt in de handtekening van problemen zoals oververmoeid / burn-out etc. Ik had het een keer tegen mijn bedrijftsarts over overtrainingssyndroom en die wuifde dat echt weg. Burn-out zat tussen de oren - terwijl er zo veel lichamelijke componenten aan zitten.Dat stuk over parasympatisch en sympatisch vind ik erg herkenbaar. Ook al voordat ik corona kreeg en ziek werd. De algemene staat van uitputting is vaak zo'n cyclus bij mij.
Pas toen ik ook hulp zocht op dat terrein, ging het beter
(Voor wie daar wat meer over wil lezen, aardig stukje gevonden: https://www.fysioprins.nl/overtraining/ )
Ronald schreef: ↑vr 09 dec 2022, 14:55 Ik kwam toevallig vandaag een oud-collega tegen. En raakte daarmee aan de praat. Hij is ziek geweest (bleek achteraf een dwarsleasie!) en wilde dolgraag terug naar zijn werk. Voelde zich ook schuldig dat het niet lukte of niet lukte zoals hij het voor ogen had.Wat goed van je, Ronald!
En toen zei de ARBO arts: waarom ga je niet iets heel anders doen? De oude jij is er niet meer en de nieuwe jij heeft er niets aan als je zo in het verleden blijft hangen.
En dat heeft hij gedaan.
Ik zeg niet dat het bij jou gaat helpen, maar het is een overweging waard. Voor mezelf heb ik gemerkt dat ik steeds verder in een negatieve spiraal kwam. En afgelopen maandag heb ik een sollicitatiebrief de deur uitgedaan: iets heel anders, wel met ICT, maar met nieuwe mensen, nieuwe technieken.
