Een Ridge Back reu, 7 jaar en 47 kg.
Een schatje, lief zacht karakter, kroelkip en ontzettend sterk

Hij heeft alleen 1 probleem, voor mij een heel groot probleem.
Hij zou makkelijk 6/7 uur alleen kunnen zijn, sloopt niet oid.
Helaas....
Hij heeft verlatingsangst(althans dat denk ik wel)
Hij kan niet alleen zijn!
Piept(eerst zachtjes maar volume loopt snel op), loeit, blaft, kwijlt, gaat niet liggen blijft dus heen en weer darren.
En probeert uit te breken.
In Papendrecht is hij dwars door de hordeur gegaan om (denk ik) op balkon te kijken of ik/we daar waren.
In Goedereede heeft ie het gepresteerd om de deur open te maken en liep beneden in het restaurant!
Krassen op mn deur.
Ik heb het ettelijke xen opgenomen en de tranen schieten in je ogen, zo triest!
Als ik ga douchen, toilet oid staat ie voor de deur te trillen en te piepen.
Zelfs als vriendlief gewoon bij hem is, blijft ie piepen en trillen door heel zn lijfje..
Ik heb 5 jongens gehad en nooit geen problemen met alleen zijn dus dit is echt nieuw.
We hebben al getraind met hem of ie een pup was, snoepje of kluif voor we gingen, genegeerd als we weg gaan..
Eigenaar had Zylkene besteld-helpt niet....via Tannetje bachbloesem maar merk nog niks.
Een gedragtherapeute zei mij dit ; Verlatingsangst is vaak niet wat mensen denken.
Want het probleem is niet zozeer dat de hond niet alleen kan zijn, maar eerder dat hij zijn rol niet kan uitvoeren als iedereen weg is.
Je ziet dat je hond jou telkens aan het ‘stalken’ is. Dit geeft aan dat hij ‘de roedel’ bij elkaar wil houden.
En als de roedel helemaal uit beeld is raakt de hond in paniek. Hij blaft of jankt dan in een poging iedereen te herenigen.
En uiteindelijk lukt dat ook en blijft het probleem bestaan.
Maar wij zijn een bij elkaar geraapt 'zooitje' wij behoren niet tot zijn roedel...denk ik zo maar ff he
Hij heeft voor ie bij mij kwam, in 1 week bij 5 verschillende mensen in huis gezeten.
Heeft nu 2 (was 3) vaste oppasadressen gehad...
Ik begrijp hem wel, hij klamt zich vast aan iem die voor hem zorgt
Maar waar ik zo naar uitkeek, weer ffies een hond in huis, weer naar buiten, weer hele dagen tegen aan kletsen, kroelen en niet meer alleen.
Is veranderd in veel zorgen...
Ik kan bijna niet werken want hij breekt de boel af met zn blaffen ed.
Niet denken dat ik hem dagen alleen zou laten, vere van.
Maar wij gaan graag een drankje doen, uit eten...en hebben 3 uitjes(kaartjes gekocht) voor musicals...en dat gaat niet door.
Oppas word gek van hem...
Dus na deze lange tekst.....hebben jullie handvaten om deze knul beetje te kunnen omturnen...