Geen zorgen, alles is goed!
Nou bijna alles dan, hij moest vandaag naar de dokter. Ik vond al een poosje rare veren. Ik kreeg van mijn vriendin, de kweekster van Charlie, het advies meer eivoer te geven. Ivm eiwitten en vetoplosbare vitamines. Daar ging het wel wat beter mee, maar nog niet genoeg.
Dus een check bij de dierenarts. Die zei gelijk hetzelfde. Alleen met wat dieper er op in gaan kwamen we tot de conclusie dat mijn voer te lang staat. Toen voelde ik me wel een beetje stom. Hoe vaak zeggen we dat hier niet van brokken!? Ze oxideren, juist het vet. En dat gebeurd natuurlijk ook met eivoer. En ik heb maar twee vogels die maar een klein beetje per week er van eten. Ik doe eeuwig met een kilo. Kan me niet eens meer herinneren wanneer ik deze gekocht heb. Zo stom, ik ben er heel bewust mee bezig en zoiets belangrijks zie ik gewoon over het hoofd.
Dus ik moet nieuwe eivoer kopen. En bij voorkeur verse palmnoten, maar ondat Charlie die niet eet dan in ieder geval weer nieuwe palmnootpoeder. Daar zit veel vitamine A in, wat heel belangrijk is voor de veren. Maar het mag dus niet te lang bewaard, check! Voor nu heeft ie een injectie met vitamines gekregen. Want het is wel zaak om het snel goed te krijgen, want die onderontwikkelde veertjes irriteren en ik wil niet dat ie daardoor gaat plukken.
Over plukken gesproken, vrijdag komt ons kale vriendje weer logeren! Om ons niet teveel werk te bezorgen gaat Pongo ergens anders logeren. Bedoeling is dat eind van de week Charlie en Kaela weer veilig en wel in hun eigen kooi terug kunnen en dan kan Jari gezellig op mijn kantoor. Zin in!
