Ik doe niks anders dan in het begin : mijn kinderen zien op afstand, soms naar de da, op afstand. Wel ben ik laatst in een afgesloten ruimte geweest bij de fysio met Gabi (volgende keer doet zij een mondkapje op en ik misschien ook, we stonden er allebei niet bij stil), boodschappen laten bezorgen, praatje maken alleen buiten, opruimcoach was binnen maar ook op afstand, meneer gaat wel naar school ~ ik neem aan dat mensen daar ook meestal afstand houden.
Ik ben wat makkelijker (lees = niet meer panisch) maar ga geen narigheid opzoeken. Nou valt me dat niet moeilijk want ik vind het thuis met mijn dieren het fijnst
Aan de andere kant wil ik weer 's een keer met mijn kinderen knuffelen

maar zelfs dat vind ik niet slim en doe ik dus niet. Mijn zoon werkt ergens waar mensen geen/weinig afstand houden (enerzijds LVB/anderzijds boeit het sommigen zonder LVB niet) en mijn dochter werkt met kwetsbare kinderen dus is het aan allebei de kanten beter om voorzichtig te zijn.