Moderator: Lizzy
Lizzy schreef: ↑do 13 feb 2020, 07:47Niet heel veel lastiger. Waar je je knopen legt komt wel een stukje nauwkeuriger - er is maar heel weinig ruimte tussen waar de uterus op houdt en het ovarium begint. Het belangrijkste (wat ze in het filmpje ook een paar keer herhaalt) is dat er geen stukje baarmoeder blijft zitten, want dat kan dan nog steeds gaan ontsteken. Die ovarihysterectomie die vroeger standaard werd gedaan, en nu nog bij oudere teven als de baarmoeder niet mooi is, is wel meer van het slag grote-stappen-snel-thuis. Dit is meer een precisiewerkje, maar elke geduldige chirurg moet dit kunnen. Wat heel fijn is, is dat je de meest risicovolle slagader aan de andere kant van het ovarium niet hoeft af te binden omdat die blijft zitten. Het risico op nabloedingen wordt kleiner.
Ligt het nou aan mij of is dit een behoorlijk gecompliceerde operatie? Heeft iemand een idee of dit ingewikkelder zal zijn dan hoe ze vroeger teven castreerde en baarmoeder + eierstokken eruit haalde?
Spikkelneus schreef: ↑do 13 feb 2020, 09:35 Ik zou hem dolgraag willen oefenen (op Jessie bijvoorbeeld - die 'moet' nog), helaas heb ik geen OK meer tot mijn beschikking. En elke dierenarts die opereren leuk vindt, moet dit kunnen. Het is nou niet bepaald ingewikkeld...Mijn dierenarts is dol op opereren en hoe preciezer de klus, hoe leuker hij het vindt. Soms zeg ik wel eens tegen hem dat hij ingewikkeld plastisch chirurg had moeten worden
Lizzy schreef: ↑do 13 feb 2020, 09:38 Mijn dierenarts is dol op opereren en hoe preciezer de klus, hoe leuker hij het vindt. Soms zeg ik wel eens tegen hem dat hij ingewikkeld plastisch chirurg had moeten wordenVoor de stichting. Ik wacht sowieso de komende loopsheid nog af. Dat kan nooit lang meer duren - eind augustus is ze bij haar vorige eigenaar weggehaald en toen waren haar laatste pups net gespeend. Ik zie wel hoe ze het doet tijdens en na de loopsheid en dan beslis ik tzt wel. Het is niet dat de stichting het komt controleren ofzo.... Knobbeltjes in haar melkklieren heeft ze toch al. Maar hee, kun je niet een OK lenen van een ex-collega-student? Waarom "moet" Jessie nog eigenlijk? Ik bedoel, haar niet castreren is geen optie? En niet voor jou of de stichting? Zou je deze operatie serieus overwegen?
Spikkelneus schreef: ↑do 13 feb 2020, 09:52 Voor de stichting. Ik wacht sowieso de komende loopsheid nog af. Dat kan nooit lang meer duren - eind augustus is ze bij haar vorige eigenaar weggehaald en toen waren haar laatste pups net gespeend. Ik zie wel hoe ze het doet tijdens en na de loopsheid en dan beslis ik tzt wel. Het is niet dat de stichting het komt controleren ofzo.... Knobbeltjes in haar melkklieren heeft ze toch alOK, ik snap het, dank voor de uitleg.dus daarvoor is het te laat. En dat kunnen ook nog cystes zijn, hoeft niet kwaadaardig te zijn. Ze groeien/vermenigvuldigen in elk geval niet.
Lizzy schreef: ↑do 13 feb 2020, 11:33 OK, ik snap het, dank voor de uitleg.Ik laat ze zitten. Ze zitten voor, achter, links en rechts en 1 van de oksellymfeknopen is ook een te groot en hard knobbeltje. Dat kan een reactie zijn, maar als het tumoren zijn, is het toch al uitgezaaid (3 bultjes en 1 lymfeknoop). Dan heeft weghalen geen zin. Ik denk dat de overstap naar rauw icm golden paste het proces voorlopig heeft stopgezet en zelfs een beetje teruggedraaid (bobbeltjes en lymfeknoop zijn kleiner geworden dan ze waren). Dat effect houdt niet eeuwig aan, dat weet ik wel, en ik weet niet wat er inwendig allemaal gebeurt, maar dat zien we dan wel (en met 'dan' bedoel ik het moment dat ze klachten krijgt). Met zo'n tweede-kans-hond is het toch altijd maar afwachten. Voorlopig zit ze supergoed in haar vel en is ze niet van plan om binnenkort het loodje te leggen!
Voor de bobbeltjes hoef je het inderdaad niet meer te doen. Dat is na de 30ste levensmaand al niet meer interessant en Jessie is 9 toch? Ga je die nog weghalen, die knobbeltjes of laat je ze zitten?
Spikkelneus schreef: ↑do 13 feb 2020, 11:55 Ik laat ze zitten. Ze zitten voor, achter, links en rechts en 1 van de oksellymfeknopen is ook een te groot en hard knobbeltje. Dat kan een reactie zijn, maar als het tumoren zijn, is het toch al uitgezaaid (3 bultjes en 1 lymfeknoop). Dan heeft weghalen geen zin. Ik denk dat de overstap naar rauw icm golden paste het proces voorlopig heeft stopgezet en zelfs een beetje teruggedraaid (bobbeltjes en lymfeknoop zijn kleiner geworden dan ze waren). Dat effect houdt niet eeuwig aan, dat weet ik wel, en ik weet niet wat er inwendig allemaal gebeurt, maar dat zien we dan wel (en met 'dan' bedoel ik het moment dat ze klachten krijgt). Met zo'n tweede-kans-hond is het toch altijd maar afwachten. Voorlopig zit ze supergoed in haar vel en is ze niet van plan om binnenkort het loodje te leggen!Ik begrijp dit helemaal.
pearlsofpassion schreef: ↑do 13 feb 2020, 12:00 Ik begrijp dit helemaal.Het is gewoon niet zo zinvol om het wel te doen. Sowieso is het een hele zware ingreep: 2 melklijsten en die lymfeknoop weghalen; plus de castratie. Dat wil ik haar al niet aandoen. En dan nog is er grote kans dat er ergens in lever of longen iets van metastasen zitten, waar je helemaal niks mee kan. Nee, dat vind ik het niet waard. Deze hond zit in haar reservetijd en elke maand is er eentje. Ze is vrolijk en blij en een stuk beter af dan in haar vorige 'huis'. Zij geniet van haar welverdiende pensioen en wij van haar.
Maar ik vind het wel ontzettend moedig van je.
Want het is niet eenvoudig, dat loslaten en er niets mee doen.
Chapeau!