Het verhaal van Fozzy heb ik inderdaad meegekregen, en dit weekend nog eens opnieuw gelezen.
De DA noemde het niet als optie, steeds weer opnieuw Ypozane. Hij noemde wel het nadeel van chemisch castreren, nl dat het uitgewerkt raakt en dat je dan tussendoor opnieuw klachten kunt krijgen. Dat zal met Ypozane ook zo zijn.
Zijn prostaat was ook wel erg groot. Zo groot dat hij na de foto dacht dat het wel een tumor moest zijn, hij leek er wel van te schrikken. Toen ik aangaf dat er 1,5 jaar geleden een foto van zijn onderrug gemaakt was, daar zal de prostaat ook op staan heeft hij die bekeken en toen was hij ook al vergroot (jammer dat de DA van toen dat niet gemeld heeft...). Dat, en het feit dat de prostaat gelijkmatig groot en glad voelt, maakt dat hij uiteindelijk een tumor niet aannemelijk vind.
Maar goed, die prostaat is dus erg groot geworden zonder echte duidelijke klachten. Af en toe moeilijk poepen is natuurlijk ook niet echt dat je denkt, ja duidelijk (dat kon net zo goed een stijve rug zijn bv). En nu dan ineens ontstoken met toch wel echt veel bloed. Ik denk dat hij daarom castreren als de beste optie vind, dat is stabiel zeg maar.
Ik wil niet wachten tot hij weer opnieuw deze klachten heeft, want dit is wel erg heftig.
Dus castreren zal het dan wel worden inderdaad. Ach, het is ook wel, sinds een tijdje zorg in in mijn eentje voor Joep, dus dat zal ook wel meespelen in de zorgen denk ik. Het idee dat er iets met Oepsiefloepsie kan zijn wat eventueel heel misschien grote gevolgen kan hebben
Vandaag lijkt het bloeden wel minder te zijn. Vannacht en vanmorgen was hij erg misselijk, dus ik heb de metacam maar achterwege gelaten. Het eerste rondje wilde hij alleen gras eten, maar daarstraks heeft hij toch gewoon netjes geplast en gepoept, en nu ligt ie al weer een tijdje rustig te slapen, en is de rest van de ochtend medicatie erin gebleven gelukkig.