[Kaela]

Ah, maar dan loop je het meest in je woonwijk denk ik? Knap hoor, zeker in het begin waarin je zeg maar nog niet zo charmant loopt.

Wij zitten aan de rand van een groot park en ik kan als het ware rechts en links buiten om de wijk heen door groene stroken. Maar het kan me werkelijk niets schelen wie het ziet en hoe charmant het is . Dat stadium ben ik wel wat voorbij.

Twee en een half jaar (en 12 kilo ) terug ging ik de eerste keer met Oscar samen hardlopen en die keek zo ontzettend verbaasd om toen ik ging hardlopen hobbelen als een hobbit. Dat was best gênant .

[eelke]

[zurca]

Zo weer even bijgelezen.

Leuke plaats om hard te lopen Karin!

Ik loop inmiddels drie maal per week 3km, dacht ik... Ik heb alvast voor mijn verjaardag een activity tracker gekregen van mijn vriend. Blijkt mijn 3 km rondje "ineens" 3.75km te zijn
Maargoed, ik vind het het enorm frustrerend dat ik niet verder kom. Zo liep ik vier a vijf weken drie maal per week mijn rondje maar in plaats van dat ik verder kom/het makkelijker gaat, ga ik achteruit. Gisteren bijvoorbeeld heb ik 2.65 km gelopen en moest echt twee keer stoppen om op adem te komen. En zo had ik het de keren er voor ook vaak moeilijk. Omdat ik gisteren echt een dieptepunt vond vandaag weer gegaan. Nahhh loop ik nu 4 km aan 1 stuk zo uit Het zal ook wel wat aan het weer liggen, nu was het lekker koel de keren dat het zo slecht ging was het warmer.

Ik loop thuis elke keer hetzelfde rondje, gewoon omdat ik dat prettig vind. Ik loop de woonwijk door en zo de polders in. En hoe ik er dan bijloop maakt me eigenlijk niet zo uit. Ik probeer wel als mensen groeten er nog een zo normaal mogelijk klikkend "hallo/hoi/goedenavond" uit te krijgen. Moet zelf altijd grinneken om hardlopers die er alleen nog een onverstaanbare klank uit kunnen krijgen
In Garderen ben ik nog een beetje zoekende naar een fijn rondje. Ik loop daar nog niet in het bos want ben dan te veel bezig met waar ik mijn voeten neer moet zetten en dat vergt mij te veel energie.

[Ligaa]

Ik heb ook wel eens het gevoel dat ik totaal niet vooruit kom. Ik ben in augustus vorig jaar gestart met Evy, en ik zit nu, jawel, op les 12/13. Ik heb ook les 14 en 15 gedaan maar nu ben ik weer een les terug en dat valt me nog zwaar zelfs. Ik blijf mijn schenen voelen en de laatste keer ook mijn enkel. De ene keer gaat het beter dan de andere keer, ik loop op alle mogelijke tijden. 's Morgens vroeg, voor het avondeten, een paar uur na het avondeten, maakt niet uit, de pijn blijft en de laatste paar keren ook steeds weer steek tussen mijn ribben. Ik heb goede schoenen, aan laten meten in een goede winkel, zitten ook erg lekker en ik heb ook niet altijd evenveel pijn. Maar soms zakt de moed me toch weer een beetje in de hardloopschoenen. Het lukt me ook niet altijd om 2 of 3 keer per week te lopen, als ik tot 18:00 gewerkt heb en om half 8 dan een keer gegeten heb doe ik niks meer. En zeker niet hardlopen op een volle maag. Soms denk ik echt 'oh gaat best lekker' en de keer erop is het dan weer bagger. Ik houd het wel vol en loop wel door maar echt alleen maar lekker en fijn vind ik het niet altijd.

[Kaela]

Als het moeilijk gaat, bedenk je dan vooral dat je al heel ver gekomen bent.

Die schema's zijn allemaal leuk. Als je "iedereen" moet geloven, kun je in 3 maanden met 2 vingers in je neus prachtige records op de 5 km lopen. En dat is natuurlijk gewoon dikke bullshit. Normale mensen, met normale kwaaltjes doen daar langer over. Veel langer!

Mijn trainer zei altijd: jezelf optrainen voor de 5 km is net zo zwaar als jezelf daarna optrainen naar een marathon! En die heb ik in mijn oren geknoopt.

En nog eentje, die geld heel erg als je dieren traint, maar zeker ook zoveel voor jezelf: de weg is belangrijker als het doel! Als 3 km niet gaat, dan doe je 2. Helemaal prima. Dan heb je altijd nog 2 km meer gelopen dan wanneer je niet was gegaan!

Zelf ben ik afgelopen maandag heel enthousiast mijn eerste 3*6 minuten gaan hollen. Maar zonder fatsoenlijke warming-up en stretchen, dus ik voel mijn pootjes ook wel wat. Mijn schenen en kuiten gaan super goed, maar dan moet ik ze wel een VIP behandeling voor en na mijn loopjes blijven geven, anders word ik afgestraft.
Vandaag kan ik pas voor het eerst weer gaan, maar ik ben moe en hangerig en Oscar ook. En hij moet of mee, of alleen in de auto blijven. Nou, morgen weer een dag hoor.
Ik had volgens mijn schema allang 15 minuten aan 1 stuk moeten kunnen. Daar zit ik nu nog dik 3 weken vanaf.

[Kaela]

Oh ja, ik kreeg van de week een herinnering van Facebook. Vorig jaar rond deze tijd liep ik mijn aller eerste 10 minuten interval. Apetrots was ik. Nu weer vanaf het begin aan het opbouwen. Dan bedenk ik me dus elke keer weer: de weg is belangrijker als het doel. Mijn doel is 5 km, maar elke keer dat ik ga hardlopen vind ik het fijn, ben ik gezond bezig en doe ik iets goeds voor mezelf. Dat is véél belangrijker dan die 5 km halen!

[Siberienne]

Goed gezegd Kaela!

@Zurca: lopen in de hitte kost ook veel meer energie. De pest is dat het gewoon lang duurt voor je kunt hardlopen op submaximale inspanning. Dus produceer je veel warmte en die moet je kwijt. Is het heet en vochtig, lukt dat gewoon veel minder. En krijg je het niet kwijt, moet je stoppen om uit te hijgen.

En ach, ik ben voor de 'tigste keer in mijn leven op aan het bouwen ooit komt het goed! Afgelopen week met rugzak van 15 kilo door de bergen gesjouwd (wandelend dus). Ben benieuwd hoe het hardlopen straks gaat. Voelt vast licht

[zurca]

Lianne, Karin en "Siberienne", bedankt voor jullie berichtjes. Ik heb ze gisteren gelezen, eens over nagedacht en jullie hebben gewoon gelijk!
Ik ga proberen om het "doel" wat meer los te laten. Alles wat ik ren, ren ik en zit ik niet voor de tv Maar gewoon accepteren dat het de ene keer wel zal lukken en een volgende keer niet.

In Garderen ging het afgelopen vrijdag weer voor geen meter. Met een tussenstop 2.75 km gelopen. Vandaag thuis 3.25 km gelopen. In Garderen gaat het veel "valsplat" omhoog en dat loopt niet prettig. Aankomende week ga ik daar wat anders proberen te lopen. Thuis in de polder alles lekker vlak en dat loopt prettiger.

[Kuikuhnek]

Vaak is het ook een mentaal dingetje.
Je moet ook in je kop een grens over.
Wat ik persoonlijk bv heb is dat mijn ademhaling pas lekker is na een km of drie a vier.
Dan kom ik op dat "alles lijkt te kloppen" moment.
Dan is het net of ik kilometers kan blijven lopen.
Veel mensen hebben dat met de eerste paar km dat de ademhaling nog niet helemaal lekker loopt.

[Kaela]

Ja dat is ook een belangrijk punt Kuikuhnek. Mijn trainer heeft best flink op ademhaling gehamerd. Ik heb nogal de neiging hoog adem te halen, zeker als ik wat stress heb. Dan deden we eerst ademhalingsoefeningen. Nu vind ik die oerstom om te doen, dus ik doe ze nooit meer los. Maar als ik merk dat het niet lekker gaat, dan doe ik tijdens een stuk wandelen de oefening en dat helpt altijd.

@ Zurca, vals plat lijkt me vreselijk. Dan denk je dat het vlak is, maar ondertussen. Denk wel dat je er heel sterk van wordt, als je dan eens vlak loopt ga je als een trein!

[zurca]

Mijn admehaling is inderdaad ook wel een probleem, ik haal ook hoog/oppervlakkig adem en helemaal als ik aan het hardlopen ben. Hoe meer ik er op probeer te letten, hoe erger het wordt. Loslaten dus maar want hoe minder ik er mee bezig ben, des te eerder ik op dat punt kom van "blik op oneindig en gaan..."

Vanavond is het weer de bedoeling om te gaan. Normaal gesproken ga ik op dinsdagavond zodat er een dag tussen zit maar ik heb tijdelijk werk op de dinsdagavond dus ga eens kijken of het vanavond lukt.

[Siberienne]

Focus op ademhaling tijdens lopen is ook lastig. Wat ik vaak zie bij beginnende lopers is dat ze hun schouders optrekken en armen hoog houden. Dan kun je ook niet doorademen.
Wat je zou kunnen proberen is om meer te denken aan het losjes naar beneden laten hangen van je schouders ('oren zijn schoudervergif') en je armen laag houden. Bij de beweging van je armen hoort je elleboog eigenlijk niet voorbij je romp te komen. Dan strek je je romp ook meer en geef je middenrif de ruimte. Voorkant strekken dus.

Onze looptrainer gaf ons de oefening 'Lee Towers' (om en om per arm erop letten dat je elleboog recht naar achteren gaat) en 'Manke Nelis' (knie inzet) en die vormden dan samen een 'Keniaan'.

[Ligaa]

Als het moeilijk gaat, bedenk je dan vooral dat je al heel ver gekomen bent.

Die schema's zijn allemaal leuk. Als je "iedereen" moet geloven, kun je in 3 maanden met 2 vingers in je neus prachtige records op de 5 km lopen. En dat is natuurlijk gewoon dikke bullshit. Normale mensen, met normale kwaaltjes doen daar langer over. Veel langer!

Mijn trainer zei altijd: jezelf optrainen voor de 5 km is net zo zwaar als jezelf daarna optrainen naar een marathon! En die heb ik in mijn oren geknoopt.

En nog eentje, die geld heel erg als je dieren traint, maar zeker ook zoveel voor jezelf: de weg is belangrijker als het doel! Als 3 km niet gaat, dan doe je 2. Helemaal prima. Dan heb je altijd nog 2 km meer gelopen dan wanneer je niet was gegaan!

Zelf ben ik afgelopen maandag heel enthousiast mijn eerste 3*6 minuten gaan hollen. Maar zonder fatsoenlijke warming-up en stretchen, dus ik voel mijn pootjes ook wel wat. Mijn schenen en kuiten gaan super goed, maar dan moet ik ze wel een VIP behandeling voor en na mijn loopjes blijven geven, anders word ik afgestraft.
Vandaag kan ik pas voor het eerst weer gaan, maar ik ben moe en hangerig en Oscar ook. En hij moet of mee, of alleen in de auto blijven. Nou, morgen weer een dag hoor.
Ik had volgens mijn schema allang 15 minuten aan 1 stuk moeten kunnen. Daar zit ik nu nog dik 3 weken vanaf.

Ik heb soms wel moeite om te zien dat ik echt wel vooruit ga, zoals nu moet ik echt weer een paar dagen rust nemen want mijn knie en enkel spelen weer op. Weer een stapje terug, weer rustig aan doen, ik wil gewoon 20 minuten kunnen lopen zonder moeite. Stretchen voor het lopen wil ik ook gaan proberen, ik doe eigenlijk altijd alleen na het lopen maar misschien werkt vooraf ook wel positief op knie en enkel.. Tja volgens het schema had ik al wel 10 km aan één stuk moeten kunnen lopen, ik geloof dat ik de 1,5 net zou halen.

[Kaela]

Mijn admehaling is inderdaad ook wel een probleem, ik haal ook hoog/oppervlakkig adem en helemaal als ik aan het hardlopen ben. Hoe meer ik er op probeer te letten, hoe erger het wordt. Loslaten dus maar want hoe minder ik er mee bezig ben, des te eerder ik op dat punt kom van "blik op oneindig en gaan..."

Vanavond is het weer de bedoeling om te gaan. Normaal gesproken ga ik op dinsdagavond zodat er een dag tussen zit maar ik heb tijdelijk werk op de dinsdagavond dus ga eens kijken of het vanavond lukt.

De les die ik heb meegekregen is: adem langer uit (ALU). Je ademhalingsritme hoort los te staan van het loopritme. Je ademt kort in, lang uit. In rust (of met hele lage inspanning, wat bepaald wordt door je conditie) met een pauze na het uitademen. Met inspanning zonder pauze. Het idee hierachter is dat je alleen zuurstof opneemt als je longen zich ontspannen, dus als je uitademt en na het uitademen. De meeste mensen zijn geneigd juist diep en lang in te ademen en een pauze te nemen na het inademen, maar dan kan er dus veel minder goed zuurstof opgenomen worden.
Idealiter door de neus in en mond uit, maar als anders beter lukt is het langer uitademen belangrijker dan neus versus mond.

Wat ik doe als ik heel hoog in de ademhaling zit, is een stukje wandelen en dan kort inademen, lang uitademen door heel bewust de lucht uit te blazen (met wat geluid) en dat echt met buikademhaling te doen. Eerst uitblazen met de F, als je niet meer kan het laatste beetje met de S. Als ik wandel kan ik daar heel bewust op letten. Tijdens het rennen moet ik veel te veel op mijn looptechniek en de weg enzo letten, maar dan neem je die ademhaling mee vanuit het wandelen en is het vaak al genoeg om af en toe even heel bewust goed uit te blazen. Ik ben dan zelden buiten adem.

O ja en als je buiten adem raakt, dan niet voorover buigen, maar juist goed schouders naar achter en laag, borst vooruit en buikademhaling doen. Of je nou nog rent, gaat lopen of stil moet staan. Ruimte geven aan die longen om hun werk te doen!

[zurca]

De les die ik heb meegekregen is: adem langer uit (ALU). Je ademhalingsritme hoort los te staan van het loopritme. Je ademt kort in, lang uit. In rust (of met hele lage inspanning, wat bepaald wordt door je conditie) met een pauze na het uitademen. Met inspanning zonder pauze. Het idee hierachter is dat je alleen zuurstof opneemt als je longen zich ontspannen, dus als je uitademt en na het uitademen. De meeste mensen zijn geneigd juist diep en lang in te ademen en een pauze te nemen na het inademen, maar dan kan er dus veel minder goed zuurstof opgenomen worden.
Idealiter door de neus in en mond uit, maar als anders beter lukt is het langer uitademen belangrijker dan neus versus mond.

Wat ik doe als ik heel hoog in de ademhaling zit, is een stukje wandelen en dan kort inademen, lang uitademen door heel bewust de lucht uit te blazen (met wat geluid) en dat echt met buikademhaling te doen. Eerst uitblazen met de F, als je niet meer kan het laatste beetje met de S. Als ik wandel kan ik daar heel bewust op letten. Tijdens het rennen moet ik veel te veel op mijn looptechniek en de weg enzo letten, maar dan neem je die ademhaling mee vanuit het wandelen en is het vaak al genoeg om af en toe even heel bewust goed uit te blazen. Ik ben dan zelden buiten adem.

O ja en als je buiten adem raakt, dan niet voorover buigen, maar juist goed schouders naar achter en laag, borst vooruit en buikademhaling doen. Of je nou nog rent, gaat lopen of stil moet staan. Ruimte geven aan die longen om hun werk te doen!

Bedankt Karin, ik ga ermee aan de slag!