Lazy Garfield schreef:Omdat ik vanmiddag weer hoorde dat absolute benchrust helemaal niet goed is als ze weer een beetje lopen ben ik toch weer gaan twijfelen.Update Saartje.
Ik was al van plan een goede acapuncturist/osteopaat te raadplegen wat nu wijsheid is.
Die vertelde mij dat absolute hokrust juist niet moet en dat ik de prednison tabletten zo snel mogelijjk moest afbouwen.
De prednisonspuiten zijn prima geweest voor de eerste dagen tegen de zwellling maar daarna evt pijnstillers als ze pijn heeft.
Ook tast predsison het immuunsysteem aan, dus ze kort mogelijk.
Uitlaten met een sjaal onder het buikje ter ondersteuning was prima.
A.s zaterdag om zes uur een afspraak in Emst met Fanella Doesburg en afhankelijk van wat ze aantreft begint ze met osteopathie of acapuncuur.
Het is beter daar niet te lang mee te wachten
Verder wat kruiden als ondersteuning.
Ze loopt intussen weer zij het wat wankel een aantal meters, het ene pootje slaat er ook niet meer helemaal onder vandaan, maar het herstel gaat langzamer als de eerste dagen maar dat kan ook niet anders, het is net een week geleden dat ze het kreeg.
We gaan het zien, heb goede hoop.
Twee dagen nadat ik bij Fanella Doesburg ben geweest, werd Saartje doodziek.
Ze heeft wel ongeveer tien keer overgegeven en er kwam alleen maar bruin water uit. Ook verschrikkelijke
diarree.
Ik dacht dat er bloed bij zat en omdat Saartje zo ziek was dat ik haar niet wilde meenemen in de auto
naar Fanella heb ik wat braaksel opgevangen en laten zien aan Fanella.
Ik dacht echt dat ik haar zou verliezen, zo ziek was ze! Wat was ik in paniek, Saartje is me alles!
Ze vertelde dat er geen bloed bij zat en dat het waarschijnlijk kwam door de prednison.
Daardoor was haar weerstand tot nul teruggelopen en had ze een virus opgelopen.
Ze heeft puur darm (homeopatisch) meegegeven en een dag later at en dronk ze weer.
Intussen zit ze heel goed in haar vel en eet meer als voorheen, ik geef haar dus nu wat meer.
Het lopen gaat steeds beter, alhoewel ik nog erg rustig aan met haar doe.
Ze loopt intussen weer een paar honderd meter aan de riem zonder om te vallen.
De linkerpoot is wel wat instabieler als de rechterachterpoot.
Behalve als ik "snoepje" zeg, dan loopt ze ineens heel goed met de staart omhoog en zie je bijna niks
aan haar.
Heb goede hoop dat het weer goed komt, het is pas drie weken geleden dat ze compleet verlamd was
aan de achterhand. Herstel gaat dus snel lijkt mij, maar ik houd haar nog een week of drie erg rustig,
wil geen terugval. Ik denk dat Fanella gelijk had met haar conclusie (Musculus psoasis contractie.
Dit is een foutmelding in het maagdarmkanaal. Geef erge rugpijn. Door deze spier lopen bloedvaten en
zenuwbanen, waardoor je uitval krijgt in de achterhand) dat het geen hernia was anders had ze
nu nog niet kunnen lopen lijkt me. Als ik zekerheid wil hebben moet ik een mri laten maken, maar dat is
nogal kostbaar en wat schiet ik er mee op? In beide gevallen is de remedie rust en nog eens rust.
Over twee of drie weken ga ik nog een keer terug naar Fanella, ze zou dan kijken of ze dan nog een
ostheopatische behandeling zou geven of acapunctuur.
