[Siberienne]

Nelson was bij Hope ook een etterbak als we hem zijn gang zouden hebben laten gaan. Hope snauwde niet, nooit, never. Nelson vond dat alles dan dus ook toegestaan was. Daar dachten wij baasjes anders over en nu is een "stop" genoeg om "spel" te onderbreken. Gewoon begeleiden, altijd. Je laat twee kleuters toch ook elkaar niet molesteren met het idee 'ze zoeken het maar uit'.
Maar ook daar zit het weer in het lezen van de hond. Wat ik als pesten zie, ziet een ander nogal eens als spel en omgekeerd.

Ik heb ook nooit geweten dat er zoiets bestaat als "inappropriate play" oftewel "onbehoorlijk spel" : tussen Shadow en Spot gaat het er af en toe pittig aan toe, vooral toen de nog jonger waren. Maar daar deden ze allebei even hard aan mee. Als de toon te fel werd grepen we in.
Nou jagen husky's ook graag elkaar na. Prima. Alleen wat Shadow deed: die pakte Spot zijn staart en tackelde hem. Dat was niet zo fijn, want Spot bezeerde zich daarbij ook. Ik las toen ergens dat dit ook onbehoorlijk gedrag is. De keer erna gaf ik een enorme brul toen Shadow dat weer wilde doen en hij stopte er meteen mee. Waarop Spot hem uit begon te dagen, de etter (echt zo'n "nahnahahahhaaaa" actie). Dat hebben we ook maar afgekapt. Hij heeft het ook nooit meer gedaan bij Spot. Wel nog een keer een poging bij zijn Lab-vriendinnetje (en nee, zij was ook duidelijk pissed daarover). Die eigenaar zei "ach ze is zelf ook lomp" maar dat was het niet. Het was echt niet volgens de honden-etiquette blijkbaar.

[Siberienne]

Was ik mij wel eens afvraag is of er niet een paar dingen door elkaar spelen:

- meer ernstige bijtincidenten door een hoge hond-dichtheid en met rassen die de neiging tot handagressie hebben bij eigenaren die er niet verantwoord mee om gaan

- meer incidenten tussen honden doordat mensen erg schrikken van wat grommen en grauwen. Honden communiceren nu eenmaal ook met hun tanden en lijf. Hieronder vallen wat mij betreft de "veel geschreeuw en weinig wol" dingen die ook weleens gebeuren, vooral tussen reuen onderling in mijn ervaring. Honden onderling snappen dat volgens mij ook niet meer altijd.

- meer incidenten door veel honden bij elkaar gecombineerd met weinig bewegingsruimte: lees veel aangelijnde honden die in situaties komen die ze eigenlijk liever niet hadden

- verschillen in gedrag tussen rassen die leiden tot misverstanden. Ook doordat uiterlijk en gedrag anders zijn. Voorbeeld; ik ken meerdere poolhonden die sterk reageren op kortsnuiten, vooral als ze erg snuiven. In hun ogen schijnt een snuivende hond een hond te zijn die wil aanvallen. Of colliers die agressie oproepen door hun "eye" bv. Of hussen die een ShiTzu echt niet meer herkennen als hond (het is wit, klein en fluffy, en het huppelt, he een konijn... ) . Ik vraag mij af in hoeverre dat erger wordt door het fokken op bepaalde kenmerken. En in hoeverre mensen erover leren dat het een probleem kan zijn.
Ik had dat met Spot een keer met een labrador: die had met Shadow staan snuffelen, geen probleem. Maar Spot is ooit door haar omver gelopen en stond te grommen "kom niet in mijn buurt" maar zij pakte dat totaal niet op. Zo raar vind ik dat dan.

Meningen?

[Hope]

Ik heb ook nooit geweten dat er zoiets bestaat als "inappropriate play" oftewel "onbehoorlijk spel" : tussen Shadow en Spot gaat het er af en toe pittig aan toe, vooral toen de nog jonger waren. Maar daar deden ze allebei even hard aan mee. Als de toon te fel werd grepen we in.
Nou jagen husky's ook graag elkaar na. Prima. Alleen wat Shadow deed: die pakte Spot zijn staart en tackelde hem. Dat was niet zo fijn, want Spot bezeerde zich daarbij ook. Ik las toen ergens dat dit ook onbehoorlijk gedrag is. De keer erna gaf ik een enorme brul toen Shadow dat weer wilde doen en hij stopte er meteen mee. Waarop Spot hem uit begon te dagen, de etter (echt zo'n "nahnahahahhaaaa" actie). Dat hebben we ook maar afgekapt. Hij heeft het ook nooit meer gedaan bij Spot. Wel nog een keer een poging bij zijn Lab-vriendinnetje (en nee, zij was ook duidelijk pissed daarover). Die eigenaar zei "ach ze is zelf ook lomp" maar dat was het niet. Het was echt niet volgens de honden-etiquette blijkbaar.

Nelson trok aan oren, lippen, beet in zijn staart, zijn poten, bleef echt continu om hem heen hangen, duwde hem uit zijn mand... Dat duurde echt niet lang maar we moesten echt telkens ingrijpen en deden Nelson ook regelmatig in zijn bench. Het is over gegaan maar dat was wel hard werken en continu politie-agent spelen.
En toch hé, zeiden ze op de hondenschool waar ik tips vroeg dat ik ze gewoon moest laten doen. Hope zou het echt wel een keer beu worden. Maar wat leer je ze dan? Dan leer ik toch mijn pup dat pesten oké is en mijn onzekere, veel te tolerante volwassen hond wordt tot het gaatje gedreven en grijpt dan een keer in. Misschien gaat die dan wel compleet over de zeik en slaat door, ik zou het niet weten. Maar in mijn ogen is socialiseren dus begeleiden en niet aan hun lot overlaten. Ik vond het echt ontzettend moeilijk, ik had daarin als leek graag betere begeleiding gehad vanuit de hondenschool.

Verder, ja, raskenmerken maken van de universele hondentaal in mijn ogen een soort babylonische spraakverwarring. Mijn hond begrijpt er echt totaal niets van als er een border op hem af komt in een lage houding terwijl veel honden totaal niet begrijpen waarom mijn lab zo stuitert. Hij blijft hoog in lichaam en komt in sprongen dichterbij. Hij begrijpt stoeien ook niet, hij wil rennen samen. Een blik, een houding, een hoog ingeplantte staart, het speelt allemaal mee in lichaamstaal en veel honden hebben moeite met het herkennen van die taal bij rassen die totaal anders zijn dan zij zelf.

[src_esther]

T

Gewoon begeleiden, altijd. Je laat twee kleuters toch ook elkaar niet molesteren met het idee 'ze zoeken het maar uit'.

Oh, ik hoor dat de laatste tijd echt veel te vaak en krijg er steeds de kriebels van... Als ik bij Ko of een andere hond zie dat het niet lekker gaat onderbreek ik. Of zoals van de week bij het spelen/stoeien van geen stoppen weten even uit elkaar om tot rust te komen. Kreeg even wat gemopper, maar daarna was het ff klaar. Na een tijdje mochten ze weer en daarna konden ze zelf spel afbreken. Slimme honden...

[Kaela]

Was ik mij wel eens afvraag is of er niet een paar dingen door elkaar spelen:

- meer ernstige bijtincidenten door een hoge hond-dichtheid en met rassen die de neiging tot handagressie hebben bij eigenaren die er niet verantwoord mee om gaan

Gevoelsmatig zeg ik ja, maar onderbouwd is het niet. Ik ben reuze benieuwd of de komende tijd er meer cijfers gaan komen. Als de politiek iets wil gaan doen, zullen ze toch cijfers moeten hebben om mee aan de slag te kunnen.

- meer incidenten tussen honden doordat mensen erg schrikken van wat grommen en grauwen. Honden communiceren nu eenmaal ook met hun tanden en lijf. Hieronder vallen wat mij betreft de "veel geschreeuw en weinig wol" dingen die ook weleens gebeuren, vooral tussen reuen onderling in mijn ervaring. Honden onderling snappen dat volgens mij ook niet meer altijd.

Hier heb ik geen beeld bij. In die zin, ik benoem zoiets niet als een incident en ik ken ook zelf geen voorbeelden van mensen die hier echt mee aankomen.

- meer incidenten door veel honden bij elkaar gecombineerd met weinig bewegingsruimte: lees veel aangelijnde honden die in situaties komen die ze eigenlijk liever niet hadden

Hier heb ik ook geen beeld bij. Ik ben juist erg blij met alles wat aangelijnd is, dan is er controle en kan ik ontwijken. Er is natuurlijk een grote groep mensen die aangelijnd nog steeds vinden dat Fikkie elke hond moet ontmoeten en gezellig spelen, dat zal ongetwijfeld tot incidenten leiden.

- verschillen in gedrag tussen rassen die leiden tot misverstanden. Ook doordat uiterlijk en gedrag anders zijn. Voorbeeld; ik ken meerdere poolhonden die sterk reageren op kortsnuiten, vooral als ze erg snuiven. In hun ogen schijnt een snuivende hond een hond te zijn die wil aanvallen. Of colliers die agressie oproepen door hun "eye" bv. Of hussen die een ShiTzu echt niet meer herkennen als hond (het is wit, klein en fluffy, en het huppelt, he een konijn... ) . Ik vraag mij af in hoeverre dat erger wordt door het fokken op bepaalde kenmerken. En in hoeverre mensen erover leren dat het een probleem kan zijn.
Ik had dat met Spot een keer met een labrador: die had met Shadow staan snuffelen, geen probleem. Maar Spot is ooit door haar omver gelopen en stond te grommen "kom niet in mijn buurt" maar zij pakte dat totaal niet op. Zo raar vind ik dat dan.

Eens. Dit is vooral zo'n punt wat door kennisgebrek komt. Mensen die niet zien dat spel ongepast kan zijn, dat honden niet matchen. Een tijd terug was ik op het omheinde losloopveldje en wilde iemand met een chihuahua erbij komen (door het hek heen ging het erg leuk). Toen ik zei dat Oscar te groot was en haar hondje onbedoeld pijn kon doen vond ze dat echt een beetje raar. Oscar reageert als herder ook heel sterk op honden die niet onder controle zijn. Zo liepen er eens mensen met hussen aan een heupband en die hussen deden hun eigen zin. Wordt Oscar enorm opgenaaid van. Lopen diezelfde hussen met een beetje contact tussen baas en hond, negeert Oscar ze. Maar dat stukje is dan weer geen hondagressie (al zou het helemaal verkeerd gaan als ik Oscar zijn gang liet gaan natuurlijk, met zijn grote waffel). Starende honden kan Oscar ook slecht tegen, hij mist dan de kalmerende signalen van even wegkijken en het is dan te frontaal. Met wat begeleiding is dat heel prima te doen, maar je moet het wel zien en er moeite in willen steken daar gaat het vaak mis. Dit zijn in de regel geen onoverkomelijke problemen, maar dan moet je er wel iets mee doen.

Meningen?

[Siberienne]

Was ik mij wel eens afvraag is of er niet een paar dingen door elkaar spelen:

- meer incidenten tussen honden doordat mensen erg schrikken van wat grommen en grauwen. Honden communiceren nu eenmaal ook met hun tanden en lijf. Hieronder vallen wat mij betreft de "veel geschreeuw en weinig wol" dingen die ook weleens gebeuren, vooral tussen reuen onderling in mijn ervaring. Honden onderling snappen dat volgens mij ook niet meer altijd.

Hier heb ik geen beeld bij. In die zin, ik benoem zoiets niet als een incident en ik ken ook zelf geen voorbeelden van mensen die hier echt mee aankomen.

hele wisselende ervaringen mee: Shadow kan fel corrigeren op honden die op hem af gerend komen, sommige mensen zijn totaal in paniek, sommige honden zijn totaal in paniek en soms.. reageert de baas nogal laconiek en is de hond vevolgens juist niet meet bij Shadow weg te slaan...

- meer incidenten door veel honden bij elkaar gecombineerd met weinig bewegingsruimte: lees veel aangelijnde honden die in situaties komen die ze eigenlijk liever niet hadden

Hier heb ik ook geen beeld bij. Ik ben juist erg blij met alles wat aangelijnd is, dan is er controle en kan ik ontwijken. Er is natuurlijk een grote groep mensen die aangelijnd nog steeds vinden dat Fikkie elke hond moet ontmoeten en gezellig spelen, dat zal ongetwijfeld tot incidenten leiden.

Frustratie. Met name met honden uit de directe omgeving waardoor ze die wel continu zien en ruiken maar nooit echt fatsoenlijk kennis maken. Verder ben ik het met je eens. Ik weet ook niet hoe belangrijk dit is? Gisteren in de stad zag ik wel de nodige honden in de lijn hangen proberend bij een andere hond te komen. Ontmoetingen aan de lijn zijn vol spanning maar tegelijk vinden mijn honden het wel leuk om andere honden te ontmoeten....

- verschillen in gedrag tussen rassen die leiden tot misverstanden. Ook doordat uiterlijk en gedrag anders zijn. Voorbeeld; ik ken meerdere poolhonden die sterk reageren op kortsnuiten, vooral als ze erg snuiven. In hun ogen schijnt een snuivende hond een hond te zijn die wil aanvallen. Of colliers die agressie oproepen door hun "eye" bv. Of hussen die een ShiTzu echt niet meer herkennen als hond (het is wit, klein en fluffy, en het huppelt, he een konijn... ) . Ik vraag mij af in hoeverre dat erger wordt door het fokken op bepaalde kenmerken. En in hoeverre mensen erover leren dat het een probleem kan zijn.
Ik had dat met Spot een keer met een labrador: die had met Shadow staan snuffelen, geen probleem. Maar Spot is ooit door haar omver gelopen en stond te grommen "kom niet in mijn buurt" maar zij pakte dat totaal niet op. Zo raar vind ik dat dan.

Eens. Dit is vooral zo'n punt wat door kennisgebrek komt. Mensen die niet zien dat spel ongepast kan zijn, dat honden niet matchen. Een tijd terug was ik op het omheinde losloopveldje en wilde iemand met een chihuahua erbij komen (door het hek heen ging het erg leuk). Toen ik zei dat Oscar te groot was en haar hondje onbedoeld pijn kon doen vond ze dat echt een beetje raar. Oscar reageert als herder ook heel sterk op honden die niet onder controle zijn. Zo liepen er eens mensen met hussen aan een heupband en die hussen deden hun eigen zin. Wordt Oscar enorm opgenaaid van. Lopen diezelfde hussen met een beetje contact tussen baas en hond, negeert Oscar ze. Maar dat stukje is dan weer geen hondagressie (al zou het helemaal verkeerd gaan als ik Oscar zijn gang liet gaan natuurlijk, met zijn grote waffel). Starende honden kan Oscar ook slecht tegen, hij mist dan de kalmerende signalen van even wegkijken en het is dan te frontaal. Met wat begeleiding is dat heel prima te doen, maar je moet het wel zien en er moeite in willen steken daar gaat het vaak mis. Dit zijn in de regel geen onoverkomelijke problemen, maar dan moet je er wel iets mee doen.

Wat grappig: dat heb ik zelf ook wel eens gedacht, dat mijn honden ook reageren op honden die niet onder controle zijn soms. Maar zelf zijn ze dat ook niet altijd
En ja, als je ziet hoe mijn honden spelen dan zou ik daar ook geen chi of italiaans windhondje bij zetten..

[Parelridder]

Was ik mij wel eens afvraag is of er niet een paar dingen door elkaar spelen:

- meer ernstige bijtincidenten door een hoge hond-dichtheid en met rassen die de neiging tot handagressie hebben bij eigenaren die er niet verantwoord mee om gaan

Hier in de buurt is een groot duingebied waar het relatief rustig wandelen is door de omvang van het gebied. Als we daar een 'engerd' tegen komen, verloopt dat niet prettiger dan in een aanzienlijk drukker bosgebied. Persoonlijk kom ik zo'n griezel zelfs liever in een druk gebied tegen, omdat de kans dat die hond tijdig afgeleid is door een hond die nog meer belangstelling op roept dan aanwezig is.

Wel vermijd ik op zondag de meeste losloopgebieden, al vele jaren. Op zondag, met name als het een beetje mooi wandelweer is, bulkt het van de honden die ik anders nooit tegen kom, met eigenaren die daar komen met de verwachting de hond los te mogen laten en dús er ook niks mee te hoeven. Druk met zichzelf, hun mobiel of de kinderen. Hoe dan ook, níet met hun hond. En dat zijn netjes gezegd niet de leukste honden..

- meer incidenten tussen honden doordat mensen erg schrikken van wat grommen en grauwen. Honden communiceren nu eenmaal ook met hun tanden en lijf. Hieronder vallen wat mij betreft de "veel geschreeuw en weinig wol" dingen die ook weleens gebeuren, vooral tussen reuen onderling in mijn ervaring. Honden onderling snappen dat volgens mij ook niet meer altijd.

Mijn 1e hond was een reu. Hij kon puberende reuen heel duidelijk corrigeren, met veel bombarie maar zonder ze ooit een haar te krenken. Mensen schrokken zich doorgaans het schompes, zetten het op een gillen en meenden dat hun puber 'gepakt' werd. Dat hun hond frontaal kwam aan rennen, zonder ook maar enigszins de koers te wijzigen naar zijwaarts. Dat hun hond dit in hoge houding en liefst ook nog met hoge sprongen deed en zeker zonder het minderen van vaart.. Kortom, dat hun hond één en al provocatie was, dat ontging die mensen werkelijk in het geheel: "Hij wil allen maar spelen!" 'Slechts één keer kwam ik en eigenaar tegen die het uit zichzelf onmiddellijk begreep. Die man vergeet ik nooit. Hij grep niet in en bedankte mij onmiddellijk.. Ik was verbijsterd, maar hij legde me nog voor ik wat kon zeggen uit dat hij al lang had zien aankomen dat zijn hond een keer enorm op zijn lazer zou gaan krijgen n.a.v. dit gedrag en hij was verschrikkelijk opgelucht dat het gebeurde door een hond die niet werkelijk beet, want het had hel anders kunnen aflopen met zijn jonge reu n.a.v. diens gedrag.

Voor mij is er een heel belangrijk verschil tussen het gedoseerd(!) gecorrigeerd worden voor een ongepaste wijze van naderen en het opzoeken van een andere hond om die te domineren/intimideren.
Mijn Merel is nogal opvoederig en hoewel ze zelf zo gek is als een deur, dienen onbekende honden zich netjes te gedragen. Zij knet de etiquette als geen ander. Op enige afstand van haar boeit het haar niet, bovendien hanteer ik de regel "Als het je irriteert moet je het ook niet opzoeken", maar als het wel letterlijk onder haar neus gebeurd, dan zegt ze er wat van. En wat ik zo verschrikkelijk mooi vindt aan de wijze waarop zij dat doet, is dat ze fantastisch doseert: en gevoeliger hondje krijgt een compleet andere kef dan een hond met een giga plaat voor de kop. Zelf zie ik dat verschil niet zo snel als zij, maar als haar 'stop-teken' niet erg krachtig klonk, betreft het steevast een hond die na dit ene verzoek het gedrag al bij stelt, terwijl de keren dat ze zo luid en duidelijk mogelijk poogt te zijn, het altijd een hond blijkt te betreffen die na 20 x nog niet luistert en zelfs for fun frontaal op haar af blijft stieren, zich vermakend om haar reactie. Overigens altijd met eigenaren er bij die daarop tegen Merel gaan mopperen dat hun hond alleen maar wil spelen, zich nooit realiserend dat Merel dit kennelijk totaal niet prettig vindt en het curieus/asociaal is dat hun hond daar volkomen maling aan heeft.

- meer incidenten door veel honden bij elkaar gecombineerd met weinig bewegingsruimte: lees veel aangelijnde honden die in situaties komen die ze eigenlijk liever niet hadden

Naar mijn mening hoeven honden helemaal niet alle andere honden te ontmoeten, ook niet als ze in dezelfde wijk wonen en elkaar dus regelmatig op enige afstand zien/ruiken. Ik ken vel honden die hun eigenaar daartoe pogen te verleiden door in de riem te gaan hangen of geen stap meer te willen zetten. En dan komen die mensen idd door hun hond me gesleurd onze kant op of keren zich met hun hond mijn kant uit met de mededeling "Even snuffelen, want anders wil hij niet verder'. Nou, inderdaad, dat wil hij niet en dat zal zéker niet minder worden door het in de ankers gaan te belonen middels de gewenste (geëiste) kennismaking..
Ik wil met mijn honden aangelijnd door de wijk kunnen, als die gezamenlijk in de ankers gaan en/of gaan trekken heb ik een serieus probleem, want dat gewicht houd ik natuurlijk niet. En als ik tussen hen een hond heb die niet wil of kan wat de rest wel wil, dan wordt het en nog lastiger probleem. Dus mijn honden groeten aangelijnd in de wijk geen andere honden. Dat geeft geen frustratie, maar juist het tegendeel; ze lopen niet hoopvol te scannen op waar ze allemaal heen zouden willen, maar weten dat we in de wijk geen hond-hond contacten opzoeken (negeren en door lopen)

- verschillen in gedrag tussen rassen die leiden tot misverstanden. Ook doordat uiterlijk en gedrag anders zijn. Voorbeeld; ik ken meerdere poolhonden die sterk reageren op kortsnuiten, vooral als ze erg snuiven. In hun ogen schijnt een snuivende hond een hond te zijn die wil aanvallen. Of colliers die agressie oproepen door hun "eye" bv. Of hussen die een ShiTzu echt niet meer herkennen als hond (het is wit, klein en fluffy, en het huppelt, he een konijn... ) . Ik vraag mij af in hoeverre dat erger wordt door het fokken op bepaalde kenmerken. En in hoeverre mensen erover leren dat het een probleem kan zijn.
Ik had dat met Spot een keer met een labrador: die had met Shadow staan snuffelen, geen probleem. Maar Spot is ooit door haar omver gelopen en stond te grommen "kom niet in mijn buurt" maar zij pakte dat totaal niet op. Zo raar vind ik dat dan.

Ik volg met mijn honden vanaf 8 weken een puppycursus (tot ca. 14 weken, dus échte pups) op een hondenschool (De Bacchanten) waar alle rassen komen, juist om op en veilige en begeleide manier kennis te maken met allerlei rassen en de onderlinge verschillen daartussen. Dat er verschillende vormen en maten zijn leren ze zo echt héél snel, dealen met verschillend gedrag kun je er ook goed oefenen, maar het type spel wat ze leuk vinden dat blijft gewoon verschillend.
Er wordt daar o.a. veel aandacht besteed aan ras-eigenschappen en het voorkomen van moeilijkheden die daaruit voort kunnen komen (de voorbodes leren herkennen van ongewenst gedrag, dus op welk moment je hond terug te roepen om dat vóór te zijn). Het herkennen en leren tijdig ingrijpen/ombuigen is handig voor de eigenaren zelf natuurlijk, maar ook voor eigenaren van andere rassen. Vaak voel je al aan je water dat het niet leuk gaat worden, maar als er een eigenaar achter aan hobbelt die zegt "Er gebeurd niks hoor!" kun je op het verkeerde ben gezet worden. Dan is het goed te weten dat bepaald gedrag echt wel degelijk is wat het lijkt en je dus beter de tweevoeter die het tegendeel beweert niet daarop kunt vertrouwen.
Soms betreft het rottig bedoeld gedrag, maar het kan ook speels bedoeld zijn, maar totaal niet als spel ervaren worden door jouw (type) hond.

Meningen?

[dinky89]

Volgens mij zouden drukke gebieden gebaat zijn bij verkeersregels voor hondenbaasjes. Gewoon een paar simpele gedragsregels en die even serieus aanleren en handhaven als overige verkeersregels. Onderling gaan mensen toch nooit op dezelfde lijn komen. Iedereen doet het op zijn manier en dat is altijd de enige mogelijke manier voor die persoon met de hond op dat moment.

Er is al een belangrijke regel, een hond hoort binnen bebouwde kom aangelijnd te zijn. De handhaving laat echter te wensen over en mensen lijken vaak te denken dat de aanlijnplicht alleen voor anderen geldt. Dat is waar het vaak al mis gaat.....
Mijn ervaring hier in de stad is ook dat er voor diverse mensen nooit genoeg losloopgebieden kunnen zijn. Toen hier in de stad losloopgebieden zijn aangegeven werd er alleen maar geklaagd over dat het te weinig waren ipv dat mensen er blij mee waren

[Esther Q]

Er is al een belangrijke regel, een hond hoort binnen bebouwde kom aangelijnd te zijn. De handhaving laat echter te wensen over en mensen lijken vaak te denken dat de aanlijnplicht alleen voor anderen geldt. Dat is waar het vaak al mis gaat.....
Mijn ervaring hier in de stad is ook dat er voor diverse mensen nooit genoeg losloopgebieden kunnen zijn. Toen hier in de stad losloopgebieden zijn aangegeven werd er alleen maar geklaagd over dat het te weinig waren ipv dat mensen er blij mee waren

Ik moet plots denken aan dit erg leuk geschreven kort verhaal over een man met een herder en een chihuahua. Het staat op facebook. Veel mensen zullen het al kennen, maar wellicht niet iedereen:


Waarom ik eraan denk, is omdat het verhaal uitdaagt na te denken over kleine hondjes bij grote honden. Tegelijkertijd denk ik hier: pas op, want het is niet handig zwart wit te gaan denken. Er zijn genoeg honden waarbij je je kleine hondje best optilt. Er zijn ook situaties waarin dat optillen idd niet nodig is en leidt tot onnodige spanning. Dat is meteen het lastige. Er wordt niet alleen heel veel van honden verwacht die elkaar te pas en te onpas tegenkomen en met elkaar moeten omgaan, terwijl ze allemaal anders in elkaar steken. Er wordt ook heel veel van mensen verwacht, die ook allemaal anders in elkaar steken. En blijkbaar is er weinig tolerantie en haast de verwachting dat iedereen helderziend is en wel weet hoe de hond van de ander in elkaar steekt. Daarom denk ik dat stricte regels de enige oplossing is. Maar ja, als er niet gehandhaaft wordt ... hoe zou die handhaving er kunnen komen, vraag ik me dan af?

[Els&Flow]

Er is al een belangrijke regel, een hond hoort binnen bebouwde kom aangelijnd te zijn. De handhaving laat echter te wensen over en mensen lijken vaak te denken dat de aanlijnplicht alleen voor anderen geldt. Dat is waar het vaak al mis gaat.....
Mijn ervaring hier in de stad is ook dat er voor diverse mensen nooit genoeg losloopgebieden kunnen zijn. Toen hier in de stad losloopgebieden zijn aangegeven werd er alleen maar geklaagd over dat het te weinig waren ipv dat mensen er blij mee waren

Hier kom je zo vaak mensen tegen in de duinen, waar aanlijnplicht geldt met hun hond(en) los. Ach, ze doen toch niks. Of.. de mijne is hartstikke sociaal hoor. Hij jaagt af en toe maar een konijn is toch sneller. Ja hier is het altijd lekker rustig, dan kan ie wel even los.

Ik ben gisteren behoorlijk geschrokken toen logee-lief (aan de lijn, met 2 labradors a 36 kilo per stuk.. )werd lastig gevallen door een loslopende jack russel en dat opeens hartstikke zat was. Toen had ik opeens een valse hond. Die jack begon en liep los maar meneer vond dat niet zo belangrijk. Tegen zoveel domheid ben ik niet opgewassen, maar helaas is dat schering en inslag.

[Hope]

Hier kom je zo vaak mensen tegen in de duinen, waar aanlijnplicht geldt met hun hond(en) los. Ach, ze doen toch niks. Of.. de mijne is hartstikke sociaal hoor. Hij jaagt af en toe maar een konijn is toch sneller. Ja hier is het altijd lekker rustig, dan kan ie wel even los.

Ik ben gisteren behoorlijk geschrokken toen logee-lief (aan de lijn, met 2 labradors a 36 kilo per stuk.. )werd lastig gevallen door een loslopende jack russel en dat opeens hartstikke zat was. Toen had ik opeens een valse hond. Die jack begon en liep los maar meneer vond dat niet zo belangrijk. Tegen zoveel domheid ben ik niet opgewassen, maar helaas is dat schering en inslag.

Nou precies dit dus. Ook voor tolerante honden is de maat een keer vol en die komen dan ineens met veel kabaal uit de hoek. Over het algemeen gebeurd er dan helemaal niks meer dan een boel kabaal maken maar dan heb jij dus ineens een valse hond.

Hier ben ik ook zo ongeveer de enige die zijn hond aan de lijn heeft in het bos. Er staan overal bordjes dat je hond aan de lijn moet, maar nee joh, die van mij is braaf. Jaja. Elk jaar zijn er gewonde reeën, zwanen, bevers en konijnen. Boswachters doen wat ze kunnen en slingeren iedereen op de bon, geen uitzondering. En zo ongeveer elke week kom ik mensen tegen die hun loslopende hond gewoon op mijn aangelijnde Nelson af laten komen. Waarbij ze soms van verre roepen: laat hem maar los hoor!

[Lizetta]

+1

Soms doe je alles wat in je vermogen ligt maar gebeurd er iets buiten je invloed om en heb je ineens een heel andere hond. Heb je dan een hond zoals ik, die onzeker tussen je benen komt staan bibberen heb je "geluk" want de meeste mensen snappen dan dat hij bang is. Heb je een hond met angstagressie die gaat uitvallen zien mensen de angst meestal niet en heb je een k*thond.

+1

Ik heb er zo'n een... en die is echt wel sociaal, maar niet aan de lijn als de andere hond te dichtbij komt.
Ik heb me er bij neergelegd: ik heb een k*t hond

[Siberienne]

+1

Ik heb er zo'n een... en die is echt wel sociaal, maar niet aan de lijn als de andere hond te dichtbij komt.
Ik heb me er bij neergelegd: ik heb een k*t hond

Ik ook! We kunnen een club beginnen

[judith1967]

Hier kom je zo vaak mensen tegen in de duinen, waar aanlijnplicht geldt met hun hond(en) los. Ach, ze doen toch niks. Of.. de mijne is hartstikke sociaal hoor. Hij jaagt af en toe maar een konijn is toch sneller. Ja hier is het altijd lekker rustig, dan kan ie wel even los.

Ik ben gisteren behoorlijk geschrokken toen logee-lief (aan de lijn, met 2 labradors a 36 kilo per stuk.. )werd lastig gevallen door een loslopende jack russel en dat opeens hartstikke zat was. Toen had ik opeens een valse hond. Die jack begon en liep los maar meneer vond dat niet zo belangrijk. Tegen zoveel domheid ben ik niet opgewassen, maar helaas is dat schering en inslag.

Zoiets heb ik ook eens gehad.Hiervoor had ik een x Doberman en hier liep een vrouw met een JR,die ging altijd achter Cairo aan,ik heb die vrouw gewaarschuwd,dat mij hond het een keertje zat wordt.Achwelnee en ze lachte erom.totdat Cairo het idd zat werd en de rollen werden omgedraaid.Tja toen had ik een gemene rothond.Ik heb je gewaarschuwd!!

[Cait_ie]

En dan heb je ook nog het type mensen dat zo ongeveer het toppunt aanvoert van onverantwoord met het ras omgaan...
http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-mach ... -a3032494/

Daar sta je dan te kijken als baas Want wat begin je in hemelsnaam tegen zo'n roedel?
Dat dit soort zaken nog moeten gebeuren...