[Hope]

Wij zeggen de mensen die 'het wel eens leuk lijkt een nestje te fokken' ook af. Er komt meer bij kijken dan leuk vinden.

Groot gelijk!

[pike]

Ik hou inderdaad helemaal niets bij maar ik heb ook nooit geroeptoeterd dat ik er niets aan overhoud. Ik weet alleen niet precies wat omdat het mij ook niet boeit. Ik doe wat ik denk dat goed is en of het nu geld kost of geld oplevert, dat is eigenlijk om het even. Wat ik wel weet is dat het mij door de jaren heen ook geen enorme bedragen heeft gekost. Als dat zo zou zijn dan was ik allang gestopt want ik hoef andermans honden toch niet te financieren?

Het niets bijhouden betekent overigens niet dat ik geen facturen e.d. heb van wat het kost hoor. Die heb ik wel in en liggen vast ergens in een grote doos. :-) Daar kijk ik alleen nooit in.

Ben zelf geen fokker, maar ik vind dus dat een hobbyfokker (een fokker die dus niet middels de honden die hij fokt in zijn levensonderhoud voorziet) zeker niet andermans honden hoeft te financieren. Het gaat hier steeds over of een fokker wel of niet verdient aan een nest. Mij interesseert dat niet zo, dat mag een fokker wat mij betreft zelf bepalen. Maar, hier roept iedereen dat je naar de fokker moet gaan als blijkt dat puplief wat mankeert. Die moet dan over de brug komen. Er wordt schande gesproken als een fokker niet thuis geeft. Erna is volgens mij de eerste die hier in dit topic aan refereert. Ik heb daar dus ook problemen mee. Ik heb Duc gekocht bij een kleine fokker, en Duc kreeg epilepsie. Die fokker heeft MIJ dus aan het hoofd gezeurt dat ik de rekeningen op moest sturen. En ik heb gezegd het pleit voor je als fokker dat je mijn rekeningen wil betalen, maar je krijgt ze niet. Ik vind namelijk dat mijn hond mijn eigen verantwoordelijkheid is, en ja, het is klote dat hij ziek is, maar je kan nou eenmaal pech hebben. Ik wil niet dat een ander voor mijn hond gaat betalen. Voor mijn gevoel geef ik dan ook mijn hond uit handen, wie betaald bepaalt of zoiets in die strekking. Stel dat die fokker vaker een hond in een nest heeft zitten met een erfelijke aandoening, en dat allemaal moet betalen, dat kan hij toch niet trekken? Je hebt een hondenleven lang kosten aan zo'n hond. Ik had inmiddels aardig wat puppen kunnen kopen voor het geld dat Duc mij inmiddels aan medische zorg gekost heeft.

[Hope]

Ben zelf geen fokker, maar ik vind dus dat een hobbyfokker (een fokker die dus niet middels de honden die hij fokt in zijn levensonderhoud voorziet) zeker niet andermans honden hoeft te financieren. Het gaat hier steeds over of een fokker wel of niet verdient aan een nest. Mij interesseert dat niet zo, dat mag een fokker wat mij betreft zelf bepalen. Maar, hier roept iedereen dat je naar de fokker moet gaan als blijkt dat puplief wat mankeert. Die moet dan over de brug komen. Er wordt schande gesproken als een fokker niet thuis geeft. Erna is volgens mij de eerste die hier in dit topic aan refereert. Ik heb daar dus ook problemen mee. Ik heb Duc gekocht bij een kleine fokker, en Duc kreeg epilepsie. Die fokker heeft MIJ dus aan het hoofd gezeurt dat ik de rekeningen op moest sturen. En ik heb gezegd het pleit voor je als fokker dat je mijn rekeningen wil betalen, maar je krijgt ze niet. Ik vind namelijk dat mijn hond mijn eigen verantwoordelijkheid is, en ja, het is klote dat hij ziek is, maar je kan nou eenmaal pech hebben. Ik wil niet dat een ander voor mijn hond gaat betalen. Voor mijn gevoel geef ik dan ook mijn hond uit handen, wie betaald bepaalt of zoiets in die strekking. Stel dat die fokker vaker een hond in een nest heeft zitten met een erfelijke aandoening, en dat allemaal moet betalen, dat kan hij toch niet trekken? Je hebt een hondenleven lang kosten aan zo'n hond. Ik had inmiddels aardig wat puppen kunnen kopen voor het geld dat Duc mij inmiddels aan medische zorg gekost heeft.

+1

Ik heb zelf nooit, echt never, de behoefte gehad om met de fokker te praten over de rekeningen van Nelson. Mijn hond, mijn verantwoordelijkheid. Als ik die kosten niet wilde dragen had ik geen hond moeten aanschaffen. Kosten zijn nu eenmaal het risico van het hebben van levend goed.

[Pauline]

+1

Ik heb zelf nooit, echt never, de behoefte gehad om met de fokker te praten over de rekeningen van Nelson. Mijn hond, mijn verantwoordelijkheid. Als ik die kosten niet wilde dragen had ik geen hond moeten aanschaffen. Kosten zijn nu eenmaal het risico van het hebben van levend goed.

En nog één..... Joep is onze verantwoording, dat wij hem niet verzekerd hebben is niet zijn foksters probleem. Ik wist ook niet wat ik las toen ik het hier genoemd zag.

En ja..., voor alles wat hij tot nu toe gekost heeft hadden we wel 5 nieuwe puppen kunnen kopen, maar niet één Joep!

[hannabelgje]

Nou toen mijn brits korthaar na 9 maanden omviel vond ik het toch echt minder grappig dat de fokker niet thuis gaf hoor.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

[Hope]

Nou toen mijn brits korthaar na 9 maanden omviel vond ik het toch echt minder grappig dat de fokker niet thuis gaf hoor.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

In welke zin gaf de fokker niet thuis? En wat vond je daarvan minder grappig?

In mijn eigen geval heeft de fokker ons geadviseerd en verder niets. En voor ons was dat meer dan prima. Ik vond het wel fijn dat we haar konden bellen, het verhaal vertelden en ze ons zei wat ze zelf zou doen als het haar hond was. Maar over kosten hebben we niet gesproken. Ik heb daar ook nooit behoefte aan gehad.

[Pauline]

Verkeerde knop

[hannabelgje]

In welke zin gaf de fokker niet thuis? En wat vond je daarvan minder grappig?

In mijn eigen geval heeft de fokker ons geadviseerd en verder niets. En voor ons was dat meer dan prima. Ik vond het wel fijn dat we haar konden bellen, het verhaal vertelden en ze ons zei wat ze zelf zou doen als het haar hond was. Maar over kosten hebben we niet gesproken. Ik heb daar ook nooit behoefte aan gehad.

Ze had een hartafwijking en de fokker wist dat ook. Fokker was niet bereikbaar voor commentaar. Als ik die fokker was geweest dan had ik dat zo niet gedaan.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

[Hope]

Ze had een hartafwijking en de fokker wist dat ook. Fokker was niet bereikbaar voor commentaar. Als ik die fokker was geweest dan had ik dat zo niet gedaan.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

Nee, niet bereikbaar zijn voor commentaar is niet netjes. Dat kan best pijn doen.

Maar ik heb het idee dat er soms zo snel naar fokkers gegaan word door mensen die wel geld willen zien, dat die fokkers nogal eens (onterecht) in de verdediging schieten.
Ik ken de situatie natuurlijk niet, maar stel ze had een afwijking waarvan jullie wisten en je hebt haar ondanks dat gekocht, tja, dan kan een fokker niet meer zoveel natuurlijk. Stel dat je er na de koop achter kwam dan is de vraag wiens verantwoordelijkheid dat dan is. Tot wanneer heb je "garantie" op levende wezens? Wat natuurlijk allemaal niet wil zeggen dat een fokker niet gewoon je verhaal aan kan horen en het shit kan vinden dat jij je dier kwijt bent en dat ook even laat merken.

Ik ben in elk geval altijd blij met aankoopkeuringen bij paarden. Voor de koop ga je met dat paard naar een da van je keuze en kan je hem binnenstebuiten laten keren. Komt er wat uit kan je bedenken of je het paard nog wil, komt er niks uit dan weet je dat je een gezond paard hebt gekocht en is alles daarna van jou. Er zijn ook wel mensen die daar dan weer over gaan zeiken maar over het algemeen gaat dat wel goed.
Je kan dan een klinische keuring laten doen (hart, longen, ogen, gebit, gangenwerk ed), je kan ze van de oren tot de staart op de foto laten zetten, bloedproeven laten doen en scans van pezen laten maken. En doe je dat allemaal niet en er gebeurd wat, dan is dat dus voor de koper omdat die geen gebruik heeft gemaakt van zijn onderzoeksrecht en dus niet kan aantonen dat het een verborgen gebrek is.
Ik denk dat als er zo iets voor honden zou zijn, er fokkers zullen zijn die geen hond meer zouden verkopen zonder aankoopkeuring. Want ik denk dat een fokker soms echt wat voor zijn kiezen krijgt, en dan heb ik het niet alleen over erfelijke aandoeningen (waarvan de meeste fokkers ze ook niet expres fokken en die vaak rastypisch zijn en de pupkoper die wat huiswerk had gedaan geweten kon hebben dat het bij dat ras vaker voorkomt).

[Lizzy]

Ben zelf geen fokker, maar ik vind dus dat een hobbyfokker (een fokker die dus niet middels de honden die hij fokt in zijn levensonderhoud voorziet) zeker niet andermans honden hoeft te financieren. Het gaat hier steeds over of een fokker wel of niet verdient aan een nest. Mij interesseert dat niet zo, dat mag een fokker wat mij betreft zelf bepalen. Maar, hier roept iedereen dat je naar de fokker moet gaan als blijkt dat puplief wat mankeert. Die moet dan over de brug komen. Er wordt schande gesproken als een fokker niet thuis geeft. Erna is volgens mij de eerste die hier in dit topic aan refereert. Ik heb daar dus ook problemen mee. Ik heb Duc gekocht bij een kleine fokker, en Duc kreeg epilepsie. Die fokker heeft MIJ dus aan het hoofd gezeurt dat ik de rekeningen op moest sturen. En ik heb gezegd het pleit voor je als fokker dat je mijn rekeningen wil betalen, maar je krijgt ze niet. Ik vind namelijk dat mijn hond mijn eigen verantwoordelijkheid is, en ja, het is klote dat hij ziek is, maar je kan nou eenmaal pech hebben. Ik wil niet dat een ander voor mijn hond gaat betalen. Voor mijn gevoel geef ik dan ook mijn hond uit handen, wie betaald bepaalt of zoiets in die strekking. Stel dat die fokker vaker een hond in een nest heeft zitten met een erfelijke aandoening, en dat allemaal moet betalen, dat kan hij toch niet trekken? Je hebt een hondenleven lang kosten aan zo'n hond. Ik had inmiddels aardig wat puppen kunnen kopen voor het geld dat Duc mij inmiddels aan medische zorg gekost heeft.

Vroeger was het zo dat je als fokker in je contract schreef "in geval van ziekte waarbij men erfelijke problemen vermoed, recht op 2nd opinion bij een andere arts/specialist (door de fokker betaald) en vergoeding tot aan aankoop bedrag van de pup". Vandaag de dag kun je de pech hebben dat je pupkopers naar Dier & Recht rennen en jij van A tot Z alles moet vergoeden inclusief benzine geld op en neer rijden naar de kliniek, oppas die geregeld en betaald moest worden voor de kinderen op de dag van operatie van de hond, inclusief een bedrag voor de geleden emotionele schade. En ja, heb je er zo drie, kun je als fokker aan de bedelstaf, tenzij je schat hemeltje rijk bent.

Daarom schreef ik ook eerder: "alles dat je verdient aan je pups kun je maar beter opzij zetten". Kijk, ik verwacht geen gezondheidsproblemen. Ik heb een super gezonde teef uit super gezonde lijnen, ik heb een super gezonde reu uit super gezonde lijnen en ze hebben zowat geen overeenkomstige voorouders (al zo niet in de eerste 10 generaties). Maar ja, het zijn levende wezens, er kan iets mis gaan......... En daarom vroeg ik ook eerder "ben benieuwd hoe mensen over 10 jaar nog aan een rashond komen". Want het is zo langzamerhand gewoon niet meer leuk. Er hangt een soort zwaard van Damocles boven het hoofd van de fokker en Dier en Recht ziet dat hoofd het liefst rollen.

[Lizzy]

Ze had een hartafwijking en de fokker wist dat ook. Fokker was niet bereikbaar voor commentaar. Als ik die fokker was geweest dan had ik dat zo niet gedaan.

Verstuurd vanaf mijn SM-G903F met Tapatalk

Misschien een heel domme vraag maar hoe weet jij dat de fokker dat wist?

[Lizzy]

Nee, niet bereikbaar zijn voor commentaar is niet netjes. Dat kan best pijn doen.

Dat vind ik ook hoor. Het minste wat je als fokker kunt doen is open staan voor gesprek! Adviseren. Samen op zoek gaan naar een oplossing.

Maar ik heb het idee dat er soms zo snel naar fokkers gegaan word door mensen die wel geld willen zien, dat die fokkers nogal eens (onterecht) in de verdediging schieten. Ik ken de situatie natuurlijk niet, maar stel ze had een afwijking waarvan jullie wisten en je hebt haar ondanks dat gekocht, tja, dan kan een fokker niet meer zoveel natuurlijk. Stel dat je er na de koop achter kwam dan is de vraag wiens verantwoordelijkheid dat dan is. Tot wanneer heb je "garantie" op levende wezens? Wat natuurlijk allemaal niet wil zeggen dat een fokker niet gewoon je verhaal aan kan horen en het shit kan vinden dat jij je dier kwijt bent en dat ook even laat merken.

Ik ben in elk geval altijd blij met aankoopkeuringen bij paarden. Voor de koop ga je met dat paard naar een da van je keuze en kan je hem binnenstebuiten laten keren. Komt er wat uit kan je bedenken of je het paard nog wil, komt er niks uit dan weet je dat je een gezond paard hebt gekocht en is alles daarna van jou. Er zijn ook wel mensen die daar dan weer over gaan zeiken maar over het algemeen gaat dat wel goed.
Je kan dan een klinische keuring laten doen (hart, longen, ogen, gebit, gangenwerk ed), je kan ze van de oren tot de staart op de foto laten zetten, bloedproeven laten doen en scans van pezen laten maken. En doe je dat allemaal niet en er gebeurd wat, dan is dat dus voor de koper omdat die geen gebruik heeft gemaakt van zijn onderzoeksrecht en dus niet kan aantonen dat het een verborgen gebrek is.
Ik denk dat als er zo iets voor honden zou zijn, er fokkers zullen zijn die geen hond meer zouden verkopen zonder aankoopkeuring. Want ik denk dat een fokker soms echt wat voor zijn kiezen krijgt, en dan heb ik het niet alleen over erfelijke aandoeningen (waarvan de meeste fokkers ze ook niet expres fokken en die vaak rastypisch zijn en de pupkoper die wat huiswerk had gedaan geweten kon hebben dat het bij dat ras vaker voorkomt).

Ik vind het idee niet gek hoor, helemaal niet! Maar ik denk dat je paarden vaak aankoopt wanneer ze wat ouder zijn? En gebreken bij honden openbaren zich vaak wat later, zeg binnen het eerste a tweede levensjaar. Ik denk niet dat je dit kunt ondervangen met een aankoopkeuring.

[Hope]

Vroeger was het zo dat je als fokker in je contract schreef "in geval van ziekte waarbij men erfelijke problemen vermoed, recht op 2nd opinion bij een andere arts/specialist (door de fokker betaald) en vergoeding tot aan aankoop bedrag van de pup". Vandaag de dag kun je de pech hebben dat je pupkopers naar Dier & Recht rennen en jij van A tot Z alles moet vergoeden inclusief benzine geld op en neer rijden naar de kliniek, oppas die geregeld en betaald moest worden voor de kinderen op de dag van operatie van de hond, inclusief een bedrag voor de geleden emotionele schade. En ja, heb je er zo drie, kun je als fokker aan de bedelstaf, tenzij je schat hemeltje rijk bent.

Daarom schreef ik ook eerder: "alles dat je verdient aan je pups kun je maar beter opzij zetten". Kijk, ik verwacht geen gezondheidsproblemen. Ik heb een super gezonde teef uit super gezonde lijnen, ik heb een super gezonde reu uit super gezonde lijnen en ze hebben zowat geen overeenkomstige voorouders. Maar ja, het zijn levende wezens, er kan iets mis gaan......... En daarom vroeg ik ook eerder "ben benieuwd hoe mensen over 10 jaar nog aan een rashond komen". Want het is zo langzamerhand gewoon niet meer leuk. Er hangt een soort zwaard van Damocles boven het hoofd van de fokker en Dier en Recht ziet dat hoofd het liefst rollen.

Ik vind dat dus echt zo erg hé.
Als je een pup fokt, dan fok je er toch niet expres een afwijking in? Natuurlijk zijn er die daar niet om denken maar gewoon pups willen verkopen voor de centjes, maar ja, als je een goede klik had met de fokker en je hebt je pup er in vertrouwen gekocht kan je toch de rekening niet daar neerleggen als het tegenzit?
Gebeurd dat alleen bij erfelijke afwijkingen, Lizzy? En hoe bepaal je dan of die afwijking vanuit de geboorte is ontstaan of vanuit opvoeding? Te jong fietsen met een hond, slechte voeding etc, dat zijn toch factoren die dan meespelen? Word daar nog naar gekeken of komt er gewoon al heul snel een wijzende vingervnaar de fokker als een pup iets komt te mankeren?

Oh nee hoor, ook veulens gaan op de foto! Bij veel veilingen moeten veulens eerst een medische keuring hebben gehad alvorens ze überhaupt geplaatst worden voor de veiling. En daar zit ook een ding: neem OCD. Dat kan erfelijk zijn maar beweging en voeding spelen gewoon echt een rol. Koop jij een veulen en zet je hem voor aankoop niet op de foto heb je gewoon pech als hij OCD krijgt. Je kan ook simpelweg niet met 100% zekerheid zeggen of dat door de fokkerij komt,mof dat veulen een keer een flinke smak heeft gemaakt, of hij geen goede voeding heeftvgehad etc. Geen fokker die na twee jaar zijn verkochte veulen gaat terugbetalen.

[Erna]

Ben zelf geen fokker, maar ik vind dus dat een hobbyfokker (een fokker die dus niet middels de honden die hij fokt in zijn levensonderhoud voorziet) zeker niet andermans honden hoeft te financieren. Het gaat hier steeds over of een fokker wel of niet verdient aan een nest. Mij interesseert dat niet zo, dat mag een fokker wat mij betreft zelf bepalen. Maar, hier roept iedereen dat je naar de fokker moet gaan als blijkt dat puplief wat mankeert. Die moet dan over de brug komen. Er wordt schande gesproken als een fokker niet thuis geeft. Erna is volgens mij de eerste die hier in dit topic aan refereert. Ik heb daar dus ook problemen mee. Ik heb Duc gekocht bij een kleine fokker, en Duc kreeg epilepsie. Die fokker heeft MIJ dus aan het hoofd gezeurt dat ik de rekeningen op moest sturen. En ik heb gezegd het pleit voor je als fokker dat je mijn rekeningen wil betalen, maar je krijgt ze niet. Ik vind namelijk dat mijn hond mijn eigen verantwoordelijkheid is, en ja, het is klote dat hij ziek is, maar je kan nou eenmaal pech hebben. Ik wil niet dat een ander voor mijn hond gaat betalen. Voor mijn gevoel geef ik dan ook mijn hond uit handen, wie betaald bepaalt of zoiets in die strekking. Stel dat die fokker vaker een hond in een nest heeft zitten met een erfelijke aandoening, en dat allemaal moet betalen, dat kan hij toch niet trekken? Je hebt een hondenleven lang kosten aan zo'n hond. Ik had inmiddels aardig wat puppen kunnen kopen voor het geld dat Duc mij inmiddels aan medische zorg gekost heeft.

Ik heb dit inmiddels ook aan de hand gehad en kan daar dan ook wel iets over zeggen. Ik vind namelijk wel dat iedere fokker die bewust fokt met ouderdieren met problemen waarbij het voor de hand ligt dat de nakomelingen een grote kans hebben dezelfde problemen te krijgen zeker mag opdraaien voor de kosten. Maar tussen willens en wetens en iets niet weten ligt een enorm verschil en daar ligt ook tegelijkertijd een groot grijs gebied. Met een vraagstuk wat niet makkelijk te beantwoorden is.

In ons geval ging het om de inmiddels welbekende dwergjes. Had ik dat van te voren kunnen weten? Nee, met alles wat ik inmiddels aan informatie heb vergaard had ik op geen enkele manier kunnen vermoeden dat er dwergjes bij mij geboren zouden kunnen worden. Ik denk dat Lizzy dit zeker met mij eens is, want ik heb haar volledig betrokken in mijn onderzoeken en ze is volledig op de hoogte. (2 weten meer dan 1). Ik had dus ook tegen de eigenaar van de dwerg kunnen zeggen: Sorry!! Ik heb dit niet geweten, geen enkele vermoeden en ook ik sta versteld en dat betekent dat je helaas pech hebt! Doei met de kosten. Eigenlijk ben ik er voor 99% van overtuigd dat er geen enkele rechtbank is die mij zou hebben veroordeeld tot het betalen van de kosten. Soms zijn zaken het risico van het vak. En daarmee zou de kous af zijn.

Alleen zitten we zo niet in elkaar en ben in van mening dat de koper geen enkele blaam treft. Zij hebben sowieso niets op voorhand kunnen weten. Het is dan toch ook niet fair om ze met hoge kosten te laten zitten? Dus eigenlijk hetzelfde gevoel als de fokker van jouw hond heeft. En ook mijn koper heeft tegengesputterd met dezelfde argumenten als genoemd. We hebben uiteindelijk een overeenkomst bereikt waarbij we ons allemaal goed voelen. Ik betaal de kosten die samenhangen met de afwijking die de hond heeft (en geloof me, die zijn hoog), ik mag ze betalen wanneer het mij uitkomt, de aanschafprijs van de hond wordt niet terugbetaald (ben ik het niet helemaal mee eens maar ala) en zij mogen wanneer ze willen hun volgende hond gratis bij mij komen halen. Ik zou mezelf niet meer in de spiegel aan kunnen kijken als ik het niet op deze manier had gedaan.

Of ik het de volgende keer weer zou doen? Daar kan ik ook eerlijk antwoord op geven, ik weet het niet. Zoals al verder in dit topic wordt gezegd, als je 4 van zulke schatjes in je nest hebt zitten dan loop je leeg. In het ergste geval kun je persoonlijk failliet raken en je huis gaan verkopen. Deze kosten zijn niet te dragen als fokker zijnde.

Het 'grappige' is (het is niet grappig)..ik heb na dit nest nog 2 nesten gehad. Een van 6 pups en 1 van 11 pups. De eigenaren van de pups van het nest van 6 hebben ons dwergje heel bewust meegemaakt. Haar gezien met de pootjes in het verband, de revalidatie meegemaakt en ik heb iedereen op het hart gedrukt om hun pups te verzekeren. Omdat kosten nu eenmaal uit de hand kunnen lopen en een fokker niet voor alles aansprakelijk is. Alle eigenaren hebben hun pups verzekerd. Bij het nest van 11 heb ik uiteraard ook alles verteld, uitgelegd, laten zien maar zij hebben ons dwergje niet meegemaakt zoals bij het nest van 6....van deze groep zijn er maar een paar verzekerd. Mensen beseffen kennelijk pas iets als ze het gezien hebben.

[Erna]

Ik wil niet dat een ander voor mijn hond gaat betalen. Voor mijn gevoel geef ik dan ook mijn hond uit handen, wie betaald bepaalt of zoiets in die strekking. .

Dit laatste herken ik ook heel goed. Ik ben natuurlijk niet alleen de fokker van de dwergjes maar ook een eigenaar en binnen 'onze wereld' gaan er stemmen op om een fonds op te richten voor research naar de afwijking. Heel goed natuurlijk maar mijn eerste eis is dat ik volledige controle houd over mijn honden op welk gebied dan ook. Als dat niet gegarandeerd kan worden doe ik nergens aan mee.