Oh lá lá, RSI. Dat is heel vervelend voor je, joh.
Je vroeg naar persoonlijke ervaringen, dus een klein beetje achtergrond:
Ik heb zelf veel last gehad van RSI omdat ik a) een stresskip ben en b) computerwerk doe. Dat is géén goede combi. Meestal duikt bij mij de RSI op in combinatie met stressklachten en depressie.
Ik had het vooral in mijn onderarmen en polsen. Tot op zo'n niveau dat het indrukken van een wat stugger lichtknopje zeer doet. Maar... de pijn kan gelukkig verminderen of zelfs overgaan met wat geduld en creativiteit. (En het aan zijn hoofd zeuren van je werkgever zodat je de juiste voorzieningen op je werkplek krijgt.)
Hier een paar oplossingen die mij geholpen hebben, en nog steeds helpen:
a) Lichaamsbeweging. Vooral yoga en zwemmen helpen goed. Zelf wandel ik veel (dan wel met een heuptas en niet met een rugzak). Ook lichte fitness kan helpen, kies dan wel voor een sportschool met goede instructeurs!
b) Mensendieck-therapie. Hiermee werk je zowel aan je houding als aan eenvoudige ontspanningstechnieken.
c) Spraakherkenning op de computer. Dat was voor mij echt het ei van Columbus. Dan hoef je - na wat oefening - echt nog maar heel sporadisch toetsjes in te drukken. Prima te gebruiken in combinatie met de gebruikelijke kantoorsoftware en de meeste browsers. Ik gebruik Dragon Naturally Speaking - google maar eens

Dankzij de spraakherkenning kon ik twee studies afmaken, stukken schrijven, zelfs hele verhalen en gedichten. Ook leuk: je kunt het in alle mogelijke houdingen gebruiken, en met een draadloze headset of microfoon zelfs terwijl je door de kamer loopt of oefeningetjes doet.
d) Heb je last van stressklachten, een moeilijke privé-situatie, somberheid, e.d., overweeg om naar een psycholoog te gaan. In ieder geval voor een intake. Een 'probleem in het hoofd' van welke aard ook kan zo veel spanning oproepen dat je onbewust spieren aanspant, verkeerd gaat staan of zitten, slecht slaapt, kortom, kan een belangrijke mede-oorzaak zijn van je RSI. Ik vond het zelf heel moeilijk om naar de psych te stappen, vond het vooral beschamend en moeilijk om over mezelf te praten (te 'zeuren' zoals ik het eerst noemde). Maar: een opgeruimd hoofd deed inderdaad de stress afnemen. En ik vond het na verloop van tijd ook heel fijn om een buitenstaander te hebben die wat neutraler tegen allerlei zaken in mijn leven aankeek. Die me kon helpen de dingen wat nuchterder te bekijken, wat orde en structuur te scheppen et cetera. Sinds ik van tijd tot tijd mijn hart daar kan uitstorten (en mijn hoofd opruimen) is de RSI heel erg veel minder.
Hoop dat dit je een beetje helpt. Heel veel sterkte!
