Suzanne schreef: Oh, hij wordt niet met die kennis geboren? ;-)Bij Boris heeft het juist geholpen toen hij jong was dat hij het regelmatig WEL mocht. Dat maakte de keren dat het niet mocht gemakkelijker voor hem. Als hij nooit had gemogen, was hij vast veel ongehoorzamer geweest. Verder blijft het een dilemma hoe je zo iets aanpakt, want ik wil ook dergelijke honden niet. Ik zit nu met hetzelfde dillema. Jones lijkt eraan toe te zijn contact te maken met andere honden, want hij krijgt opeens de neiging erop af te denderen (heeft dat 1 keer gedaan zelfs
Dat verklaart een heleboel!!! ;-)
Ja, op cue kan ik het zetten.... maar dan denk ik dat het fijn is als hij EERST leert te negeren... en dan, bij uitzondering, wel ergens "op af mag".....
Hij doet best leuk "hier" voor 10 maanden.. maar niet als zijn neus een loopse teef waarneemt of de andere hond toch echt leuker is als het baasje. Aan de andere kant.. zo'n groepswandeling kan een test zijn.. wat doet hij als ik zeg "leef je uit" ;-) en ik ga ZELF mijn eigen ding doen...? Gaat hij me dan missen? ;-)
Suzanne
). Ik probeer dat te voorkomen, maar dat is ooooooooooo zo moeilijk voor hem! Gek genoeg na de keer dat het mis ging, kon hij een tijde beter luisteren van ok, ik heb mogen spelen nu is het weer een tijdje ok. Alleen heb ik dus het probleem dat er bijna geen goede match te vinden is 
Ik heb een onzekere, bluffende mega hond. Dat kan alleen met een behoorlijk grote, maar vriendelijke en rustige niet uit het veld te slaande hond type ik vind beuken ook een leuk spelletje.Maar feit dat je niet wilt dat je hond op een ander afrent (goed streven!!!) maakt niet dat je niet kunt deelnemen aan groepswandelingen. Ik heb altijd en en gedaan. Lekker hun gang kunnen gaan en verder consequent trainen mag niet (en dat vaak belonen door in het losloop gebied te zeggen. Ok, je hebt genegeerd, dus nu mag je lekker gaan kijken en spelen. Ik sprak dat wel af met de andere trouwens).
