pearlsofpassion schreef:
De konijnkarkasjes zijn doorgaans de borstkastjes, zeker als de kop er nog aan hangt. Die zijn heel erg zacht. Zowat alle katten krijgen die zonder problemen weg.
De rugstukken is een ander gegeven. Dat is lager op de rug, onder de borstkast en waar de achterpoten aan zitten. Die zijn veel steviger (een konijn beweegt op zijn achterpoten en dat stuk rug draagt het meeste gewicht), dikker en dus harder. Voor honden is dat nog steeds relatief beginnersbot, maar het is dus wel een stuk harder dan de borststukkarkasjes.
De rug draagt toch geen gewicht (tenzij je er een zadeltje oplegt
). De poten dragen het gewicht.
Konijnen worden heel jong geslacht, de botjes zijn zacht. Veel beweging hebben die konijntjes in hun kooitje ook niet gehad overigens.
Jump schreef:
Konijnenkop en achterpoot is een stuk harder als karkas en haas is een van de hardste botten die je kunt geven.
Haaskarkas is een stuk harder dan tam konijn, maar ik vind ze toch echt niet tot de hardste behoren. Je knipt ze zo doormidden die karkassen. Er zijn heel wat ribben en nekken die veel en veel harder zijn. Fazant is soms ook harder dan haas. En ook eendennekken heb ik ervaren kunnen soms knetterhard zijn. Zo hard dat mijn ervaren barfhonden ze weer uitkotsen.
Ik zou beginnen met de konijnkarkassen, borststukjes/rugstukken/koppen/boutjes en als dat netjes verteerd wordt kan je ook wel een haaskarkas geven of fazant- of patrijskarkas.
