Kaela schreef:
Je moet je ook wel ernstig afvragen in hoeverre dat uitgelaten worden nou zou lollig is voor het konijn in kwestie. Als prooidier zal zo'n wandeling vooral heel erg veel stress geven. Maar ja, de hype om papegaaien te kortwieken overal mee naar toe te slepen breidt zich ook steeds uit. Men staat er niet bij stil dat voor een prooidier zo'n uitstapje (dat gepaard gaat met het afnemen van vluchtmogelijkheden) toch een heel andere belevenis is als voor een dier als een hond. Ik zie er het nut en de lol niet van in.
Hoe een konijn op bepaalde zaken reageert, is echt heel afhankelijk van hoe het opgroeit. Sommige konijnen vinden het leuk om geknuffeld te worden. Ze leven echt met hun baasje's alsof ze gelijken zijn enz... Das ook niet erg natuurlijk voor een prooidier. Het zijn waarschijnlijk doorgaans de huiskonijntjes, waar mee op wandel gegaan wordt. Niet die in een tuin in een ren zitten (of in een klein hok waar niemand naar omkijkt).
Ik kan je bedenking wel volgen, maar er zijn echt wel konijntjes die gewoon niet snel bang worden en graag op onderzoek uitgaan, hoe vreemd dat ook is. Een wild konijn, van zijn leven niet. Die gaan al op de loop als er een appel van een boom valt. Maar een tam konijn kan heel anders zijn. Het zijn die tamme genen, die zijn bij konijnen echt wel erg verschillend van de wilde. Das ook logisch, dat daarop gefokt wordt, om hen van hun schrikkerige karakter af te helpen. Vandaar dat het ook vreselijk is om een tam konijn te dumpen. Ze kunnen nooit in het wild overleven en worden zoveel sneller gepakt door roofdieren. Ze overleven vaak nog net lang genoeg om te kweken met de plaatselijke wilde konijnen waardoor die genepool sterk verzwakt kan raken (input van tamme genen).
Het heeft ook veel met opvoeding te maken natuurlijk. Een genetisch tam konijn, dat zonder mensen opgroeit, zal zich niet erg tam gedragen, maar zal ook niet zoals een wild konijn zijn. Das vergelijkbaar als bij gedumpte huiskatten wiens kittens in het wild opgroeien. Maar een echt wild konijn krijg je gewoonweg niet tam, ook niet als je hem van klein af aan hebt.
Er zijn dus tamme konijnen waaraan je nog maar heel soms ziet dat het eigenlijk prooidieren zijn. Die verder gewoon zelfzeker en zelfbewust zijn en van niets niet bang. Op de grond kloppen zal altijd reactie geven omdat dat onderdeel van hun communicatie is, maar er zijn genoeg konijnen die een hond of kat gewoon tegemoet lopen om kennis te maken omdat ze er niet bang van zijn. Dat triggert veel minder jachtinstinct dan een wegrennend konijn. Dat brengt veel honden en katten van de wijs. Niet dat je er daardoor zeker van kan gaan zijn dat er hen niets gebeurt, dat niet natuurlijk. Ik kan me voorstellen dat er vele honden daar niet naar kijken en gewoon happen.
Maar zeg, wees eerlijk. Die mensen lopen met het konijn aan een lijntje van een kleine meter, zijn er altijd vlakbij. Zolang je dat doet op een plaats waar honden niet vrij rond mogen lopen en je konijnlief opneemt zodra je er niet 100% zeker van bent dat het veilig is (vb, er komt een hond aan de leiband voorbij of er loopt een baasje met een bal te gooien), dan is dat toch een te nemen risico? Das toch niet groter dan inderdaad je konijnen in een open ren te huisvesten? Je katten vrij rond laten lopen op straat is volgens mij een groter risico nemen.
Maar goed, het is inderdaad altijd de vraag of konijnlief dat leuk vind. Als je een beetje iets van konijnentaal kent, merk je dat echter wel...