keetje schreef:
Wat ik me afvraag na deze reactie's gelezen te hebben is het volgende. Hebben jullie zelf dochters in de leeftijd dat ze een oproep krijgen/kregen voor de vaccinatie en wat heb je toen gedaan? Het met de dochters overlegd of zelf de beslissing (voor hen) genomen?
Toen deze vaccinatie werd ingevoerd (dat was 2008/9?) kreeg de oudste geen oproep meer, jongste wel. Ja, want waar ligt de grens, en wie bepaalt die? En waarom loopt de oudste (2,5 jaar verschil) ineens geen risico meer. ? Maar dat is een andere discussie.
Samen met jongste dochter hebben we e.e.a. uitgebreid besproken en ze mocht zelf kiezen. Heeft de vaccinatie niet gehaald, en moest idd wel vaak uitleggen waarom niet, want veel vriendinnetjes deden het wel.
Ik heb er toentertijd een topic over geopend, maar dat staat niet meer in de bar. *ouwelullenalert*
Alle voor- en nadelen zijn hier inmiddels weer genoemd. Ik heb toen met de huisarts overlegd dat ze (beiden) altijd mogen komen voor een (extra) uitstrijkje. En ook na zoveel tijd ben ik ervan overtuigd dat ze de juiste beslissing genomen heeft.
En ja, ik vond het als moeder ook verschrikkelijk moeilijk hoe hiermee om te gaan. Beslis je voor je kind, of laat je ze mee beslissen. En hoe ga je om met de gevolgen van jouw, of je dochters' beslissing.
Voor wat betreft het schuldgevoel verwoord Esther Q het heel goed:
Esther Q schreef:
Dat schuldgevoel wordt ons ook aangepraat door de maatschappij, en door ons allemaal. Als we nu eens gewoon accepteren dat er geen hele zekerheden bestaat op dit gebied en dat we dus moeten (en gelukkig kunnen) kiezen. En dat je altijd achteraf toch de ziekte kunt krijgen, of je nu het een of het ander hebt gekozen. Schuldgevoel is net zoiets als angst, beide heb je niks aan.