Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
Lizzy schreef: Die afhankelijkheid van artsen blijft toch van een grote narigheid, als je op een nette manier het leven uit wilt stappenNou, precies!
Martine-Tom schreef:en dat dit niet zomaar moet kunnen ben ik het ook mee eens,Wat moet er niet kunnen en wat bedoel je met zomaar? Ik denk dat iemand die goed in zijn vel zit nooit zomaar een doodswens heeft. En ook iemand die niet goed in zijn vel zit denkt niet zomaar even 'ik wil dood'. Daar gaat een heel lang proces aan vooraf. Ik vind als iemand eraan toe is dat het moet kunnen zonder anderen te overtuigen van 'zijn gelijk'.
Esther Q schreef: Wat moet er niet kunnen en wat bedoel je met zomaar? Ik denk dat iemand die goed in zijn vel zit nooit zomaar een doodswens heeft. En ook iemand die niet goed in zijn vel zit denkt niet zomaar even 'ik wil dood'. Daar gaat een heel lang proces aan vooraf. Ik vind als iemand eraan toe is dat het moet kunnen zonder anderen te overtuigen van 'zijn gelijk'.Dat kan, door middel van opsparen van medicijnen of de gaskraan aanzetten of in de de auto in de garage en dan de motor aanzetten...er zijn ook mensen die doelbewust met de auto het kanaal inrijden of de zee...niemand kan hier iets van zeggen of verbieden...
Annemarie Rijnveld schreef: Dat kan, door middel van opsparen van medicijnen of de gaskraan aanzetten of in de de auto in de garage en dan de motor aanzetten...er zijn ook mensen die doelbewust met de auto het kanaal inrijden of de zee...niemand kan hier iets van zeggen of verbieden...Met de nadruk op "netjes".
Andere mogelijkheid is het versterven, ook hier kan geen verbod op worden gelegd, door niemand...Opties genoeg als iemand eruit wil stappen en geen arts bereid tot euthaniseren kan vinden.
Martine mijn ervaring (met mijn vader) is eigenlijk heel positief, het betrof dan wel niet actieve euthanasie, maar wel het stopzetten van medicatie en aansluiten en ophogen van een dormicum en morfine....werkelijk een heel fijn en warmvoelend team.
Als je trouwens tot euthanasie besluit of zoals mijn vader het actief laten inslapen, dan wordt er altijd voordat men begint, opnieuw gevraagd of je echt ''van perron A naar perron B'' wil gaan, er wordt herhaald wat er gaat gebeuren, wat de reacties kunnen zijn enz enz...tot het laatste moment wordt met grote zorgvuldigheid gehandeld, en er is altijd de mogelijkheid om op de beslissing terug te komen...dit heeft dan wel tot gevolg dat de hele procedure opnieuw moet worden opgestart met andere onafhankelijke artsen en team.
Esther Q schreef: Wat moet er niet kunnen en wat bedoel je met zomaar? Ik denk dat iemand die goed in zijn vel zit nooit zomaar een doodswens heeft. En ook iemand die niet goed in zijn vel zit denkt niet zomaar even 'ik wil dood'. Daar gaat een heel lang proces aan vooraf. Ik vind als iemand eraan toe is dat het moet kunnen zonder anderen te overtuigen van 'zijn gelijk'.Zomaar in de zin van volledig zonder controle, dat je (gechargeerd gezegd) op een avond je buurman kan bellen die via internet wat pillen besteld en je zo uit het leven kan halen. Ik vind wel dat er iets van een controlerende factor zou moeten zijn, alleen hoe dat weet ik ook niet. Weet dat er in ik meen Frankrijk en Oostenrijk stichtingen zijn die mensen die euthanasie willen plegen helpen met voorlichting, het is lang geleden dat ik die docu zag dus hoe het precies zat weet ik niet meer, maar wel dat het legaal was tot op zekere hoogte, geloof dat ze bij het innemen en overlijden niet aanwezig mochten zijn, maar de voorlichting en hulp naar de juiste medicatie en manieren waarop het kon was wel legaal.
Annemarie Rijnveld schreef:Ik heb er diverse ervaringen mee, de moeder van een goede vriendin was al jaren ziek (MS) en besloot toen ze niet meer zelfstandig kon eten dat dat de grens was, ze heeft zelf een datum geprikt en is uiteindelijk ook op die dag rustig ingeslapen.
Martine mijn ervaring (met mijn vader) is eigenlijk heel positief, het betrof dan wel niet actieve euthanasie, maar wel het stopzetten van medicatie en aansluiten en ophogen van een dormicum en morfine....werkelijk een heel fijn en warmvoelend team.
Als je trouwens tot euthanasie besluit of zoals mijn vader het actief laten inslapen, dan wordt er altijd voordat men begint, opnieuw gevraagd of je echt ''van perron A naar perron B'' wil gaan, er wordt herhaald wat er gaat gebeuren, wat de reacties kunnen zijn enz enz...tot het laatste moment wordt met grote zorgvuldigheid gehandeld, en er is altijd de mogelijkheid om op de beslissing terug te komen...dit heeft dan wel tot gevolg dat de hele procedure opnieuw moet worden opgestart met andere onafhankelijke artsen en team.
Annemarie Rijnveld schreef: Dat kan, door middel van opsparen van medicijnen of de gaskraan aanzetten of in de de auto in de garage en dan de motor aanzetten...er zijn ook mensen die doelbewust met de auto het kanaal inrijden of de zee...niemand kan hier iets van zeggen of verbieden...Dat zijn niet echt hele fijne manieren van euthanasie toch? Als de dierenarts mij had gezegd dat ik Chispa wel in het kanaal kon gooien, was ik daar toch nooit weer in de praktijk gekomen. Daar komt nog eens bij dat je altijd nog "gered" kunt worden als je zoiets doet.
Martine-Tom schreef: Ik heb er diverse ervaringen mee, de moeder van een goede vriendin was al jaren ziek (MS) en besloot toen ze niet meer zelfstandig kon eten dat dat de grens was, ze heeft zelf een datum geprikt en is uiteindelijk ook op die dag rustig ingeslapen.Ik denk dat alle betrokkenen ten alle tijden het recht hebben zich terug te trekken (mijn persoonlijke mening hè, niet om anderen te overtuigen) dus ook een arts...een vrouw van 99 die nog wilsbekwaam is en fysiek gezond, maar heeft besloten dat het voor haar niet meer hoeft, heeft de mogelijkheid een eind aan haar leven te maken...ook met hulp van arts of het euthanasie team...alleen rusten op deze mogelijkheid geen wettelijke verplichtingen...
Mijn opa was te laat met aanvragen, wij wisten dat hij het wilde maar was al te ziek. Hij is idd ook ingeslapen, mijn oom wilde dat ook maar die piepte er zelf al tussenuit voor de artsen zover waren.
Echter ken ik dus ook vanuit mijn vorige werk in de zorg heel wat andere verhalen, dokters die last minute aangeven niet bereid zijn tot euthanasie ivm gewetensbezwaar, en dat zover in het proces dat het te laat is om een andere arts te zoeken bijvoorbeeld.
Ik denk dat het ook op andere manieren moet kunnen, die vrouw van 99 die niet zozeer ziek was of stervend maar gewoon vond dat ze klaar was met leven...ook dat zou moeten kunnen, vind ik.
Annemarie Rijnveld schreef: Dat kan, door middel van opsparen van medicijnen of de gaskraan aanzetten of in de de auto in de garage en dan de motor aanzetten...er zijn ook mensen die doelbewust met de auto het kanaal inrijden of de zee...niemand kan hier iets van zeggen of verbieden...Van de flat afspringen kan ook, heeft de broer van een vriendin gedaan, je wilt niet weten hoeveel mensen daar nachtmerries van hebben, voor een trein springen hetzelfde, dat kost soms mensen (machinisten bv) hun functioneren. Ik geloof ook werkelijk niet dat mensen met een doodswens dit soort noodgrepen zelf een prettige manier vinden. Mijn tante is na een lange bureaucratische weg ten slotte ingeslapen. We konden allemaal afscheid nemen en waren er allemaal bij. Heb ik geen nare herinneringen aan.
Sher schreef: Dat zijn niet echt hele fijne manieren van euthanasie toch? Als de dierenarts mij had gezegd dat ik Chispa wel in het kanaal kon gooien, was ik daar toch nooit weer in de praktijk gekomen. Daar komt nog eens bij dat je altijd nog "gered" kunt worden als je zoiets doet.Nee, ik zou ook niet kiezen voor in het kanaal rijden, (misschien gooi ik mij van een hoge berg, ik weet het niet) maar er is een boek, ben even de titel kwijt, van Chabot, waarin het uitgebreid wordt behandeld, oh het heet De Uitweg.
Esther Q schreef: Van de flat afspringen kan ook, heeft de broer van een vriendin gedaan, je wilt niet weten hoeveel mensen daar nachtmerries van hebben, voor een trein springen hetzelfde, dat kost soms mensen (machinisten bv) hun functioneren. Ik geloof ook werkelijk niet dat mensen met een doodswens dit soort noodgrepen zelf een prettige manier vinden. Mijn tante is na een lange bureaucratische weg ten slotte ingeslapen. We konden allemaal afscheid nemen en waren er allemaal bij. Heb ik geen nare herinneringen aan.Ik heb ook geen nare herinneringen, integendeel.....
