Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#2981594
Hope schreef: Morgen krijg ik iets anders, vandaag mag ik geen gif meer.
Ik begrijp dat ik vanuit de uitslaapkamer terug onder narcose ben gebracht omdat ze niet meer wisten wat ze moesten doen. Onderweg ben ik van de tafel afgevallen door het schokken van mijn lichaam.
Mijn mond, kaak, tong en keel doen zeer, maar ook mijn handen, nek en rug en ik barst van de hoofdpijn. Ik heb de osteopaat gebeld maar die kan nu niets doen.

Ondertussen kan ik niet lopen en ook niet liggen. Rechtop zitten zorgt voor helse zenuwpijn, maar leg ik mijn benen plat schiet het in mijn rug.
Vandaag heb ik dus twee keer narcose gehad, spierontspanners, slaapmiddel, tramadol en paracetamol (totaal vandaag 2 gram).
Ik heb het erg warm. Mijn hart gaat tekeer. Ik voel het kloppen in mijn handen, borst en hoofd.
Ik kan alleen kleine slokjes water binnen krijgen. Vanaf gisternacht niets meer gegeten. 

De huisarts zegt dat ik hyperventileer door de pijn. Weinig aan te doen, aan de pijn dan. Me zo min mogelijk druk maken en op mijn ademhaling focussen.
dit is toch niet normaal!  die ha kan me nog meer vertellen, zo kan je de nacht toch niet in!
kan je niet naar de eerste hulp of dokterspost oid gaan?!!
ze weten daar meer dan een ha
#2981607
MargaS schreef: Onbegrijpelijk dat ze je naar huis hebben laten gaan met al deze klachten? Nachtje observatie lijkt me niet onnodig.
Tja, vind ik ook.
Het gaat weer even. Net weer flinke pijnaanval gehad. Heb van spoeddienst aproxia gehad, om 00.00 weer een gram paracetamol. Het valt me gruwelijk tegen dit.
Blij ook dat er genoeg zorg is. Ik kan vanavond onmogelijk naar bed (kan de trap niet op) en ik kan ook niet zonder hulp naar het toilet.
#2981628
rosmin schreef: Na je laatste update te hebben gelezen vind ik het absurd  dat je ze naar huis hebben laten gaan  :-X
Ik zou HAP bellen en opname vragen voor in ieder geval aankomende nacht
Tja, het was natuurlijk geen ziekenhuis maar een tandarts. Daar is 's nachts gewoon geen zorg natuurlijk.
Als mijn benen zich nou maar blijven gedragen. Ik zie wel als een huis op tegen de nacht.
#2981646
Hope schreef: Zou ik nu traumeel kunnen nemen dan, na zoveel zooi in mijn lijf?
Ja hoor. Ik heb ook de duvel en zijn ouwe moer in mijn lijf gespoten gehad en ook nog een reanimatie gehad na een shock op de narcose. Een bevriende verpleegkundige heeft iedere keer traumeel en rescue remedie aan mij gegeven via een rietje.
#2981648
Hope schreef: Tja, het was natuurlijk geen ziekenhuis maar een tandarts. Daar is 's nachts gewoon geen zorg natuurlijk.
Als mijn benen zich nou maar blijven gedragen. Ik zie wel als een huis op tegen de nacht.
???
een tandarts?
Je had het toch over operatie?
met anasthesist/ narcose + uitslaapkamer?
nam aan dat dit in ziekenhuis gebeurde...

ikke niet begrijpe meer..... :-\
#2981663
rosmin schreef: ???
een tandarts?
Je had het toch over operatie?
met anasthesist/ narcose + uitslaapkamer?
nam aan dat dit in ziekenhuis gebeurde...

ikke niet begrijpe meer..... :-\
Ik ook niet. Dit was eens en noooooooit meer!
Het was bij een tandartspraktijk met operatiekamers inderdaad. Maar ik vrees dat ik moet concluderen dat dit toch echt een maat te groot voor ze was. Het was inderdaad gewoon onder volledige, algehele narcose. Infuus, zuurstof, anesthesieteam, de hele mikmak. Een tandarts die ook kaakchirurgische behandelingen mag doen, diverse verplegend personeel en een keurige uitslaapkamer. Een berg medicatie die via infuus gegeven kon worden. Alleen geen plaats voor de nacht.

Het eerste deel van de nacht ben ik goed doorgekomen met fantastische begeleiding van het spoedteam van de huisarts. Pijnstillers, spierontspanners, slaapmiddel, je noemt het en ze hadden het. Ik heb nog best even geslapen.
Nog altijd kan ik niet eten, alleen kleine slokjes drinken. Ik heb nu even vloeibare voeding en ben daardoor iets minder slap. Lopen gaat vrijwel niet, naar de wc en terug voelt als een marathon en ik moet regelmatig in de armen van manlief wachten tot de duizeligheid wegtrekt. Liggen met gestrekte benen kan al helemaal niet. Ik hang nu op de bank, in half zittende houding met ook flink wat kussens onder mijn benen. Mijn rug voelt alsof er wat messen inzitten, mijn benen alsof er alleen nog slappe spieren zijn en de botten zijn verdwenen. Hoofdpijn... niet te geloven. Ik kan niet op mijn zij liggen, dan begint het meteen te kloppen als een gek. Ik mag hopen dat het niet gaat ontsteken.
Morgen haalt vriendlief op advies van de huisarts spoelmiddel want ik heb niets meegekregen om de boel schoon te houden en het voelt warm. De ontelbare hechtingen zitten vreselijk strak en doen afschuwelijk zeer bij het slikken.

Traumeel wordt genomen. Koelen blijkt te gaan met een nat washandje. Oke, het is geen ijs maar beter dan niets.
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door