Ik heb 2 de meest fantastische Duitse Staande langhaar gehad, Shabu is 19 januari 2000 op mijn schoot en in mijn armen overleden,nadat ik tegen haar gezegd heb, meissie het is goed,ga maar! Zij was ook bijna14 jaar! Radja is 4 februari geboren en 27 maart is ze bij ons gekomen! Echt 2 meest fantastische liefste honden ter wereld! Radja hebben wij moeten laten inslapen! Dat wat 22 november 2013.Maandag foto gemaakt,uitslag zou vrijdags pas komen,maar maandag hadden we de uitslag al! Tumor achter haar long die haar long aan het inkapselen was! DA zei dat het een kwestie was van weken/maanden! Maar opeens zag ik de pijn in haar ogen en tijdens het hoesten stroomde de tranen uit haar ogen,dat was de woensdag na de uitslag! En voor mij was dat een teken! Meteen DA gebeld om een afspraak te maken om hier thuis te laten komen om haar die rotigge roze spuit te geven! Dat is dus vrijdags gebeurd op de dag dat wij eigenlijk de uitslag van de foto's zouden krijgen die we dus maandag al hadden!
Maar ik kan het niet meer, de onmacht die je voelt wanneer ze iets mankeren,ja konden ze op dat moment maar ff praten! We voelde die onmacht ook bij de jeuk (atopie) maar dat was zo goed als onder controle,door jullie hier op BP! Toen die onmacht met de oververhitting 16-07-13, ook dat onder controle, met de auto naar het bos,lopend op 5 minuten van ons huis,maar het water waar ze kon zwemmen en spelen,daar moesten we toch 20 minuten voor lopen,omdat ze niet meer de snelste was na de oververhitting! Ik verheugde me echt op de winter!! Dan was alles weer "normaal"!
De pijn van het laten gaan van mijn meissie zit nog zo diep, en doet zo'n vreselijk veel pijn, jaja nu nog! Ik huil tijdens het opgeschrijven van mijn reactie op dit topic! Ik kan ook niet meer naar het bos waar we vaak kwamen,in de winter met sneeuw zelfs 2 x per dag!
Om een lang verhaal,misschien vervuil ik dit topic wel,sorry daarvoor,kort te maken,maar ik moest wel ff uitleggen waarom voor mij geen hond meer! Gewoon de onmacht(pijn) en het moeten laten gaan wat je uit liefde voor je schat doet!
Heb nog wel dieren,een waanzinnig lieve papegaai,die met Radja mee barfte, jatte vaak een kippen/eendennek van mijn meissie en vloog daarmee de huiskamer door

! En een parkietje is vorig jaar hier aankomen vliegen en heeft een gouden kooi gekregen,en nog een paar kippen,diamantduifjes,enz!
Mijn hart schreeuwt om een pup,maar ik kan het niet meer de pijn van onmacht,de pijn van afscheid nemen........
Sorry dat het zo lang verhaal is geworden en misschien ook wat warrig,maar dat komt door het huilen tijdens opschrijven!
Liefs Jacqueline