En nee... natuurlijk is dit niet de bedoeling, maar vertel Joep dat maar eens.....
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
monster schreef: Wat zal ie mooiworden.BLIJVEN!!!
Borke schreef: Maakt hij ook vorderingen met zelf lopen?Nee. Hij doet pogingen om op te staan, maar dat lukt nog niet echt. Maar Tannetje was wel zo tevreden over zijn vorderingen dat we de acupunctuur frequentie wat omlaag gedaan hebben. Daarnet stond hij trouwens (enigszins) met het eten, dus we zien absoluut vorderingen. Maar ook die gaan op zijn Joeps! Heel langzaam, maar gestaag, kleine stapjes, dan kom je er uiteindelijk ook wel. Ik ben er echt van overtuigd dat hij weer lopen gaat, maar lopen is wel het laatste wat ze weer gaan doen. Hij moet beginnen met staan en aangezien er totaal geen bespiering meer in zijn achterhand zit heeft dat tijd nodig. Vooralsnog oefenen we 2 tot 3x per dag in een meer of een sloot, daar kan hij namelijk wel staan en lopen en masseer ik me suf.
Pauline schreef: Jullie kunnen je vast wel voorstellen dat ik met twee gedachten naar deze foto's kijk.... (en de acties). Ik vind het geweldig dat Joep zich zo goed redt ermee, maar ik ben ook wel bezorgd dat hij zich blesseert in zijn onbenulligheid. Want onbenullig is hij hoor. Hij rijdt me in het bos over de brug bijna met een wieltje naast de brug, ik zag hem er al zo afkletteren.....Ja, af en toe slaat je hart een slag over, dat kan ik me goed voorstellen. Onze Taylor (labrador) heeft haar laatste jaar in een hondenrolstoel gelopen. Nou ja, gelopen... Ze had er flink de vaart in en met name over de bospaden hier kneep ik 'm weleens. Ze nam dan de bocht te kort, dus 1 wiel stuiterde tegen een boom, vervolgens herstelde en stopte ze dan heel snel, zette 'm in z'n achteruit en nam de bocht vrolijk opnieuw.
En je kunt ook rustig op je rug in het gras gaan liggen rollen met je wieltjes om vindt Joep. Dat je dan niet weer op kunt staan, da's dan jammer, daar heb je personeel voor.
Voor een bijna 15 jarige dame was ze heel behendig geworden.Ruisje schreef: Ja, af en toe slaat je hart een slag over, dat kan ik me goed voorstellen. Onze Taylor (labrador) heeft haar laatste jaar in een hondenrolstoel gelopen. Nou ja, gelopen... Ze had er flink de vaart in en met name over de bospaden hier kneep ik 'm weleens. Ze nam dan de bocht te kort, dus 1 wiel stuiterde tegen een boom, vervolgens herstelde en stopte ze dan heel snel, zette 'm in z'n achteruit en nam de bocht vrolijk opnieuw.Ik snap dat je af en toe je hart in je keel had zitten maar wel geweldig dat het kan he zo'n rollertje.
