Hulde voor jullie inzet Marloes.
De aanpak die je beschrijft lijkt voor dit moment de beste aanpak.
Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke
rosmin schreef: Het is niet mijn bedoeling je aan te vallenWeet ik hoor, en fijn dat je meedenkt!
Ik heb zelf een getraumatiseerde hond in huis en weet uit eigen ervaring hoeveel energie dit heeft gekost (en soms nog kost) om hem te begeleiden. Ik bedoel te zeggen dat ik het een zware last voor je vind en dat je broer wellicht tot het inzicht komt om eerder naar huis te komen om je last te verlichten. Ik vind, zoals al eerder gezegd, dat je het goed doet en je inzet is enorm om de oppastijd tot een goed eind te laten komen voor ieder.![]()
Hope schreef: Tja, weet je, ik word gewoon gevraagd om op Duuk te passen. Komt uit Spanje, is bang maar verder een lieverd. Ik ben bij ze thuis geweest natuurlijk, en daar ligt gewoon een bang vogeltje in een bench. Appeltje eitje dacht ik. Die heeft hier dezelfde bench en we hebben een mooie omgeving op het platteland om te wandelen. Zo dachten wij er echt allemaal over.Respect!!!
Ik voel me ook niet aangevallen hoor, totaal niet. Het is gewoon op verschillende punten fout gegaan. Duuk is écht een schat maar hij heeft teveel te verwerken gehad. Hij laat vrijwel geen signalen zien, dus voor ons gevoel was daar opeens dit moment.
We gaan het anders aanpakken nu. Duuk gaat van de garage naar de huiskamer. De bench wordt toegedekt. Komen er mannen aan huis dan Duuk in de bench en de deur dicht voordat iemand binnen komt. Geen prikkels meer.
Steeds dezelfde uitlaatronde lopen, geen autoritjes, geen bezoek van vreemden. Geen contact meer met Nelson. Beter voor Nelson, beter voor Duuk. Uitlaatrondes niet meer met twee honden maar één voor één. Alleen los in de stal als de paarden op de wei staan.
Het zal heel lastig worden, heel, heel veel aanpassen voor ons. Maar we hebben 'A' gezegd en we zeggen dus ook 'B'. Tenslotte kan Duuk er ook allemaal niks aan doen.
Ulrike schreef: Ik ken toevallig de broer van Duuk, hij heeft lang bij vrienden van me in de opvang gezeten. Als onze situatie anders was geweest, had ik er serieus over nagedacht hem te adopteren. Sher jij hebt hem nog ontmoet op de parkeerplaats bij onze wandeling toen we net aankwamenO, die heb ik dan inderdaad nog gezien! Dat was echt een heel leuke hond. Ze zeiden nog wel dat het zo'n drukke hond was, maar hij had duidelijk erg veel lol in het leven..Het hele nest is erg nerveus en ontzettend angstig voor mannen. Ik weet dat zijn broer helemaal verzot is op het kind wat in zijn gezin woont, maar toch denk ik ook dat bij Duuk sprake is van een mismatch door de stichting. De honden uit dit nest staan zo strak van de spanning.. met daaronder echt een ongelofelijk lief, gevoelig hartje. Maar het lijkt me toch echt belangrijk het aantal prikkels zo laag mogelijk te houden en ze liefst niet in een gezin met kinderen te plaatsen. Zeker niet als ze een onbezorgde gezinshond zoeken ook voor de kinderen. Zijn broertje is zonder uitzondering gek op elke andere hond en speelt gelukkig vaak ontspannen en kan ook loslopen. Er zit echt geen kwaad in maar wel heel veel nervositeit.
Ik zou het echt jammer vinden als buitenlandse honden of stichtingen in het algemeen hierop aangekeken worden. Er komen heel veel leuke, makkelijke honden naar Nederland en met dat geld wordt ook veel goeds gedaan om het probleem in het land aan te pakken. Maar dat het nu niet goed gaat met Duuk is duidelijk. Hope ik vind het echt knap dat je je zo voor hem inzet! Zelf hebben we ook honden met een behoorlijke historie die zeker niet overal geplaatst hadden moeten worden en ik weet wat het is. Het rottige is dat het hier gaat om een logeerpartij en niet om een plaatsing. Het lijkt me inderdaad de juiste beslissing om vooral de stress te beperken, Duuks grenzen proberen te verleggen is duidelijk nu niet aan de orde. Hopelijk ontspant hij nu snel weer een beetje en jullie daarmee ook!
Ulrike schreef: Ik ken toevallig de broer van Duuk, hij heeft lang bij vrienden van me in de opvang gezeten. Als onze situatie anders was geweest, had ik er serieus over nagedacht hem te adopteren. Sher jij hebt hem nog ontmoet op de parkeerplaats bij onze wandeling toen we net aankwamenOw wat grappig!.Het hele nest is erg nerveus en ontzettend angstig voor mannen. Ik weet dat zijn broer helemaal verzot is op het kind wat in zijn gezin woont, maar toch denk ik ook dat bij Duuk sprake is van een mismatch door de stichting. De honden uit dit nest staan zo strak van de spanning.. met daaronder echt een ongelofelijk lief, gevoelig hartje. Maar het lijkt me toch echt belangrijk het aantal prikkels zo laag mogelijk te houden en ze liefst niet in een gezin met kinderen te plaatsen. Zeker niet als ze een onbezorgde gezinshond zoeken ook voor de kinderen. Zijn broertje is zonder uitzondering gek op elke andere hond en speelt gelukkig vaak ontspannen en kan ook loslopen. Er zit echt geen kwaad in maar wel heel veel nervositeit.
Ik zou het echt jammer vinden als buitenlandse honden of stichtingen in het algemeen hierop aangekeken worden. Er komen heel veel leuke, makkelijke honden naar Nederland en met dat geld wordt ook veel goeds gedaan om het probleem in het land aan te pakken. Maar dat het nu niet goed gaat met Duuk is duidelijk. Hope ik vind het echt knap dat je je zo voor hem inzet! Zelf hebben we ook honden met een behoorlijke historie die zeker niet overal geplaatst hadden moeten worden en ik weet wat het is. Het rottige is dat het hier gaat om een logeerpartij en niet om een plaatsing. Het lijkt me inderdaad de juiste beslissing om vooral de stress te beperken, Duuks grenzen proberen te verleggen is duidelijk nu niet aan de orde. Hopelijk ontspant hij nu snel weer een beetje en jullie daarmee ook!
suzanne 1 schreef: Ik heb een thunder shirt voor Jamey. Die gebruik ik bij hem voor onweer en vuurwerk waar hij panisch voor is. Als ik hem om doe voor hij gestresst wordt helpt hij super.....hij ligt dan tijdens het onweer gewoon te liggen. Doe ik hem te laat om dan raakt hij toch in de stress en werkt hij veel minder. Met vuurwerk maakt het de angst heel iets minder maar niet om over naar huis te schrijven.Precies.
Zorg je ervoor dat je Nelson laat voelen dat hij op nummer 1 staat.....ooit die fout gemaakt met een vorige hond en het vertrouwen naar mij is nooit helemaal meer goed gekomen. Ten eerste een hond die hem wat aa wil doen op je eigen veilige plek. ...en dan ook nog je vrouwtje die voor diie andere hond gaat. Duuk is over een paar weken weer weg maar met Nelson moet je nog een heel honden leven. En juist op Nelson zijn leeftijd heeft dit allemaal heel veel impact.