Hope schreef:
De da is geweest.
Duuk ligt nu in de bench met een donkere deken erover. Hij heeft iets kalmerends gehad.
We hebben geen flauw idee wat hem zo vreselijk bang heeft gemaakt.
Samen met broer, da en vriendlief besloten Duuk niet weg te brengen naar een ander adres.
Deze hond is helemaal volledig de kluts kwijt door twee angstige verhuizingen achter elkaar en ik ben bang dat een derde hem geen goed zal doen.
We hebben de opties voor de nacht doorgelopen. Ik denk dat Duuk vannacht in de bench in de huiskamer gaat en ik op de bank.
Ik hoop van harte dat het voor korte tijd is. De eerste dagen ging het prima, dus ik heb goede hoop dat we weer gewoon de goede kant op gaan als we hem eerst volledig tot rust kunnen krijgen.
Het is wat Angelique zegt, iedereen heeft het onderschat. Ik ben er ingestapt met het idee dat Nelson en ik iets zouden kunnen bijdragen aan het socialiseren en 'loskomen' van deze hond. Het lijkt er op dat Bij Duuk de boog constant gespannen heeft gestaan en het door een tweede verhuizing (weet hij veel dat hij uit logeren gaat) de boel geknapt is.
Pfffff.... Ik ga eerst zelf eens even ontspannen nu. En eens bij Nelson kijken. Die schiet er een beetje bij in zo.
Als een hond zo getraumatiseerd is helpt gedrag van een andere hond niet, omdat de angst zo diep zit waardoor openstaan voor nieuwe ervaringen niet lukt en iets leren al helemaal niet lukt. De eerste zorg is een overzichtelijke situatie maken die voorspelbaar is en streven naar ontspanning, vertrouwen opbouwen, rust/ kalmte. Het duurt meestal 2-3 maanden voordat een hond zich echt thuis voelt en zich zekerder gaat voelen, uitzonderingen daargelaten. Dus ik denk dat je in de korte periode van 4 weken niets mag verwachten van Duuk ,behalve dat hij zich enigszins op zijn gemak voelt.
In jouw situatie zou ik dit proces ondersteunen met medicatie, omdat Duuk zich helemaal verliest in zijn angst en ik zou je broer vragen naar huis te komen en de zorg van je over te nemen zodat Duuk weer op zijn oude plek is waar hij zich meer thuis voelt, voor de rust van allen.
Nogmaals veel sterkte en geniet maar extra van de ontspannen momenten met Nelson
