Moderator: Lizzy
Ramses1 schreef: Ik had er nog nooit van gehoord en hoop zoiets ook nooit in het eggie te zien.Yep. Uit het niets. Het begon als een heel klein pukkie. En het groeide snel uit tot dit. En omdat je aan de buitenkant niet kan zien wat het is en het lijkt op een mastocytoom, heeft mijn DA een biopt genomen. We hebben 'm toen heel flink zitten knijpen want een histiocytoom komt in de regel voor bij honden jonger dan 2 jaar en dus past dat niet bij Biscuit's leeftijd, zij is immers 4 jaar. En dat maakte de kans op een kwaadaardig aanzienlijker. Maar Godzijdank bleek uit het biopt dat het een histiocytoom is. Alleen nou moet dat ding nog uit zichzelf weg... Vaak gaan histiocytomen vanzelf weg. En niet vaak zien ze er zo gruwelijk uit. Maar als mijn DA deze weg moet halen, kijken we dus tegen een wond aan van bijna 4 cm. Daarom staan we niet echt te springen om het weg te halen. Maar ja, als het moet, moet het.
En wat een knoepert! Komt zoiets spontaan opzetten?
Ik duim natuurlijk mee hoor.![]()
![]()
![]()
Lizzy schreef: We gaan donderdag naar de DA.Vergis je er niet in hoe soepel de hoofdhuid is.
Nou moet ik zeggen... Ik ben gisteren begonnen met het smeren van Manuka honing waar ik een scheutje chiazaadolie doorheen heb gedaan. Om ervoor te zorgen dat het soepel en zacht blijft en er geen korst op komt. Ik weet het, normaal geneest een korst de huid maar in dit geval lijkt het iedere vorm van genezing juist tegen te werken (doordat ie hard en dik en droog wordt en steeds openbarst).
En verdomd, het ding lijkt iets rustiger.....
Ik twijfel ook erg of het weghalen wel zinvol is, gezien het feit dat er zo weinig huid is en de wond sowieso strak komt te staan![]()
Angelique schreef: De plek lijkt ook kleiner te worden? Oftewel, lijkt erop dat de haartjes ook weer terugkomen?Volgens ons krimpt het. Want het is nog steeds een kaal rond plekje. En midden op het plekje groeien geen haartjes. Maar het plekje wordt wel kleiner dus ja, onze conclusie is eigenlijk dat het krimpt