
Hagenezen zijn best lief. Net zit Wodka op de stoep te poepen. Ik ruim netjes op in een zakje en loop door. 2 Huizen verder staat een meneer in zijn tuin, de klep van zijn kliko open te houden en nodigt me uit mijn zakje daarin te deponeren. "Het kan maar weg zijn", zegt hij vriendelijk.
Zo lief, ik word ook hier gewoon weer blij van.
