TOen hij rond de 6 maanden was heeft hij wel veel last gehad van groeipijn gehad en daar zijn wel wel 2 keer voor bij de dierenarts geweest, maar verder geen gekke dingen met toeters en bellen.
Maar sinds gister was hij zo aan het likken onder zn staart, en zo onwetend als ik ben met onze eerste hond

Tja, dacht ik, zal dat het zijn......? t stonk niet en t was ook echt heel schoon. Dus ik denk, we gaan vanavond wel even naar de dierenarts. Checken we het daar even, nou dat ik flink schrok voordat we weggingen wilde ik het nog even een beetje borstelen en droog maken, maar het was echt dik geworden!
Toen we aan de beurt waren kon de DA het niet goed uitknijpen, het wondje wat hij dus had was echt zo klein dat het niet lukte, ook van binnen uit niet.....
Zo zielig dat ie zo'n pijn had (wat kan je je schuldig voelen he dat je niet een dag eerder bent gegaan al weet je niet of het dan beter had gegaan?)
Nu hebben we een hele strip met pillen en pijnstilling en moeten we vrijdag terug komen. Dan hopen we dat het minder is, kan ze het legen door een sneetje te maken of in het ergste geval iets met een tumor, schrok me wild! ben het verhaal daarvan kwijt...... Maar ga daar maar even niet van uit, (Toch?)
pfff, voel me dan echt zo'n tiepje die nergens verstand van heeft en ik wist niet eens hoe en wat over die anaal klieren.....
NOu moet ik morgen ook werken, gelukkig is hub dan weer vrij, want hij ligt nu heel stilletjes op de bank zielig te zijn......en zo wil ik hem dus niet alleen laten...
En dan te bedenken dat er hier leden zijn waar hun hond echt serieus ziek is......ik vind DIT echt al zo zielig

Hoop dat hij morgen ietsje is opgeknapt