[*Dorothea*]

Bij mijn hondenschool is het wel allemaal verteld en voor de meeste cursisten was het een eye opener.

[star]

Deze hondiquette zouden ze iig bij elke hondenschool bij de eerste les moeten geven.
Je bereikt er niet iedere hondenbaas mee, maar t zal toch schelen.
Misschien moeten we het maar printen en her en der in handen duwen als we ikhebergeenkaasvangegetenbaasjes tegenkomen.

Zolang de eigenaren van de grootste en bekendste hondenschool van de omgeving (en op vele evenementen met demo's staan) hun (grote) honden los laten waar het niet mag (woonwijk)en de teef op iedere aangelijnde hond blaffende afrend om deze dan nog even in de poten te happen als je langsfietst. En de reu die bovenop andere aangelijnd de reuen duikt (ja ook reuen die iedere mogelijke confrontatie ontwijken) om ze een koppie kleiner te maken, terwijl de eigenaren verbaast vanaf een afstandje toekijken en met een zakje koekjes zwaaien en vervolgens zeggen dat het nooit aan hun honden ligt.

Oja en als je dan vraagt waarom ze hun honden niet terug roepen is dat omdat ze ze alleen roepen wanneer ze zeker weten dat ze komen aders werkt het commando niet meer.

Nee ik heb er geen vertrouwen in als dit soort mensen les geven in het opvoeden van honden.

[*Dorothea*]

Zolang de eigenaren van de grootste en bekendste hondenschool van de omgeving (en op vele evenementen met demo's staan) hun (grote) honden los laten waar het niet mag (woonwijk)en de teef op iedere aangelijnde hond blaffende afrend om deze dan nog even in de poten te happen als je langsfietst. En de reu die bovenop andere aangelijnd de reuen duikt (ja ook reuen die iedere mogelijke confrontatie ontwijken) om ze een koppie kleiner te maken, terwijl de eigenaren verbaast vanaf een afstandje toekijken en met een zakje koekjes zwaaien en vervolgens zeggen dat het nooit aan hun honden ligt.

Oja en als je dan vraagt waarom ze hun honden niet terug roepen is dat omdat ze ze alleen roepen wanneer ze zeker weten dat ze komen aders werkt het commando niet meer.

Nee ik heb er geen vertrouwen in als dit soort mensen les geven in het opvoeden van honden.

Oja zo één hebben wij er hier ook in de buurt, die is van de hondenschool waar ik niet train. 
Maar je hebt een punt hoor. Ik liep een keer in Schoorl, toen was daar zo'n heel kc clubje aan de wandel met een interessant blatende juf voorop. Nee zeg lieten ze gewoon die 10 honden op mijn aangelijnde hond afstuiven met z'n allen. Gemist leermoment.

[eelke]

Oja zo één hebben wij er hier ook in de buurt, die is van de hondenschool waar ik niet train. 
Maar je hebt een punt hoor. Ik liep een keer in Schoorl, toen was daar zo'n heel kc clubje aan de wandel met een interessant blatende juf voorop. Nee zeg lieten ze gewoon die 10 honden op mijn aangelijnde hond afstuiven met z'n allen. Gemist leermoment.

Wij hebben hier een gedragstrainer die zijn jachthonden aan het begin van het bos uit de auto los laat. De helft had een electrische band om om ze terug te halen.
Tot zo ver...
Toen hij mij vertelde dat hij echt kon zien dat Joep een 'op de baas gerichte hond' was (die had toevallig een stok bij mij in de buurt gevonden om op de kauwen) heb ik besloten dat ik hem echt niet in schakel als er problemen zijn 

[CorinaM]

en toch is het lastig en blijft het zoeken is mijn 'ervaring' (net 3 maanden hondenbezitter) Ik heb in de afgelopen maanden nog nooit zo veel geleerd en gelezen over het verschijnsel hond als in mijn hele leven daarvoor. Ik vrees dat ik ook zo'n "weetikveelhoehethoortbaasje" was van een "joehoeikbendeleukstepupvanheelnederlandhondje"  Maar het wordt naarmate Moos groter wordt toch  minder leuk en soms zelfs wel wat intimiderend denk ik  Hij is nog steeds vooral blij en vindt iedereen lief en aardig, maar daardoor is hij ook lomp en wild. En hij groeit zo langzaam richting puber met bijbehorende trossen bananen in zijn oren. Duss. Ik braaf (ja echt waar!) rosbief mee naar het losloopgebied bij ons om de hoek. En de eerste de beste hond die hij tegenkwam (en dat vond ik dus toch zielig- ben ik nou ook een asobaas???) was een knorrig oude dame met een hele oude labrador. Ik kreeg niet eens de tijd om Moos fatsoenlijk te roepen en toen begon zij al uit te varen dat haar hond helemaal vol zat met artrose en dat Moos eindelijk eens een keer moest luisteren ... En toen begon ze ook nog met haar laars hem weg te duwen.

Moos snapte er geen laars van dus en ik werd ook wel een beetje boos eigenlijk. Ik weet het ook niet zo goed. Is het niet zo dat die labrador voor zichzelf op moet komen? En verder: ik was er heel dicht bij en had Moos echt wel gepakt uiteindelijk, ik liet het niet gebeuren terwijl ik zelf met andere dingen bezig was. En (maar dit klinkt misschien wel heel onverdraagzaam  ) : hoe 'leuk' is het voor een hond die blijkbaar zo veel pijn heeft om sjokkend en strompelend door zo'n gebied te moeten sjouwen met het risico op allerlei blijs en vrolijks wat op hem afstuift? Moos was natuurlijk niet de enige (jonge) hond daar....

Enfin. Ik leer enorm veel en hoop van harte dat het me lukt om een prettig hondebeest te krijgen dmv een goede opvoeding. De bedoeling is alleen maar goed uiteindelijk!

[Lil]

Sorry hoor, maar als baas van een hond met artrose wordt ik ook echt boos hoor als er een hond op de mijne afstormt. Die komt niet tot bij die van mij! Mijn hond heeft een heerlijk leven en nu al twee weken zonder enige pijn, maar 1 keer opspringen door een andere hond betekend een week lang pijn. Dus dat gebeurd niet en ja, ik zou jou hond hebben geblokt en vastgepakt (gewoon netjes hoor, maar er komt hier geen hond tot bij mijn lieve oudje, die nog nooit voor zichzelf is opgekomen). Waarom heeft mijn hond geen recht op een wandeling ?? ?? ??


Ps losloopgebied kennen we hier niet, woon ik te landelijk voor. Alles loopt hier door elkaar, behalve honden ook paarden, schapen (dat zijn meestal wel foutjes dat schapen loslopen), moutainbikers, tractoren, koeien die de weg oversteken omdat ze van wei naar stal gaan etc.

[Lizzy]

en toch is het lastig en blijft het zoeken is mijn 'ervaring' (net 3 maanden hondenbezitter) Ik heb in de afgelopen maanden nog nooit zo veel geleerd en gelezen over het verschijnsel hond als in mijn hele leven daarvoor. Ik vrees dat ik ook zo'n "weetikveelhoehethoortbaasje" was van een "joehoeikbendeleukstepupvanheelnederlandhondje"  Maar het wordt naarmate Moos groter wordt toch  minder leuk en soms zelfs wel wat intimiderend denk ik  Hij is nog steeds vooral blij en vindt iedereen lief en aardig, maar daardoor is hij ook lomp en wild. En hij groeit zo langzaam richting puber met bijbehorende trossen bananen in zijn oren. Duss. Ik braaf (ja echt waar!) rosbief mee naar het losloopgebied bij ons om de hoek. En de eerste de beste hond die hij tegenkwam (en dat vond ik dus toch zielig- ben ik nou ook een asobaas???) was een knorrig oude dame met een hele oude labrador. Ik kreeg niet eens de tijd om Moos fatsoenlijk te roepen en toen begon zij al uit te varen dat haar hond helemaal vol zat met artrose en dat Moos eindelijk eens een keer moest luisteren ... En toen begon ze ook nog met haar laars hem weg te duwen.

Moos snapte er geen laars van dus en ik werd ook wel een beetje boos eigenlijk. Ik weet het ook niet zo goed. Is het niet zo dat die labrador voor zichzelf op moet komen? En verder: ik was er heel dicht bij en had Moos echt wel gepakt uiteindelijk, ik liet het niet gebeuren terwijl ik zelf met andere dingen bezig was. En (maar dit klinkt misschien wel heel onverdraagzaam  ) : hoe 'leuk' is het voor een hond die blijkbaar zo veel pijn heeft om sjokkend en strompelend door zo'n gebied te moeten sjouwen met het risico op allerlei blijs en vrolijks wat op hem afstuift? Moos was natuurlijk niet de enige (jonge) hond daar....

Enfin. Ik leer enorm veel en hoop van harte dat het me lukt om een prettig hondebeest te krijgen dmv een goede opvoeding. De bedoeling is alleen maar goed uiteindelijk!

Ik vind het SUPER dat jij een hondenbaasje bent die nadenkt over dingen! En zich dingen afvraagt! Een - nul voor jou

Maar ik ga je wel eerlijk antwoord geven.

Een oude Labrador met artrose voor zichzelf opkomen? Nee. Daar heeft hij een baasje voor. En wat die mevrouw met haar hond doet: ja, rot gezegd, dat zijn jouw zaken niet...... Ik vind persoonlijk dat ook een oude hond met artrose recht heeft op een lekkere wandeling. En het zou prettig zijn wanneer mensen hun jonge grut bij hem weg houden.

En jij bent verantwoordelijk voor het gedrag en reilen en zeilen van jouw hond. Zij voor die van haar. Ik vind dan ook dat ze wel aan jou kan vragen of jij je hond weg kunt halen (en het mooiste had geweest dat je dat zelf had gezien, maar OK, je loopt met een jonge hond en ik weet welk formaat banaan ze in hun oren kunnen hebben, ik heb er zelf nu ook 2 zo). Ik vind echter dat ze ook niet lichamelijk hoeft te worden met jouw hond. En als je in een losloopgebied gaat lopen, ook al heb je een oude Labrador met artrose, dan nog moet je er rekening mee houden dat dit soort dingen kunnen gebeuren, jonge stuiterballen die niet luisteren. Niet geweldig, niet ideaal, maar ja, wel iets om rekening mee te houden.

Kortom, een gevalletje "kan van beide kanten beter".

[Cindy de Wolf]

en toch is het lastig en blijft het zoeken is mijn 'ervaring' (net 3 maanden hondenbezitter) Ik heb in de afgelopen maanden nog nooit zo veel geleerd en gelezen over het verschijnsel hond als in mijn hele leven daarvoor. Ik vrees dat ik ook zo'n "weetikveelhoehethoortbaasje" was van een "joehoeikbendeleukstepupvanheelnederlandhondje"  Maar het wordt naarmate Moos groter wordt toch  minder leuk en soms zelfs wel wat intimiderend denk ik  Hij is nog steeds vooral blij en vindt iedereen lief en aardig, maar daardoor is hij ook lomp en wild. En hij groeit zo langzaam richting puber met bijbehorende trossen bananen in zijn oren. Duss. Ik braaf (ja echt waar!) rosbief mee naar het losloopgebied bij ons om de hoek. En de eerste de beste hond die hij tegenkwam (en dat vond ik dus toch zielig- ben ik nou ook een asobaas???) was een knorrig oude dame met een hele oude labrador. Ik kreeg niet eens de tijd om Moos fatsoenlijk te roepen en toen begon zij al uit te varen dat haar hond helemaal vol zat met artrose en dat Moos eindelijk eens een keer moest luisteren ... En toen begon ze ook nog met haar laars hem weg te duwen.

Moos snapte er geen laars van dus en ik werd ook wel een beetje boos eigenlijk. Ik weet het ook niet zo goed. Is het niet zo dat die labrador voor zichzelf op moet komen? En verder: ik was er heel dicht bij en had Moos echt wel gepakt uiteindelijk, ik liet het niet gebeuren terwijl ik zelf met andere dingen bezig was. En (maar dit klinkt misschien wel heel onverdraagzaam  ) : hoe 'leuk' is het voor een hond die blijkbaar zo veel pijn heeft om sjokkend en strompelend door zo'n gebied te moeten sjouwen met het risico op allerlei blijs en vrolijks wat op hem afstuift? Moos was natuurlijk niet de enige (jonge) hond daar....

Enfin. Ik leer enorm veel en hoop van harte dat het me lukt om een prettig hondebeest te krijgen dmv een goede opvoeding. De bedoeling is alleen maar goed uiteindelijk!

Lil en Lizzy hebben prima verwoord hoe ik erover denk.

Top voor jou echt waar dat je WIL leren. Dat proces hebben we allemaal mee moeten maken. En naarmate je gaat leren ga je meer (her)kennen. En hopelijk denk je er later nog eens aan terug aan deze post als jouw woef oud en grijs en artrose heeft en waarschijnlijk begrijp je de mevrouw dan meer. En ELKE hond heeft recht om te lopen in een losloopgebied. Waarom zouden de oudjes moeten wijken voor de jongere en hun dagen moeten slijten op de bank???of aan de lijn met blokjes in de buurt????

Op dit moment heb ik o.a. 3 oude honden (10,11 en 12 jaar). Alle 3 hebben ze artrose ontwikkeld MAAAAR zolang daar geen stuiterbal van een jonge ongeleid projectiel vol opknalt kunnen alle honden nog uren lopen. (in januari nog een dagwandeling van Dogtravel gelopen van bijna 20km) maar zoals Lil al aangeeft 1 keer een botsing en het kan weken slecht zijn. Voor Jesse komt nu ook de osteopaat aan huis 1 keer in de 6 weken en hierdoor zal menigeen nog geeneens denken dat ze 12 is...dus ja als ik zo'n hond zie aankomen bescherm ik mijn hond(en). Moet wel zeggen dat als een baas met een puberende bananen in oren hond zijn best doet ik NOOIT uit zal vallen maar interesseert het ze niet (en dat is het verschil met jou) ja dan kan ik ook pislink uit de hoek komen.

[judith1967]

Tja en nu met het zonnige weer komen ze opeens naar buiten met de hondje,en die hondjes mogen dan alles

Mag van mij weer gaan regenen

[CorinaM]

Dank voor jullie reacties!Ik snap het allemaal, en inderdaad, het opvoeden van een hond is een grote leerweg. Vooral voor mij/ons!! Ik heb altijd alleen maar katten gehad en dat is toch een heel ander verhaal (= open deur) Als puppy-eigenaar word je soms ook wel een beetje verwend/raakt gewend aan het idee dat iedereen jouw dotje ook dottig vindt. En als dat dan ineens niet zo is, of er is ineens totally geen begrip/communicatie meer mogelijk dan schrik je. Maar ik leer elke dag, ook van dit forum. Het voorval is nu een maandje geleden en sinds die tijd heb ik ook als regel dat ik eerst het gebied bekijk voor ik Moos de vrijheid geef. Dat kan ook, het is een dijk waar ze los mogen en je kijkt uit over een enorm braakliggend stuk land. Dus eerst de dijk, kan ik gelijk zien wie er 'beneden' is en eenmaal beneden heeft Moos al wat draafmeters in de beentjes. Hij begint soms zelf ook al ietsjes voorzichtiger te worden; gaat pas naar beneden als ik zeg dat het mag. Maar het blijft opletten. Voorzie ik een confrontatie die niet gewenst is dan gaat hij vast. Het lijkt soms zelfs of dat hem ook weer rust geeft omdat het dan weer duidelijk is voor hem...

[Lil]

Je bent echt goed bezig!!!

Hier is ook de ervaring dat de honden het heel erg fijn vinden en rustiger worden als ze gewoon duidelijke regels hebben en ja dus vaak vast gaan. (Ik heb naast het oudje ook nog een herplaatser: een hele grote en zware niet gesocialiseerde hond en voorheen had ik een tervuerense herder die geleerd had dat agressie inzetten effectief was).

[zhiva]

ok, ik zit nu dus even in dubio 
Als Chakotay eens een keer een joekel van een banaan in zijn oor heeft en dus inderdaad bij mij wegstuift over een afstand van zeg maar een 100 meter ben ik dus niet binnen 2 tellen bij hem. Ik roep hem dan wel in de hoop dat hij toch besluit terug te komen maar loop tegelijk ook naar hem toe om hem vast te pakken en bij de ander weg te halen die daar dus niet van gediend is. (Gelukkig ben ik nog geen agressieve hond tegen gekomen tot op heden. Maar dat is denk ik gewoon geluk gehad hebben.)
Ik zou het liefste dan op hem af rennen omdat ik me dus echt heel naar voel tegenover de eigenaar van de andere hond waar hok naartoe rende. Voor de duidelijkheid : Nee, hij doet echt niets en ja, wil echt alleen spelen. (lekker cliché)
Wederlief zegt altijd, niet er naartoe rennen maar lopen. Anders denkt de andere eigenaar misschien gelijk dat hij agressief is of iets dergelijks omdat jij gaat rennen. Ik weet het echt even niet. Het gaat momenteel eigenlijk heel goed met de recall. Maar ja, het blijft een puber en geen machine, dus het gaat wel eens mis.
Wat kunnen jullie meer waarderen? Dat ik me de tandjes loop om zo snel mogelijk bij je te zijn om mijn zwart witte monster weg te halen? Of dat ik echt wel roep en rustig aan kom lopen?

[Summerditches]

Ik heb een volwassen bijna altijd luisterende hond..maar andere honden zijn onweerstaanbaar daar gaat hij heen..en echt hij doet niets maar speelt hij is gek van spelen en is echt heel vriendelijk hoe dan ook..natuurlijk sorteert hij niet in pup, ouder hondje, niet zo'n lief hondjet etc. dus ik hou hem vast  PUNT . Behalve dat hij andere mensen/honden kan "lastig"vallen terwijl die dat niet willen kan hij ook een iets minder sociale hond tegenkomen die om die reden aangelijnd zit..dus nee..mijn probleem dat hij niet luistert dus ik neem de maatregelen..

Wandeling met de pup in het zelfde hondengebied..pup is nog jong, niet gewend om los te lopen maar moet wel aan honden wennen..en het gebied is heel ongelijk met veel kuilen dus wij houden zeker de pup daar aangelijnd..vinden wij geen goed "ga maar lekker even los gebied"..komt er een enorme veel grotere pup vanaf heel ver aangerend en bumpt ploft duwt trekt..wil spelen etc. Dat was net ff teveel indruk dus mijn pup reageert overdondert..slofferde slof..de eigenaresse  "he..wat een bange hond heb jij zeg"..Sorry..wat zou jij doen als je met dit verschil in grootte een enorme hond op je af ziet komen die totaal nergens rekening mee houdt en gewoon maar aan beukt"..Moet je hem los laten.... ..Mevrouw ik heb een pup..kijk eens om uw heen hoe dit gebied eruit ziet..haar poten moeten nog even wat langer mee..en bovendien luistert ze nog totaal niet goed genoeg..met uw aanstormende gevaarte had ze waarschijnlijk direct de benen genomen als ze los was..
Ik dacht..maar heb natuurlijk niet gezegd.."ik wil morgen wel met mijn volwassen reu komen..die is gek op spelen..dan lijnt u uw hond aan..ik laat die van mij los..t is maar 45 kilo..maar hij is gek op spelen en dat gaat heeeeeel goed als uw hond vast zit en hij los en ze kunnen lang spelen want als ik roep komt hij net als uw hond niet dus feest" 8) 8)

[El_Kato]

Afgelopen zondag liep ik met mijn zusje, nichtje van 2,5 en Rana in een recreatiegebied hier in de buurt (tot 1 april losloopgebied) prachtig mooi weer en ondanks dat we vroeg waren was het al drukkig met mensen met honden en later steeds meer mensen met honden en/of kinderen.

Ben daar wel vaker een stel tegen gekomen met een klein hondje en een grote lompe reu waarvan ze heel trots vertelde dat het ook een Old English Bulldog was uit de Leavit lijn. Rana komt ook uit die lijn maar is echt klein in vergelijking met die reu..... Rana weegt 28 kilo en die hond ziet eruit alsof hij er zeker 20 meer weegt, heeft ook wel behoorlijk overgewicht maar hij is echt een heel stuk grover en groter. Die hond is nog geen jaar oud luistert voor geen meter en is zo ontzettend lomp en opdringerig dat Rana hem absoluut niet moet. Ze snauwt bijna nooit maar deze hond negeert ze of snauwt ze weg.

Staan we bij zo'n kinderspeelstukje waar mijn nichtje gezellig aan het klimmen is en van de glijbaan gaat. Even later kwam er nog een stel met 2 kleine kinderen en een klein hondje bij en dat ging prima met Rana. Zie ik opeens vanuit mijn ooghoek die reu op Rana afstormen.....    Die duikt onder het speelapparaat op Rana die probeert te negeren en wil weg maar krijgt geen kans en kiest ervoor hem weg te snauwen. Mijn nichtje op het plateau gezet, mijn zusje gewaarschuwd dat ik bij het speeltoestel vandaan ging en Rana bij me geroepen die kwam niet gelijk omdat die reu haar steeds belaagde maar wel binnen korte tijd. Eigenaren van de reu doen niets...... 

Sta ik op een afstandje duikt die reu weer op Rana........... GRRRRRRRRRRRRRRRR Echt het is bekend dat Rana hem echt niet leuk vind maar wat ik erger vind is dat er nu kleine kinderen naast/vlak bij waren die een trauma voor honden kunnen oplopen doordat ze op zeer lompe wijze omver gerend hadden kunnen worden en met een snauwende/aanvallende (hoe zeg je dat Rana duikt er al snauwend op) hond geconfronteerd worden  Baasje riep toen al wel en hond luisterde gelukkig maar even verderop sta ik met mijn nichtje bij het water te rommelen komt die reu weer aan gestormd..... Nichtje opgetild om omver rennen te voorkomen en toen kwam de eigenaresse ook voorbij gerend om hem terug te halen maar wordt er wel een beetje simpel van hou hem bij of loop door!

[Vivianneb]

ok, ik zit nu dus even in dubio 
Als Chakotay eens een keer een joekel van een banaan in zijn oor heeft en dus inderdaad bij mij wegstuift over een afstand van zeg maar een 100 meter ben ik dus niet binnen 2 tellen bij hem. Ik roep hem dan wel in de hoop dat hij toch besluit terug te komen maar loop tegelijk ook naar hem toe om hem vast te pakken en bij de ander weg te halen die daar dus niet van gediend is. (Gelukkig ben ik nog geen agressieve hond tegen gekomen tot op heden. Maar dat is denk ik gewoon geluk gehad hebben.)
Ik zou het liefste dan op hem af rennen omdat ik me dus echt heel naar voel tegenover de eigenaar van de andere hond waar hok naartoe rende. Voor de duidelijkheid : Nee, hij doet echt niets en ja, wil echt alleen spelen. (lekker cliché)
Wederlief zegt altijd, niet er naartoe rennen maar lopen. Anders denkt de andere eigenaar misschien gelijk dat hij agressief is of iets dergelijks omdat jij gaat rennen. Ik weet het echt even niet. Het gaat momenteel eigenlijk heel goed met de recall. Maar ja, het blijft een puber en geen machine, dus het gaat wel eens mis.
Wat kunnen jullie meer waarderen? Dat ik me de tandjes loop om zo snel mogelijk bij je te zijn om mijn zwart witte monster weg te halen? Of dat ik echt wel roep en rustig aan kom lopen?

Ik herken het probleem wel hoor, ik heb ook zo'n jonge man die dat af en toe nog doet En inderdaad heel hard aan komen rennen en de hond grijpen of aanlijnen (als je dat al voor elkaar krijgt, de mijne ging gewoon keihard rondjes rennen, waardoor de situatie nog meer verergerde) is voor de staat van de hond niet handig - je brengt wel die stress over dus de hond zal niet kalm meer reageren. Rustig aan komen lopen en doen alsof er niets aan de hand is, is voor de hond het beste, maar voor de medebaasjes ergerlijk. Dus wat ik doe - als ik niet in paniek raak, het zit er nog niet 100% in- is een aantal grote hink-stap-sprong stappen (snel en makkelijk), keihard joehoe roepen en heel hard de andere kant oprennen. Nu heb ik een herder, dus 1. hij wil niet dat ik zonder hem vertrek en 2. zijn instinct is toch achter de snelste aanrennen
Ik oefen dit ook als we alleen zijn zonder afleiding (dus als hij vooruit loopt, of achterop raakt omdat er iets heel interessant ruikt).
En natuurlijk het belangrijkste - als hij achter je aankomt - je gedragen alsof hij de beste van de wereld is (of je dat nu doet met voer, spelen, knuffelen, stem... maakt niet zo uit).