
Inmiddels heb ik de oude eigenaren gesproken, en "natuurlijk" hadden de katten daar nergens last van, mist ze de beide katers nog elke dag (goh, vreemd .. Heb nooit meer reactie gehad op mijn updates hoe het hier ging) en schrok ze heel erg van mijn bericht
Ik ben er klaar mee, deze strijd ga ik niet aan met ze, ik heb de blaas van beide kanjers gezien, ik weet hoe ze waren toen ze hier kwamen (om de zoveel minuten naar de bak, onzindelijk enz enz) en hoe vaak ik dat nagevraagd heb aan hun en ook aan fokkers (misschien gaan Britten wel vaak naar de bak ?)
Ook zien we hoe ze nu zijn (en dat is precies hetzelfde als toen we ze net hadden) ......
En we gaan ze er volgende week vanaf helpen, en dan kan ik de angst, onzekerheid over hun gezondheid achter me laten
En het is alsof ze het doorhebben dat we actie gaan ondernemen, ze zijn enorm aanhankelijk en liggen zelfs 5 cm naast de honden op de bank



Al met al ben ik blij en opgelucht als de operatie erop zit, want toen ze gister met een roesje voor de echo op de tafel lagen kwamen er zoveel oude emoties terug (inslapen van Pepper en Dopie

Ik hoop gewoon dat we na de operatie (nog meer) van elkaar kunnen genieten, want ze zijn het zo waard !