Hier kunnen jullie lekker kletsen. Dit board is dus niet bedoeld voor serieuze voedings/gezondheidsvragen!

Moderators: Lizzy, Charlie Angel, eelke

#2684133
danielle1980 schreef: uh maar umai is toch ook geen asielhond of herplaatser :P :-\
:wavetowel2: Heb je helemaal gelijk in. Maar wel uit een soort overschot situatie, een ongelukje.
Ik heb haar onder andere gekozen omdat ze een bastaard is en omdat ze op vers is opgegroeid. Die combinatie is vrij lastig te vinden. En ik wilde wel eens een keer een pup. Ik had tot dan toe alleen nog maar volwassen honden gehad.

Mijn stukje is ook niet bedoeld als kritiek op mensen die wel een rashondenpup willen. Meer als overweging, stof tot nadenken. En erg persoonlijk. Zo kijk ik tegen dieren aan.
Ik neem ook geen hond om iets mee te gaan doen, zoals Huub, die wil een hond om IPO mee te doen. Ik kijk naar de hond en bedenk dat wat leuk/goed zou zijn om te doen met de hond.
Met de vorige heb ik alleen maar in het bos gewandeld. Meer zat er niet in, maar dat was ook al erg leuk voor hem. Dus dan maakt het ook niet uit als de hond niet aan bepaalde verwachtingen voldoet.
Als je een hond wilt hebben met een bepaald doel, dan is een rashond wel gemakkelijker, want dat is het karkakter wat voorspelbaarder.
#2684141
Lil schreef: zo diep had ik nog niet nagedacht, hoewel ik het wel met je eens ben.

Ik zie vaak: hond wordt heel anders gehouden in heel andere omgeving en is bang voor mensen en komt dan opeens als huishond in NL en moet gesocialiseerd worden en zijn angst overwinnen. Best moeilijk als dat ik dat vaak om me heen zie.
Tjah is dat niet ook een beetje egoisme?
Een hond confronteren met situaties die voor hem hartstikke eng zijn, hem perse over angsten heen willen helpen omdat jij graag wilt dat hij mee kan naar plekken met zulke situaties terwijl het voor de hond niks toevoegt aan zijn leven?

Ik snap sowieso niet waarom mensen een hond aanschaffen die totaal niet bij hun past en hem perse willen veranderen, neem dan gewoon een hond die wel aan je verwachtingen kan voldoen ipv die ene hond een leven met stress en angst geven. Zowel bij herplaatsers als bij pups.
Ik denk dat er al flink wat minder honden in asielen zouden zitten als mensen hun huiswerk deden voor de aanschaf en voor het hele pakketje gaan ipv ras typische gedragingen er uit willen trainen.
#2684166
Kerettilainen schreef: Tjah is dat niet ook een beetje egoisme?
Een hond confronteren met situaties die voor hem hartstikke eng zijn, hem perse over angsten heen willen helpen omdat jij graag wilt dat hij mee kan naar plekken met zulke situaties terwijl het voor de hond niks toevoegt aan zijn leven?

Ik snap sowieso niet waarom mensen een hond aanschaffen die totaal niet bij hun past en hem perse willen veranderen, neem dan gewoon een hond die wel aan je verwachtingen kan voldoen ipv die ene hond een leven met stress en angst geven. Zowel bij herplaatsers als bij pups.
Ik denk dat er al flink wat minder honden in asielen zouden zitten als mensen hun huiswerk deden voor de aanschaf en voor het hele pakketje gaan ipv ras typische gedragingen er uit willen trainen.
absoluut mee eens
#2684255
Voor een Cane Corso pup is de reguliere prijs ca. €1000,= Hebben wij ook betaald voor onze pups en gevraagd voor de pups uit ons nest. Niets mis mee, vind ik. Een fokker die er alles aan doet om een zo goed mogelijke combi van ouder dieren te maken, lees: gezondheidsonderzoeken, evt. reizen naar het buitenland voor de best mogelijk geschikte reu voor de teef in kwestie, goed voer, checks van de DA in het nest, socialisatie en alles wat er verder bij komt kijken (en nee, dan heb ik het niet over show resultaten, want die boeien mij weinig tot niets) dan mag je er van mij als fokker ook best wat aan over houden.
De reu die onze teef heeft gedekt, bleek ook meerdere titels te hebben... Echt niet op gelet. Hij paste qua gezondheid, bouw en karakter en afstamming het best bij onze dame, ook al konden we veel dichter bij huis kiezen voor een andere iets minder geschikte reu.
Onze criteria voor een passende reu bij onze teef waren goede heupen en ellebogen,  algehele gezondheid, ook bij nakomelingen, niet te groot, aangezien onze dame flink is, een relaxed karakter als tegenwicht aan onze soms pittige dame. Uiteraard speelden in het totaalplaatje de uitkomsten van beider voorouders ook duidelijk mee. Deze reu woont in Servië, niet naast de deur. Na de eerste dekking bleek onze dame leeg. Dus een herdekking, dit keer in Zweden waar hij tijdelijk verbleef voor nieuw bloed in andere lijnen. Zouden we alle kosten optellen en berekenen in de pupprijs, hadden we zeer zwaar verlies geleden. Maar dat is nooit onze insteek geweest. Wij wilden een verantwoorde ouder combi voor een mooi CC nest. Onze keus, onze verantwoordelijkheid.
#2684269
keetje schreef: Ik heb jarenlang op 1 hoog gewoond, met 3 honden, 2 bullen en 1 x Duitse dog.
Met lift.
Het ging 2 keer per dag mee in de auto naar de polder waar ze zich uitleefden, los. Verder gewoon de wandelingen in de buurt.
Naast ons een mevrouw met een klein ding, die zijn behoefte deed op het balkon en 1 of 2 keer per dag even buiten zijn pootje op mocht tillen, terwijl mevrouw met een sigaretje onder de flat bleef staan.
Ik weet niet welke hond(en) heb beter had(den)
Wij wilden al jaren een hond, woonden des tijds in een bosrijke omgeving op 1 hoog.
Echter de woning vonden wij veel te klein voor een hond, komt bij de trap was erg steil en wanneer deze nat was van bijvoorbeeld regen ook erg glad.
Dit was geen optie voor ons om een hond te nemen, wij willen een hond liever geen trap(pen) laten lopen.

Nu wonen wij op 2 hoog in een véél ruimer appartementencomplex aan de rand van het centrum, wel zonder liften en moeten we 4 kleine trappen nemen.
Nog steeds hadden wij de wens voor een hond, nu onze woning erg dicht bij de o.a. waal,uiterwaarden, bos en polder is vonden wij dat er nu een hond bij ons mocht komen wonen.

Een aantal 'BARF-plaatsers' die bij ons thuis zijn geweest of welke bekend zijn in deze stad weten wel hoe de situatie bij ons is.

Sneller dan verwacht, bij geluk en pure toeval, kwam Boef bij ons wonen, een fantastisch mooie en leuke Labrador Retriever van bijna 29 kilo, waar we erg gelukkig mee zijn.

Wij hebben hem van begin af aan altijd opgetild en van beneden naar boven getild en vice versa, dit blijven wij ook gewoon doen.
Ondanks zijn (op dit moment bijna) 29 kilo is het voor ons prima te doen.
Boef weet niet beter en ook (niet onbelangrijk!) voor hem, is het ook geen belemmering.
Hij blijft bij de trappen ook stilstaan en weet/verwacht ook dat ie op handen gedragen wordt.. ('prince charming')

Hadden wij nu in het midden van het centrum gewoond of in een wijk elders in de stad op bijvoorbeeld 2 hoog, zonder een bos, polder, uitlaat/speelvelden, water enzovoorts? Dan was er nu geen hond geweest bij ons thuis. (Wij hebben geen auto, dus zouden hem in dat geval niet snel naar een bos o.i.d kunnen verplaatsen).

Enkel een lantaarnpaal en een stoeptegel waar een enkele grasspriet naast groeit waar hij dan zijn behoefte op zou moeten doen, is uitgesloten.

Wij vinden dat de hond alle ruimte en voorzieningen zoals aangegeven, moet hebben, om lekker zijn gang te laten gaan.
Bij ons in de straat wonen ook veel mensen die hulphond behoevend zijn, ook voor hen is de ligging ideaal voor als hun hond(en) even niet aan het werk zijn.

Wat wij helaas, zoals je aangeeft ook zien... Mensen al peuk rokend op het hele kleine stukje gras naast een schooltje, wachtend opdat de hond klaar is en weer naar binnen gaan.. Inderdaad, erg jammer! >:(
Laatst gewijzigd door Boef op vr 31 mei 2013, 03:16, 1 keer totaal gewijzigd.
#2684312
Kerettilainen schreef: Tjah is dat niet ook een beetje egoisme?
Een hond confronteren met situaties die voor hem hartstikke eng zijn, hem perse over angsten heen willen helpen omdat jij graag wilt dat hij mee kan naar plekken met zulke situaties terwijl het voor de hond niks toevoegt aan zijn leven?

Ik snap sowieso niet waarom mensen een hond aanschaffen die totaal niet bij hun past en hem perse willen veranderen, neem dan gewoon een hond die wel aan je verwachtingen kan voldoen ipv die ene hond een leven met stress en angst geven. Zowel bij herplaatsers als bij pups.
Ik denk dat er al flink wat minder honden in asielen zouden zitten als mensen hun huiswerk deden voor de aanschaf en voor het hele pakketje gaan ipv ras typische gedragingen er uit willen trainen.
Daar ben ik het volkomen mee eens,...
#2684328
Kerettilainen schreef: Tjah is dat niet ook een beetje egoisme?
Een hond confronteren met situaties die voor hem hartstikke eng zijn, hem perse over angsten heen willen helpen omdat jij graag wilt dat hij mee kan naar plekken met zulke situaties terwijl het voor de hond niks toevoegt aan zijn leven?
Ik weet niet in wat voor context je dit precies bedoelt, maar je trekt nogal een conclusie.

Hoezo voegt het niets toe aan het leven van de hond om hem over angsten heen te helpen? Nadat ze overwonnen zijn, kan hij toch een veel leuker en rijker leven hebben! En kunnen dingen die nou eenmaal moeten in het leven, gemakkelijker worden.
Voorbeeld: Oscar is een onzekere hond en kwam heel angstig bij ons. Hij kende amper wat, had zijn jonge leven behoorlijk geisoleerd doorgebracht. Wij zijn met hem aan de slag gegaan en hebben hem over veel angsten heen geholpen. Zo goed, dat als wij mensen vertellen wat zijn achtergrond is en zijn problemen zijn, we vaak niet eens geloofd worden. We hebben ook getraind om hem op en in voorwerpen te laten staan (speciekuip, krukjes), iets wat hij heel eng vond. Als gevolg van die training, konden we hem afgelopen dinsdag heel snel in de hydrotrainer laten lopen, want hij heeft geleerd dat nieuwe dingen leuk zijn in plaats van eng. Hadden we dat niet getraind en geoefend, dan had dat nooit gelukt.

Mijn volgende vraag is ook: wat is het alternatief? Als je de hond niet over zijn angsten heen wil helpen komen, wat dan? De hond maar bang laten? Dat is toch geen alternatief?
#2684330
Kaela schreef: Ik weet niet in wat voor context je dit precies bedoelt, maar je trekt nogal een conclusie.

Hoezo voegt het niets toe aan het leven van de hond om hem over angsten heen te helpen? Nadat ze overwonnen zijn, kan hij toch een veel leuker en rijker leven hebben! En kunnen dingen die nou eenmaal moeten in het leven, gemakkelijker worden.
Voorbeeld: Oscar is een onzekere hond en kwam heel angstig bij ons. Hij kende amper wat, had zijn jonge leven behoorlijk geisoleerd doorgebracht. Wij zijn met hem aan de slag gegaan en hebben hem over veel angsten heen geholpen. Zo goed, dat als wij mensen vertellen wat zijn achtergrond is en zijn problemen zijn, we vaak niet eens geloofd worden. We hebben ook getraind om hem op en in voorwerpen te laten staan (speciekuip, krukjes), iets wat hij heel eng vond. Als gevolg van die training, konden we hem afgelopen dinsdag heel snel in de hydrotrainer laten lopen, want hij heeft geleerd dat nieuwe dingen leuk zijn in plaats van eng. Hadden we dat niet getraind en geoefend, dan had dat nooit gelukt.

Mijn volgende vraag is ook: wat is het alternatief? Als je de hond niet over zijn angsten heen wil helpen komen, wat dan? De hond maar bang laten? Dat is toch geen alternatief?
Ik denk dat dit gaat over hele bange honden die we uit het buitenland slepen om hier 'leuk huishond' te gaan zitten wezen. Als je zo'n hond in NL over zijn angsten heen kan helpen en er inderdaad een leuke huishond van kan maken: dan is dat natuurlijk geweldig. Maar het lukt ook wel eens niet. En dan zit zo'n dier een heel leven lang in angst. Wat met recht heel veel erger is dan hem over de angst heen helpen.
#2684331
Lizzy schreef: Ik denk dat dit gaat over hele bange honden die we uit het buitenland slepen om hier 'leuk huishond' te gaan zitten wezen. Als je zo'n hond in NL over zijn angsten heen kan helpen en er inderdaad een leuke huishond van kan maken: dan is dat natuurlijk geweldig. Maar het lukt ook wel eens niet. En dan zit zo'n dier een heel leven lang in angst. Wat met recht heel veel erger is dan hem over de angst heen helpen.
Absoluut, als de hond té bang is en niet geholpen kan worden, dan is het heel erg. De vraag is alleen of die hond daar waar hij was dan beter af is. Hij is niet voor niets heel erg angstig geworden. Dat bedoel ik met: wat is het alternatief?
#2684366
Mijn eerste Saluki was ook een heel erg bange hond, durfde niet eens te lopen op straat, was om het maar zo te zeggen bang voor zijn eigen schaduw.
Kwam uit hele mooie lijnen van de zoon van een zeer bekende cabaretier. Daar ging dus ook alles fout, maar ben heel blij dat ik hem gekocht heb, het heeft een jaar geduurd en heel veel doorzettingsvermogen gekost voor  hij normaal was maar hij heeft het gered.

Heb ook nog een teefje gekocht , ook vreselijk angstig, had alleen een kennel gezien. Eigenaar kon haar niet eens aan de lijn krijgen, (dierenarts) ook zij heeft na een jaar werken een heel leuk leven gehad.
Ik vind het de moeite wel waard het te proberen.

Ik ken heel veel mensen met een resque en dat gaat wonder boven wonder heel vaak goed, het is dus niet zo dat het allemaal hopeloos is.
Belangrijk is denk ik dat je het een hond laat en er geen getrainde robot van wil maken
Laatst gewijzigd door saluki op vr 31 mei 2013, 09:38, 1 keer totaal gewijzigd.
#2684757
Kaela schreef: Absoluut, als de hond té bang is en niet geholpen kan worden, dan is het heel erg. De vraag is alleen of die hond daar waar hij was dan beter af is. Hij is niet voor niets heel erg angstig geworden. Dat bedoel ik met: wat is het alternatief?
Je wat meer aanpassen aan de hond bedoel ik ipv hem te willen veranderen in de perfecte huishond.
Ik kan me voorstellen dat het voor de hond heel moeilijk is om na eigenlijk niks gewend te zijn een sociale huishond te worden.
Maar je kunt er ook voor kiezen om bijvoorbeeld op plekken/tijden te gaan wandelen die minder eng zijn voor de hond.
Om te accepteren dat de hond nou eenmaal niet met elke vreemde hond over weg kan.
Of hem een goed geisoleerd hok te geven en hem in de tuin te laten en daar veel tijd met hem doorbrengen ipv hem in huis te willen hebben zonder te slopen en zijn behoefte overal te doen.
Als het met jouw hond lukt is het alleen maar beter maar ik denk dat niet elke hond zich zal kunnen aanpassen aan de drukke Nederlandse maatschappij. Sommige zullen bang blijven en dan kun je ze ook een gelukkig leven geven terwijl je de enge dingen vermijd toch?
#2826341
Mijn ervaring met de Border Collie uit werk/sport lijn is dat ze tussen de 700 en 900 euro kosten.
Voor Storm heb ik 750 euro betaald en voor Nova 800 euro, en dat vind ik zeer acceptabele prijzen.

Ik zou, hoe de prijzen er op dit moment voor staan, denk ik niet meer betalen dan 1000 euro voor een border pupje uit werk/sport lijnen
Maar ik denk dat mijn grens stiekem bij 900 euro ligt, denk ook een beetje afhankelijk van de situatie
 Terug naar “Bar-plaats”

Barfplaats wordt gesponsord door