Jongens, wat een heerlijkheid!!!!
Soms voelt het zo vanzelfsprekend, maar vaker voelt het zooooo bijzonder!!!
Wakker worden en zijn lieve snuit zien....nog loom liggend op zijn matras, slaat zijn staartje op en neer!!
Poezen voeren en dan meldt meneer zich bovenaan de trap, achter het traphekje....beetje piepend, zodat ik 'em toch vooral kom halen (ik had 'em natuurlijk al lang van zijn matras op horen krabbelen...zijn pootjes over het laminaat boven...). Samen dalen we af....om eens even uitgebreid begroet te worden door zijn poezenvrienden. Dan wil hij wel even buiten kijken...wie weet, misschien moet er nog iets verjaagd worden?? Anders op zijn minst even neuzen met de konijnenneusjes, even snuiven of het nog dezelfde zijn..en of het ze goed vergaat
En natuurlijk water slobberen uit de plantenbak buiten.
Inmiddels zal het al wel tijd zijn om de poezenbakjes uit te mogen likken?? Yammie!!
En daar komt mijn eigen bak eten al aan!!! Meeeeeer, meeeeeer, meeeeer!!
Lekkel, lekkel!! Ik heb t op!! Toetje graag!!
Smeksmek...
Sjo, bekkie afvegen aan de poef...en dan even op zoek naar de piepdino(saurus)...om even gezellig samen te piepen!
Tja, en dan...dan is het zover. De spullen worden gepakt (ff checken..Ja, ook mijn eten gaat in de tas. Heel goed!!!)...we gaan werken!!!
Alles in de auto en dan eerst naar 't park voor mijn rondje!!! Heeeerlijk!!
En ik?? Ik voel mij zo rijk dat Yuki nog dagelijks bij mij is!!! Wij samen nog mogen genieten, en samen op pad mogen blijven gaan!! Lucky me!!!
Net een zout vissie opgeknaagd, dus nu hoef ik het drinken even niet te forceren.
