Dit is een mail die ik zaterdag aan mijn beste vriendje stuurde.
Ik doe het even gemakshalve op deze manier, anders moet ik nogmaals het hele verhaal opschrijven.......
Ik heb al drie dagen met GAIA en Djara dat ze erg erg erg aan de diarhee zijn.
Sinds eergisteravond is GAIA helemaal gestopt met iets tot zich te nemen.
Ook geen drinken meer.
Djara drinkt gelukkig WEL!!!
En BAIke ...die ontspringt de dans tot nog toe.....
Ik begin gewoon maar ergens te schrijven....
==============================================
==============================================
pppfff dierenarts is onderweg.
GAIA gaat hard achteruit nu hij wilde net opstaan ging nog maar net en als hij loopt struikelt hij soms over zijn voor poten
ik ben zo bang..........
Hij is heel ver weg hij wil steeds slapen maar geeft zich er niet aan over gdverrrrrr
hij ligt aldoor met de kop in de lucht maar valt steeds bijna in slaap en tegen tijd dat hoofd grond raakt hij weer wakker en met ogen direct op zoek naar mij en als hij me vindt kijkt ie triest maar toch ook vol vertrouwen .
Rutteman overlegd NU, ''as we speak'' met sjoerdt.........
========================================================
========================================================
Dit was gisteravond...jezus wat ben ik bang geweest zeg, wat ben ik geschrokken.
Het was net of GAIA een soort aanvallen kreeg.
Hij stond op en zijn kont viel weer ter aarde, of hij viel over de kop over zijn eigen voorpoten.
Alsof hij voor stopte met lopen en achter nog doorliep zal ik maar zeggen, bbrrrr
Maar het ergste was dat hij niets van me wilde weten, zich afzijdig hield en zich niet kon overgeven aan zijn vermoeidheid.
Had echt het idee dat hij heel bang was...............
Sjoerdt is dus drie keer naar hier gekomen de laatste keer was om negen uur gisteravond en hij komt straks weer.
Rutteman denkt aan opnamen op de IC in Utrecht.
Ik wil dit liever niet, ik wil niet GAIA daar achterlaten in een nare betegelde ruimte, met mensen die hij niet kent, en ZONDER MIJ.......
En heb ook niet het idee dat het em daar in zit!!!!!
Rutteman vindt het thuis toedienen van een infuus eigenlijk geen optie.
Want gisteren heeft GAIA hier thuis een infuus gekregen en vanmiddag krijgt hij er weer een.
Dit om hem vocht en medicijnen toe te dienen, te samen met een pijnstiller.
Moet je je voorstellen hij ligt op zijn kussen, ineens in een soort paniek reflex springt hij op en meteen over strekt hij zijn achterpoten en staart dus alles tot op het uiterste gestrekt, en in een rechte lijn.
Zijn achterpoten draaien weg en hij dondert kermend met zijn hele achterkant op de grond, in mijn armen, en de lieve dwaas wilde eigenlijk met zijn bek mijn kin pakken, als of hij me zo vast wilde houden.... het was eigenlijk zo mooi maar ook zoooooo eng bbrrrr tranen trekkend!!
BAIke en Djara sloegen dit alles vanaf een afstandje gade, en kwamen echt NIET in de buurt.
Dit alles wordt dan veroorzaakt door die darm die zich gewoon helemaal samentrekt en als het ware uitwringt, weet ik NU!!
Toen het gebeurde, schrok ik zo dat ik mijn telefoon niet kon vinden die in mijn broek zak zat en in paniek Ankie belde en ben naast GAIA gaan zitten met het idee dat dit zijn laatste momenten waren.
Na een minuut kalmeerde hij weer en legde toen eindelijk zijn kop in mijn schoot en leek in een diepe slaap te donderen.
Vijf minuten later ontwaakte hij weer stond op en liep naar de rommel kamer om daar te gaan liggen...........alleen en ver weg......
Toen heb ik Sjoerdt gebeld echt in de overtuiging dat het over was en die is toen weer gekomen.
Maar hij zag meteen dat het zijn darmen waren en heeft toen weer eea toegediend en toen kon de man eindelijk een beetje ontspannen.
Toen ben ik na een uurtje met BAIke en Djara even het bos ingegaan en heb daar echt keihard lopen janken zeg GEWELDIG!!!!!!!!
Snel weer naar huis en ik doe de deur open, staat de mooie man daar met mijn slipper in de bek blij te wezen!!!!!!!!!
Heerlijk om weer thuis te komen ook al was ik maar een kwartiertje weg geweest.
Hij heeft een darm infectie waarschijnlijk dezelfde als Djara alleen GAIA's weerstand is natuurlijk nihil en dus komen dit soort dingen keihard aan bij hem.
Godverdomme wat ben ik bang geweest zeg ik had het idee dat ik hem ging verliezen, dit is het dan, gewoon hopla in een paar uur hondje kwijt......
En wat kom je jezelf op die momenten tegen zeg, ik, met al mijn mooie woorden en gedachten...ze vallen één voor één aan duigen kan ik je zeggen.
Ik zeg altijd heel stoer tegen GAIA, " je moet gaan, als je vindt dat het tijd is, blijf niet voor mij................."
Gisteren toen ik echt heel bang was en hem lag te wiegen in mijn armen mompelde ik steeds blijf bij me GAIA alsjeblieft blijf nog bij me...........
Ik wil nog zoveel met je beleven, je nog zo veel laten zien enze enze enze wat ik hem allemaal niet gezegd heb, echt een hele pure liefdesverklaring.
Zo zie je maar dat alle mooie voornemens zeer fragiel zijn.
Toen ik in bed ging bleef GAIA op zijn kussen liggen en wilde niet mee in bed.
Dus ik ben uiteindelijk met een oog en een oor open in slaap gevallen en op gegeven moment hoorde ik iemand drinken, ik kijken, was het Djara, ook goed maar GAIA moest drinken drinken drinken en deed het niet.
Heb dus de hele avond met een 20cl spuit GAIA geforceerd laten drinken.
Verschrikkelijk om te doen maar ja het was er op of er onder.
En ineens midden in de nacht wordt ik wakker gelebberd staat de grote man over me heen en ik doe mijn ogen open, hij laat zich in mijn armen zakken en valt in slaap keihard in slaap haha.
Dus ik heb zo in een halve waakslaaptoestand met hem in mijn armen de nacht door gebracht.
Sjezus wat waren dat intense momenten zeg, alleen wij bestonden nog voor de rest niets, leegte, NU NU NU NU NU NU!!!!!!!
Maar goed vanmorgen ging het wel wat beter met hem, maar hij is er nog LANG niet.
Hij wilde een heel klein stukje gekookte kip aan pakken en twee mini zalmkoekjes maar toen liep hij weer weg bij zijn etensbak.
Djara wil ook nog steeds niet eten, maar drinkt gelukkig wel.
Nu ligt hij op zijn kussen in de zon, maar rilt nog steeds en je kan echt goed zien dat hij een paar kilo kwijt is hoor gdverrrr hij heeft het juist zo hard nodig!!!
Wel drinkt hij van tijd tot tijd wat, kleine beetjes maar tis een begin.
Ik kruip weer onder de wol met hem, en dan zal straks Sjoerdt zich melden aan de poort.
Misschien stuur ik vanavond nog even een up date.
vele warme knuffels....
========================================================================================================================
Dit gaat over Zondag..
Gelukkig heeft GAIA een klein beetje gegeten, en hij lijkt het goed te verdragen.
Ook drinkt hij af en toe kleine beetjes maar wel met enige regelmaat en hoef dus gelukkig even niet met die spuit in de weer.
Hij heeft zo'n beetje de hele middag lekker in bed onder een dekentje liggen slapen.
Hij was echt vertrokken, die moet wel effe wat inhalen!.
Af en toe even bij hem gaan liggen en hem gemasseerd.
En ineens slaat hij zijn grote poot om me hen zo als hij dat zo vaak doet....Daar is hij weer voelde ik!!!
Tot aan de waterbak verdween de bedstee in, en af en toe bracht ik hem kleine stukjes gekookte kip.
De ene keer at hij het op de andere keer nam hij het niet aan.
Vanmiddag is Sjoerdt weer geweest en we hebben GAIA weer een vloeistof infuus gegeven, en wat antibiotica.
Af en toe ligt hij nog wel te trillen, en dat is niet fijn om te zien,maar in het algemeen is hij wel weer wat meer aanwezig.
Zo juist zijn we een klein stukje het bos ingelopen, echt een klein stukje want je merkt dat hij echt niets over heeft, jeetje zeg.
Uiteindelijk ging hij daar ook weer zitten , en er kwam een beetje mosterd gele iets dikkere diarhee uit, maar vooral geen bloedsporen!!!!
Okergeel bijna.........En Djara heeft precies de zelfde kleur, alleen Djara's poep wordt al wel wat dikker.
Djara heeft duidelijk ook weer meer energie en rent al weer redelijk rond, maar eten wil hij nog niet.
Had ik er eindelijk wat kilo's op bij hem, nou die zijn zo weer verdwenen, hij is weer de langpootmug van vroeger.
Morgen moeten we weer naar Wageningen, ben heel ""benieuwd " wat dhr Rutteman gaat zeggen.........
Maar eerst maar weer de nacht door, nu ligt hij lekker voor de kachel.
wordt vervolgd......
En dit gaat over vandaag.
Wie o wie...... haalt me uit deze nachtmerrie.....
Nee helaas het is niet goed met GAIA.
Waar te beginnen..........
GAIA heeft inmiddels een bloedarmoede ontwikkeld, dit ten gevolge van de medicijnen.
Hierdoor is zo'n infectie als hij heeft gehad dan ook veel heftiger, want het bloed kan niet/slecht vechten tegen de infectiehaard.
Door deze bloedarmoede bevat het bloed minder zuurstof, waardoor het hart harder gaat pompen 90 tot 100 in plaats van 60 tot 70.
Omdat er te weinig zuurstof in het bloed zit krijg je dus van die uitvallen zoals hij had met het vallen enzovoort.
De kanker zit waarschijnlijk inmiddels in zijn beenmerg en dan heb je het over acute leukemie, oftewel bloedkanker.
Een hoop Lymfeknopen zijn inmiddels behoorlijk aan het groeien,ook die in hals en boeg/borst.
DUS....... we hebben de medicatie gestopt, geen Endoxan of Leukeran meer, dit zou zich zelf alleen maar tegen gaan werken op dit moment.
De Prednisolon omlaag gehaald naar 15 mg ipv 25
De prognose......Tja valt niets van te zeggen, maar eerder dagen/weken, dan maanden werd me verteld.
Dus helaas het grote aftellen lijkt nu dus echt begonnen, kijk iedere dag naar hem en heeft hij een goeie dag, gun hem die dan, maar houd hem in de gaten,was wat dhr Rutteman me zei.
Dus die infectie staat eigenlijk los van wat er nu gebeurd, hoewel eea elkaar toch ook weer in de hand heeft.
Je zou bijna gaan hopen dat hij een salmonella infectie heeft, dat is tenminste te genezen..........
Toen ik aan het einde van de sessie vroeg, "over hoelang maken we weer een afspraak???"
Rutteman keek me aan en zei," Wij hoeven geen vervolg afspraak meer te maken".
Ik ben oncoloog, en hier gaat het over chemo en aanverwanten, hier stoppen we mee dus je moet het van af nu bij je eigen dierenarts zoeken..........
Toen ik naar de assistente liep om daar de prednisolon te halen en te betalen was Rutteman vergeten door te geven hoeveel prednisolon ik mee moest hebben, dus de assistente zei, nou voor een maand dan maar.......
Ik vroeg om Prednisolon voor twee jaar, en barste in huilen uit.
Het gemene is dat als je GAIA nu ziet hij gewoon de oude GAIA is van zeg een week geleden.
Alsof er niets gebeurd is afgelopen weekend.
Hij is enorm opgeknapt hij is weer helemaal aanwezig en alert en of ik effe eten wil maken nu!!!!!
Hij is weer helemaal bij me loopt me weer overal na en hij ligt nu onderaan mijn buro stoel.
Alleen als we naar buiten gaan dan begint hij vol overgave te rennen, maar na tien minuten is zijn tong zo lang dat hij er bijna over struikelt.
Dus snel maar weer naar huis.
Pppfff verder ben ik sprakeloos geloof ik, nu maar wachten op wat de tijd brengen gaat.
Ik voel me koud, koud tot op het bot......
Maar ik houd me sterk, het kost me veel moeite maar het MOET,het moet voor GAIA.
_________________
