Zo'n kleine 10 jaar geleden heeft Yuki toen hij nog een Yuki-tje was een balletje ingeslikt, zo'n rubber beachbalballetje. De dierenarts adviseerde om hem ontbijtkoek of aardappels te laten eten en dan langs te komen. Voordat ik het wist had hij hem een spuit in zijn bil gejenst. Ik zei nog; wat doet u nu??

Hij zei dat ie hem een narcosespuit gaf, omdat de bijwerking daarvan is dat ze gaan braken....vond het wat wazig, maar vooruit...het kwaad was reeds geschied. Yuki sukkelde in slaap en probeerde 2 keer wat over te geven...maar had er de kracht niet meer voor.
Einde oefening....neemt u de hond maar weer mee, zei de da. Dus ik met een slapende hond naar huis..... Toen ik de praktijk wilde verlaten zei de beste man nog dat we thuis, als Yuki weer bij positieven was, nog konden proberen om hem dmv zout te laten braken, dit was een tip van een oude da zei hij.
Zo gezegd, zo gedaan. Mennn, ik heb een hond nog nooit zo zien braken...echt vanuit zijn achterste teenkootjes....en wel een keer of 12....
Het balletje is meegekomen, Yuki heeft liters water gedronken en liters geplast...en nu is ie 10,5 jaar.
Zonder zout had ie wellicht geopereerd moeten worden. Gelukkig kende ik toen deze verhalen nog niet, want dat had een vreselijk dillema opgeleverd, vrees ik.
Wat ik hiermee wil zeggen?? Geen idee eigenlijk... ???
