Moderators: koekje, pearlsofpassion
Ivonne schreef:Robert's naam vervangen door Peter en hier precies hetzelfdeik moet zeggen dat ik redelijk ben afgericht door ze maar Robert maakt het bonter; de katten slapen hier op bed (de een tegen mijn been en de ander in de holte van mijn arm) maar zo nu en dan gaat er een bij Robert liggen en hij blijft dan in die houding liggen (ook al ligt het k.. ) maar hij vind het zo "zielig" want die kat ligt zo lekker te slapen.......
. En dan ligt er ook nog één tussen onze hoofdkussens. De laatste slaapt op haar eigen plekje op zolder. (als dat nog op prijs gesteld wordt nu hij zich beter voelt 
)Mayka schreef:De oudste, Meid, slaapt ook op bed..Maar daar is zij degene die zich moet aanpassen..Het werd echt te gek en deed geen oog meer dicht, heb echt mezelf moeten toespreken "en nu ist afgelopen" Op bed is prima maar als ik me om wil draaien, pech dan draait ze maar mee..Wat ik wel voor haar doe is elke keer als ze eruit is geweest en weer terug wil, het dekbed omhoog houden..Maar dat gaat tegenwoordig op de automatische piloot
Robert's naam vervangen door Peter en hier precies hetzelfde
We blijven duimen voor Moby, geef hem maar een dikke knuffel
En, Zurca, wat heb je weer prachtige foto's in je handtekening!!!
sylvia schreef: Volgens mij is die cyper in een eerder leven een dril sergean6t gweest aan die blik te zien
. Nu inderdaad maar hopen dat het goed blijft gaan. Het zou stress kunnen zijn, maar bij mijn Dante was dat het denk ik ook niet. Hij had een paar keer plas/druppel aanvallen gehad zonder dat er gruis werd gevonden. Nu kan je denken dat is stress, maar sinds ik fortekor geef (zo'n 4 mnd alweer) voor zijn nieren heeft hij het niet meer gehad (toeval misschien, maar het verlaagt wel de bloeddruk in zijn nieren en hij plast ook waarneembaar minder). De laatste mnd heeft hij twee keer een aantal dagen erg veel gedronken/geplast (gelukkig geen druppel plasjes), maar was daarbij ook heel erg druk en luid (zelfs voor een siamees). Sinds hij nu weer af en toe naar buiten gaat (in de ren en aan een tuigje) heeft hij het niet meer gehad (even afkloppen). Dat was denk ik wel stress. Gezien ze bij Moby blaasgruis hebben gevonden denk ik dat stress een wel heel simpel antwoord is, zeker als er in zijn omgeving niks veranderd is en hij niet de leeftijd heeft waarop de meeste katten blaasgruis krijgen. Wat ik me nu afvraag is of het wel struviet gruis is, is dat onderzocht? Ik vraag dit omdat hij ondanks versvlees (wat toch een hoop vocht bevat en verzuurd) toch nog gruis had. Vooral toen je zei dat hij op brokken nergens last van had dacht ik misschien is het een ander soort gruis dat juist in een zure omgeving ontstaat. Jij kent je kat het beste en als je instinct zegt dat het geen stress moet je ook daar naar luisteren. Ik hoop in ieder geval dat het zonder medicijnen goed blijft gaan. Heel veel succes en geef Moby een dikke .sylvia schreef: Die kat durf je toch alleen met mevrouw aan te sprekenEn zo hoort het ook vind zij...
zurca schreef:"Mevrouw" vind ik nog zacht uitgedrukt, ik zou niet anders dan Majesteit durven zeggen ..............
Dril sergeant.....?!
Moet je deze is zien....
, hij eet goed, houdt zijn plas netjes binnen en doet het gewoon in de kattenbak...... pfft, nou nog maar niet te enthousiast worden maar ik (en Moby natuulijk ook) ben er errug blij mee.Ivonne schreef: ik durf het bijna niet te zeggen maar tot zover gaat ie goedGeweldig Ivonne,hopelijk gaat het vanaf nu steeds beter.
