Ik ga er van uit dat er meer dan genoeg honden zijn die zich prima kunnen vermaken in een groep onbekende honden. Net zoals kinderen ook zomaar leuk kunnen spelen met onbekende kindjes in de speeltuin. Daarvoor hoeven honden elkaar echt niet te kennen, dat gaat zomaar. En er zijn honden die dat niet aankunnen, niet willen of fysiek daar niet toe in staat zijn.
Die eerste neem je lekker mee en dat gaat fijn in de groep. Dat hoeft geen spelen en rauzen te zijn, ook gewoon lekker binnen de groep je eigen ding doen is ook prima. Onze drie honden vroeger speelden nooit, maar liepen wel te genieten tijdens de drie wandelvakanties die we gedaan hebben in een groep van 20-25 honden. Als ik Jeppe mee neem, dan verwacht ik dat ook, of misschien klikt het met een hond of wat erg leuk en trekt hij daar mee op. Honden waar hij niets mee heeft laat hij met rust.
Die tweede laat je thuis. Dat doe ik dus ook met Oscar.
Maar je hond mee nemen en van je hond willen dat hij al die honden, waar jij bewust mee gaat wandelen, gaat negeren, vind ik een vreemde verwachting. Tenminste, ik vind het vreemd dat die verwachting in zou houden dat je hond helemaal niet met de andere honden mag doen, ook niet als die dat zelf graag wel wil en dat gewoon leuk en fijn en gezellig kan gaan. Ik begrijp best dat je geen eindeloos idioot geraus wil, maar spelen en sociaal doen in een groep zich normaal gedragende honden, is nou ook weer niet zó spannend en moeilijk.
Dit gezegd hebbende ben jij natuurlijk de gene die kan bepalen of jou hond(en) dat kunnen en willen. En als iedereen die inschatting een beetje aardig maakt, dan gaat zo'n wandeling hartstikke leuk. Voor mens en hond.
)
)
