Goedemorgen,
Mijn oudste, 11 jaar oud. Heeft nierfalen. Al een poos gaat ze achteruit. Veel braken, verharding in de maag gevoeld, scopie gedaan, chronische maagontsteking. Daar knapte ze wel van op, maar ze bleef conditioneel gewoon niet goed. Beetje eiwit in de urine. Tot afgelopen najaar. Toen ging ze ineens heel hard achteruit. Ze viel enorm af (ze was echt een wandelend skelet geworden), zwakte in haar achterhand. Zwalkend lopen. Nogmaals alles na laten kijken en uitgebreid bloed onderzoek gedaan. Daaruit werd duidelijk dat er sprake is van nierfalen.
Het sdma was 45, ureum en creat beide ook verhoogd. Fosfaat en calcium binnen normaal waarden. In de urine hebben we een eiwit creatinine ratio laten bepalen. Apparaat meer niet groter dan 5. Bij Noortje was de uitslag groter dan 5. Dus ze verloor waanzinnig veel eiwit via de urine. Ze is direct gestart met het nier dieet (KVV). En daarnaast zijn we gestart met benakor.
Ze knapte in korte tijd eigenlijk heel snel op, conditioneel ging ze vooruit, haar spierkracht en gewicht nam weer goed toe en in korte tijd was ze 3 kilo aangekomen. Vrolijker! Sinds enkele weken merk ik op dat de geur uit haar bek echt enorm toeneemt, ze heeft nu een enorme ammoniak lucht uit haar bek. Conditioneel gaat ze ook weer wat achteruit. Gewicht en spierkracht blijft wel stabiel.
We hebben besloten nogmaals bloed en urine onderzoek te doen om te kijken hoe het ervoor staat.
Het sdma is gedaald naar 24 dus nagenoeg gehalveerd.
Het ureum is wel enorm gestegen naar 38,9 creatinine eveneens gestegen.
Verder is opvallend dat de eiwit creatinine ratio in de urine is gedaald naar 3,5. We kunnen dus wel concluderen dat de ingezette behandeling werkt. Maar tot op welke hoogte is het hoge ureum wat ze nu wel heeft acceptabel? Het is logisch denk dat dat het minder uitplassen van eiwitten resulteerd in een hoger ureum. Maar tot waar is het acceptabel?